کودکان بی‌رمق در اتاقی در شفاخانه ملکی غزنی روی بستر افتاده اند و به مشکل می‌توانند گریه کنند. اکثر این کودکان دچار سوء تغذیه اند. علایم سوء تغذیه مانند کاهش وزن و چین و چروک پوست در این کودکان به وضاحت دیده می‌شود.

داکتران می‌گویند که عدم رعایت حفظ ‌الصحه نیز به ندرت منجر به بروز بیماری اسهال می‌شود و این بیماری کودکان دچار سوء تغذیه را به وضعیت بحرانی می‌کشاند.

مادر یکی از این اطفال می‌گوید که به دلیل خشکسالی مردان خانواده بیکار شده اند و وضعیت روزگار شان خیلی بد است: «ما مردم مسکین هستیم. اگر مسکین نمی‌بودیم، چطور طفلم به این روز می‌رسید. خشکسالی است. آب به زمین زراعتی نمی‌رسد. همه چیز را باید با پول بخریم.»

داکتران این بخش می‌گویند روزانه چندین کودک مبتلا به سوء تغذیه را معلاجه می‌کنند و آنانی که وضعیت وخیم دارند در شفاخانه بستری می‌شوند و تعداد دیگر که به درجه‌های پایین‌تر سوء تغذیه دارند، دوا و غذا برای شان تجویز می‌شود و مرخص می‌گردند.

دکتر علی لعلی‌، متخصص بخش اطفال می‌گوید سوء تغذیه به درجه‌های مختلف کودکان و نوجانان را مبتلا می‌کند که در صورت عدم رسیدگی سبب مرگ کودک می‌شود.

او می‌گوید: «سوءتغذیه یک مشکل بزرگ است. چنانچه از نامش پیداست کودکان با کمبود انرژی و پروتئین مواجه می شود، انرژی و پروتئین در ساخت و ساز بدن و ترمیم انساج رول مهم دارند که در کمبود آن مریض به فقر غذایی مبتلا می‌شود، مقاومت وجود پایین می‌‌آید و زمانی که مقاومت پایین آمد کودک مصاب به امراض مختلف می‌گردد و اگر تداوی نشود، سرانجام سبب مرگ کودک می‌شود.»

مسئولان این بخش هرچند آمار دقیقی از تعداد مبتلایان به سوء تغذیه ندارند، اما می‌گویند تنها شش بستر برای این کودکان در شفاخانه وجود دارد که به هیچ صورتی کافی نست و گاهی وقت‌ها مریضان این بخش بیشتر از گنجایش مکان اختصاص داده شده می‌شوند که در بخش دیگر تحت تداوی قرار می‌گیرند.

داکتر عجب خان حمیدی، سرپرست ریاست صحت عامه غزنی می‌گوید بر علاوه تداوی و تغذیه مریضان، برنامه‌های آگاهی دهی برای خانواده‌ها و مریضداران نیز راه اندازی کرده اند که تاثیرات مثبت را در پی داشته است.

کار شاقه کودکان

در همین حال محمد حسین کاظمی، آمر امور اجتماعی ریاست کار، امور اجتماعی و شهدا و معلولین که مصئونیت کودکان نیز مربوط این بخش است، می‌گوید طی سروی که در سال جاری در سطح مرکز غزنی انجام داده اند، ۲۲۰ کودک را ثبت کرده اند که به دلیل فقر و مشکل اقتصادی خانواده‌ها، مشغول کارهای شاقه هستند. ۲۵۰ کودک در پرورشگاه‌ها تحت حفاظت این ریاست قرار دارند.

 وی می‌گوید کودکان به کمک‌های زیادی نیاز دارند و اما به دلیل نبود بودجه، کاری چندانی را برای کودکان انجام نداده اند. تنها برای کودکان یتیم که در پرورشگاه ها زندگی می کنند غذا و دیگر امکانات لازم تهیه می شود.

باشندگان غزنی در حالی از از این مشکلات رنج می‌برند که شاهد ناآرامی‌های سخت در سال جاری بودند. ناآرامی‌های که هزاران تن را آواره و صدها کودک را یتیم کرده است. در کنار این خشک‌سالی عامل دیگری بود که در سال جاری گریبانگیر مردم این دیار شد و خانواده‌های زیادی را به زیر خط فقر کشانده است.

فقر

فقر روزافزون را می‌توان در میان مردم به وضاحت دید. بیکاری افزایش یافته است، خشکسالی تولیدات زراعتی را خساره مند کرده و قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته است.

در گوشه‌ای از شهر با پیرمردی برمی‌خورم که می‌گوید از روی ناچاری دست به گدایی زده است. او می‌گوید مرگ را بر این زندگی ترجیح می‌دهد، اما مجبور است برای سیر کردن شکم اعضای فامیل‌اش پیش مردم دست دراز کند.

او می‌گوید تنها نان‌آور خانواده هفت نفری است. شکایت می‌کند که زندگی برایش سخت دردآور شده است و  هر روز «آرزوی مرگ» می‌کند.