روزنامه درشماره روز دوشنبه (21دلو/ 11 فبروری) از قول یک مقام ارشد ایالات متحده امریکا نوشته است :«هرگاه او( کرزی) بخشی از راه حل نباشد، ما باید انتظار دوران بعد از او را بکشیم». مقام ذکرشده افزوده است:«این یک دریافت عملگرایانه است که کرزی واضحاً این موافقتنامه را امضا نمی کند واز افکار مردم افغانستان نمایندگی نمی نماید».

وقتی که منبع نامبرده از کاخ سفید در مورد این گزارش پرسش به عمل آورد، در پاسخ گفته شد که کاخ سفید در موضع قبلی اش که در اظهارات پیشین بیان شده است، پا برجا می باشد.

ایالات متحده امریکا با پایان رسمی ماموریت جنگی اش در افغانستان شاید حدود ده هزار سرباز اش را برای مبارزه علیه تروریزم و آموزش دادن به نیروهای افغانستان باقی بگذارد.

تاکنون حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان از امضای موافقتنامه امنیتی دوجانبه خود داری نموده است. اما واشنگتن تاکید می کند که باید پیش از خروج نیروهایش، برای باقی گذاشتن یک بخش اندک سربازان اش در افغانستان روی آن به توافق برسند.

کاخ سفید می گوید که در نبود یک موافقتنامه دوجانبه، ایالات متحده امریکا می خواهد در پایان سال جاری همه سربازان اش را از افغانستان بیرون بکشد.

کرزی این را یک تهدید میان تهی خوانده و اذعان نموده است که هرگونه موافقتنامه امنیتی باید تا بعد از انتخابات ماه حمل موکول شود.

اندرز فو راسموسن دبیرکل ناتو در اوایل ماه جاری گفته است که غیرمحتمل است کرزی این پیمان را امضا کند و شاید این کار را به جانشین اش واگذارد.

وال ستریت ژورنال نوشته است که طرح بازبینی شده برای کاهش سربازان مبتنی بر برنامه ای بود که پنتاگون یا وزارت دفاع ایالات متحده امریکا درماه جنوری ارائه کرد. این طرح پیشنهاد باقی گذاشتن ده هزار سرباز را بعد از سال 2014 میلادی در چند پایگاه معدود می کند.

به گفته روزنامه نامبرده، دراین برنامه کاهش سربازان در خلال دو سال یعنی تا اوایل سال 2017 میلادی در نظر گرفته شده است که مصادف با پایان دور دوم ریاست جمهوری بارک اوباما رئیس جمهور امریکا می باشد. به این ترتیب همه سربازان به استثنای پرسونل نظامی در سفارت از افغانستان بیرون می روند.

جنرال مارتین دمسی افسر ارشد نیروهای نظامی ایالات متحده امریکا در ماه دسمبر سال گذشته میلادی به خبرنگاران گفت که ایالات متحده امریکا برای این تصمیم سیاسی که در افغانستان بماند و یا بیرون برود، می تواند ماه ها انتظار بکشد، اما تاخیر در امضای این موافقتنامه امنیتی اعتماد نیروهای های افغانستان و برنامه های ناتو را تضعیف می کند.