در این تحقیق از 8700 نفر در سرتاسر کشور پرسش به عمل آمده است که نزدیک به 81 درصد این افراد پس از نا امنی، فساد را از همه مشکلات دیگر جدی تر می دانند.

طبق این تحقیق از هر سه نفری که پرسش به عمل آمده است، دو تن آن ها به دلایل مختلف به رشوت دادن مجبور شده اند.

یما ترابی، رئیس سازمان شفافیت افغانستان، روز چهارشنبه ( 28 می 2014) به مناسبت انتشار این گزارش به خبرنگاران گفت که چهار سال پیش درافغانستان 1.2 میلیارد دالر رشوت داده شده است، اما در دو سال گذشته این رقم به دو میلیارد دالر رسیده است.

« دو سال پیش سقف رشوت دادن افغان ها 1.2 میلیارد دالر بود، اکنون این سقف به 2 ملیارد دالر بلند رفته است که این سقف فساد بسیار چشم گیر به نظر می رسد».

آقای ترابی می افزاید که پیش از این، پس از امنیت، فقر وبیکاری معضلات بزرگ شمرده می شدند، اما امروز پس از امنیت فساد دومین مشکل بزرگ محسوب می شود.

برمبنای این تحقیق، پس از نهاد های عدلی و قضایی بخش های تعلیم وتربیت و صحی نیز به فساد آغشته می باشند.

« چیزی که جالب و تازه است آن است که درخدمات تعلیم وتربیت به درجه سوم و بخش های صحت عامه به درجه چهارم سقف فساد بلند رفته است».

سازمان شفافیت افغانستان هردو سال در ارتباط با فساد یک تحقیق انجام می دهد.

با وجود آن که حکومت افغانستان برای مبارزه علیه فساد یک سلسله ادارات را به وجود آورده است، با این هم دیده می شود که در این کشور سقف فساد روز تا روز بلند تر می رود.

از نگاه کارشناسان فقدان نهاد های ناظر موثر موجب آن شده است که افغانستان در سطح بین المللی یک کشور فاسد شناخته شود.

عاشق الله یعقوب یک آگاه این مسائل در ارتباط با این موضوع به دویچه وله گفت که حکومت افغانستان برای از بین بردن فساد اراده سیاسی قوی ندارد.

« در حکومت این اراده وجود ندارد که آن ها به طور واقعی ریشه فساد را برکنند. یک عامل دیگر آن این نیز هست که هرگاه حکومت اراده مبارزه با فساد را هم داشته باشد، قدرت آن را ندارد، زیرا در حکومت گروه های بسیار قدرتمندی هستند که خود در فساد دخیل اند».

افزایش فساد اداری در افغانستان عوامل دیگری نیز دارد که مهمترین آن ها نا امنی، فقر و فرهنگ معافیت از قانون شمرده می شوند.