خانم انابل هرناندز از دو دهه پیش بدین سو به طور خستگی ناپذیر راجع به قاچاق مواد مخدر، فساد، رشوه خواری، سوء استفاده جنسی و رسوایی های قضایی گزارش می دهد.

دویچه وله با دادن جایزه آزادی بیان ۲۰۱۹، برای پنجمین بار از فعالیت های برجسته در رسانه ها در زمینه حقوق بشر و آزادی بیان تجلیل می کند.

خانم انابل هرناندز، خبرنگار مکسیکویی گفت: «من با کمال سپاسگزاری و امیدواری به نمایندگی از همه خبرنگاران شجاعی که هر روز کارشان را انجام می دهند، این جایزه را می پذیرم».

پتر لیمبورگ، رئیس عمومی دویچه وله سرسختی و شجاعت این خبرنگار ۴۷ ساله را تحسین کرد. لیمبورگ پس از اعلام نام برنده جایزه در شهر مکسیکو سیتی گفت: «انابل هرناندز در تحقیقاتش به موضوع گزارش هایش بسیار نزدیک می شود. او سال های متمادی عوامل فساد و رشوه خواری را مورد تحقیق قرار داده و در این زمینه اسناد قضایی جمع آوری می کند. مبارزه او علیه پنهان کاری و عدم مجازات یک مثال تحسین برانگیز در زمینه روزنامه نگاری تحقیقی است».

قتل پدر، محرک اصلی خانم هرناندز

هرناندز در سال های ۱۹۹۰ کارش را در  روزنامه های ریفورما، میلینیو و ال یونیورسال آغاز کرد و به زودی به حیث روزنامه نگار تحقیقی در مکسیکو مشهور شد.

در اواخر سال ۲۰۰۰ پدر خانم هرناندز در شهر مکسیکو سیتی به قتل رسید و تا امروز عاملان این قتل شناسایی نشده اند. در پی این واقعه این خبرنگار مکسیکویی در عزم خود برای افشای رسوایی های قضایی و قانون شکنی مصمم تر شد.

هرناندز در سال ۲۰۰۱ به خاطر تحقیقاتش در زمینه هزینه های بسیار بالا در طول ریاست جمهوری وینسنته فاکس، جایزه ملی خبرنگاران در مکسیکو را دریافت کرد. در سال  ۲۰۰۳، صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) از گزارشگری او راجع به سوء استفاده جنسی و بردگی دختران مکسیکویی در کالیفرنیا با دادن یک جایزه تجلیل کرد.

بهای شجاعت، زندگی در تبعید 

هرناندز در مورد کارهای تحقیقاتی اش دو کتاب نوشته است. او در کتاب پرفروش خود زیر عنوان Los Seٌores del Narco (سرزمین مواد مخدر: قاچاقبران بزرگ مواد مخدر و پدرانشان) راجع به همدستی سیاست، نظامیان و اقتصاد با کارتل های مواد مخدر در مکسیکو نوشته است و این کتاب باعث شهرت جهانی او شد. اما هرناندز برای شجاعتش بهای گزافی پرداخت: او پس از تهدیدات مکرر به مرگ و حملات به اشخاص نزدیک به او، مجبور به خروج از مکسیکو شد. او نخست در ایالات متحده امریکا زندگی می کرد و اکنون در اروپا به سر می برد.

در سال ۲۰۱۶ او کتاب «La verdadera noche de Iguala» (نشر انگلیسی از سال ۲۰۱۸ زیر عنوان «قتل عام در مکسیکو: ۴۳ دانشجو چگونه ناپدید شدند») را منتشر رد. خانم هرناندز در این کتاب به قتل ۴۳ دانشجو در ایالت گویریرو اشاره می کند که در سال ۲۰۱۴ رخ داد تا آنگونه که خودش می گوید، صدای قربانیان و خانواده های شان را به جهانیان برساند.

کاری با خطر جانی

آنگونه که خود هرناندز می گوید، سفر به وطنش هنوز هم برای او خطرناک است. این خانم گزارشگر در سال ۲۰۱۲ طی مراسمی که برای اهدای یک جایزه برگزار شده بود، گفت: «شکستن سکوت می تواند خطرناک باشد».

او در ماه اکتوبر سال ۲۰۱۸ گفت که در طول تحقیقات و پیگیری هایش برای نوشتن کتاب دوم، یکی از کسانی که به او اطلاعات مهم را فراهم می کرده، در سرک به قتل رسیده است. اما او نخواست به این خاطر عقب نشینی کند: «من معتقدم که اگر در تاریکی اندکی روشنایی بیاندازم، این از امنیت شخص خود من مهم تر است».

از سال ۲۰۱۵، نخستین برنده زن این جایزه

هرناندز نخستین زنی است که جایزه آزادی بیان دویچه وله را دریافت کرده است. این جایزه را در سال ۲۰۱۵ رائف بدوی، وبلاگ نویس عربستان سعودی دریافت کرد که هنوز در زندان به سر می برد.

در سال ۲۰۱۶، از سدات ارگین، سردبیر پیشین روزنامه حریت، با این جایزه تجلیل شد.

در سال پس از آن این جایزه را ائتلاف خبرنگاران کاخ سفید در ایالات متحده امریکا «White House Correspondents Association» دریافت کرد و در سال ۲۰۱۸ میلادی این جایزه به صادق زیباکلام، دانشمند ایرانی علوم سیاسی رسید.

این جایزه در برنامه سالانه مجمع جهانی رسانه اعطا می شود. این کنفرانس بین المللی رسانه ها از سوی دویچه وله به تاریخ ۲۷ و ۲۸ ماه می در شهر بن برگزار می شود. در برنامه سال روان بیش از  ۲ هزار مهمان از بیش از ۱۰۰ کشور جهان راجع به تحولات کنونی در رسانه ها و سیاست بحث و گفتگو می کنند.

هلنا کاشل/ م. ا.