موریا یکی از کمپ‌های بزرگ پناهجویان در جزیره لیسبوس یونان است. براساس آمار سازمان داکتران بدون مرز در این کمپ ۸ هزار و ۵۰۰ مهاجر از کشورهای افغانستان، ایران، سوریه، عراق، کانگو و کامرون به سر می‌برند. اردوگاه یاد شده اصلاً ظرفیت ۳ هزار و ۱۰۰ تن را دارد. بیش از سه هزار کودک در این کمپ زندگی می کنند که به گفته سازمان داکتران بدون مرز از اندک‌ترین سهولت‌های بهداشتی، اجتماعی و معیشتی برخوردار نیستند. شمار زیادی از این پناهجویان در خیمه‌های تابستانی زندگی می‌کنند.

وضعیت "فاجعه بار" مهاجران

لوکا فونتانا، مسئول هماهنگی سازمان داکتران بدون مرز در لیسبوس در مورد شرایط این کمپ به «مهاجر نیوز» گفت: «عدم دسترسی به سهولت‌های بهداشتی اصلاً قابل قبول نیست... شرایط زندگی وحشت‌ناک است. ۸ هزار نفر در کمپی زندگی می‌کنند که ظرفیت بیش از ۳ هزار تن را ندارد.»

او افزود: «جمعیت بیش از حد است. برای هر ۵۰ تا ۶۰ نفر تنها یک تشناب وجود دارد. مردم سه ساعت باید در صف برای بدست آوردن غذا ایستاد شوند. سه ساعت برای صبحانه، سه ساعت برای غذای ظهر و سه ساعت برای غذای شام.»

بسیاری از مهاجران از بیماری‌های روانی رنج می‌برند

شمار زیادی از این افراد از مناطق جنگ‌زده فرار کرده‌اند. سازمان داکتران بدون مرز می‌گوید تجارب این افراد از شرایط جنگی در کشور‌های‌شان و همچنان مشکلات مسیر مهاجرت باعث شده تا آنان دچار مشکلات و اختلالات شدید روانی شوند. آنچنان که لوکا فونتانا مسئول هماهنگی سازمان داکتران بدون مرز در گفتگو با «مهاجر نیوز» بیان کرده، شرایط "وحشتناک" این کمپ مشکلات روانی مهاجران را شدیدتر کرده است.

لوکا فونتانا اضافه می‌کند: «ما یک کلنیک روان درمانی در بیرون از کمپ داریم. ما شاهد مشکلات بزرگ روانی در میان کودکان هستیم...این کودکان که دچار تراومای شدید هستند از کشورهای جنگ‌زده آمده اند و موریا وضعیت روانی آنان را بدتر کرده است.»

این مقام سازمان داکتر بدون مرز می‌گوید آنان برنامه‌های بهداشتی در گروه‌های مختلف  برای کودکان بیمار روانی دارند. اما او تاکید می‌کند که این کمک‌ها بسنده نبوده و آنان به خدمات بیشتر روان درمانی نیاز دارند؛ چیزی که در جزیره لیسبوس ممکن نمی‌باشد.

تلاش برای خودکشی

شرایط ناگوار اردوگاه موریا باعث شده که شماری زیادی پناهجویان به ویژه کودکان تلاش به خودکشی کنند، اما از آنجایی‌ که آنان حریم خصوصی ندارند، موفق به خودکشی نمی‌شوند و دیگران جلو آنان را می‌گیرند.

لوکا فونتانا مسئول هماهنگی سازمان داکتران بدون مرز در لیسبوس می‌گوید: «شمار زیادی از افراد تلاش کرده اند که خودکشی کنند، اما موفق نشده اند، چون حریم خصوصی در آنجا وجود ندارد؛ حتی برای خودکشی. همسایه‌های شان مانع آنان می‌شوند و آنان را نزد ما می‌آورند.»

او توضیح می‌دهد: «ما چند قضیه کودکان را نیز داشتیم که تلاش کردند خودکشی کنند اما مانع شان شدیم و حمایت شان کردیم.»

آمار کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان نشان می‌دهد که ۲۴ درصد پناهجویانی که در کمپ موریا زندگی می‌کنند شهروندان افغانستان هستند. این مهاجران اجازه ندارند به دیگر شهرهای یونان سفر کرده و به سوی اروپای مرکزی و شمالی بروند.

پس از امضای توافقنامه اتحادیه اروپا با ترکیه، مهاجرانی که بعد از تاریخ ۲۱ ماه مارچ سال ۲۰۱۶ وارد یونان شده اند، باید در این کشور درخواست پناهندگی بدهند. یونان می تواند مهاجرانی را که درخواست پناهندگی نمی‌دهند، و یا درخواست شان رد می شود، به ترکیه اخراج کند.

ناصر احمدی، مهاجر نیوز