انتخابات پارلمانی در این ایالت شمال غربی پاکستان امروز شنبه برگزار گردید. الطاف خان، سخنگوی کمیسیون انتخابات گفت: «نزدیک به سه میلیون تن از قبیله های این منطقه با رای شان ۱۶ عضو پارلمان خیبرپشتونخواه را تعیین می کنند». وی افزود که ۲۸۵ تن خودشان را برای احراز این ۱۶ کرسی نامزد کرده اند.

خان اضافه کرد: «این اولین بار است که مردم در انتخابات منطقه ای رای خواهند داد؛ البته پس از آنکه مناطق قبیله ای بی قانون سال گذشته خود را از طریق یک اصلاحیه قانون اساسی، ادغام کردند». در این مناطق بیش از شش میلیون تن زندگی می کنند.

این مناطق قبایلی که شامل هفت ولسوالی نیمه خودمختار در مرز با افغانستان هستند، تا سال قبل توسط یک سیستم از دوره استعمار کنترول و حکمرانی می شدند و هرنوع فعالیت سیاسی در این مناطق ممنوع بود.

در ماه می ۲۰۱۸، این ولسوالی های فدرال به ایالت خیبر پشتونخواه ادغام شده و ۱۵۰ سال حکومت سختگیرانه دوران استعمار تحت عنوان "مقررات جنایات مرزی" پایان یافت. اصلاحات قانونی، اداری و سیاسی درنظرگرفته شده در اصلاحیه قانون اساسی، اجازه برگزاری انتخابات برای پارلمان های ملی و منطقه ای را فراهم کرده است.

خلاء قدرت در این مناطق باعث شده بود که اسلامگرایان وابسته به شبکه تروریستی القاعده پایگاه های شان را در این منطاق ناهموار ایجاد کنند. سال هاست که امریکا و غرب این مناطق قبایلی خودمختار فدرال "فتا" را به عنوان یک حیات خلوت تروریستان می بینند.

پس از حملات یازدهم سپتمبر ۲۰۰۱ و تهاجم ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا بر افغانستان، ستیزه جویان اسلام گرا در این مناطق قبایلی جمع شدند و آنچه جهاد می خوانند را دوباره در افغانستان و پاکستان آغاز کردند.

ارتش پاکستان کنترول این منطقه را پس از رشته ای از عملیات های تهاجمی دوباره به دست گرفت، اما ترس از آن وجود دارد که گروه تروریستی "دولت اسلامی" یا داعش تلاش کند جایگزین القاعده در این مناطق گردد. گروه تروریستی داعش در ننگرهار، ولایت افغانستان در جوار پاکستان حضور دارد؛ جایی که دو تا از هفت منطقه قبایلی با آن مرز مشترک دارند.

 آیا دموکراسی عمل می کند؟

حالا که انتخابات پارلمانی در این منطقه برگزار شده، سوال این است که آیا با گذشته ای که این مناطق قبایلی دارند، دموکراسی در آنجا عملی خواهد شد و به امنیت و ثبات در این خواستگاه افراط گرایان اسلامی کمک خواهد کرد؟

پشتون ها یک گروه قومی هستند که بومی شمال غرب پاکستان و شمال شرقی افغانستان می باشند. در دهه گذشته، دهها هزار نفر از غیر نظامیان پشتون در این مناطق توسط شورشیان اسلامگرای طالبانف گروه های تروریستی و عملیات های نظامی کشته و زخمی شده و میلیون ها تن شان آواره گردیده اند.

یک جنبش حقوق مدنی از پشتون ها«تحفظ پشتون» در وزیرستان شمالی ایجاد شده که "پی تی ام" نامیده می شود و از ارزش های سکولار و لیبرال پشتیبانی می کند. با این حال، دولت پاکستان و ارتش این کشور به شدت با این جنبش مخالفت می کنند.

در ماه می در نتیجه شلیک نظامیان پاکستانی بر مظاهره کنندگان این جنبش، دو تن از قانونگذاران "جنبش تحفظ پشتون ها" نیز در میان 13 کشته شده بودند. پس از بروز تنش ها، ارتش به شدت آنان را سرکوب کرده و ده ها تن از رهبران ارشد این جنبش را بازداشت نموده و دولت حامیان شان را به شدت تحت فشار قرار داده است.

کمسیون انتخابات می گوید که "پی تی ام" یک حزب سیاسی ثبت شده در اپاکستان نمی باشد، ولی نامزدانی را برای انتخابات مشخص کرده است. منظور پشتین، رهبر این جنبش، معتقد است که ارتش پاکستان در پشت سرکوب قرار دارد.

دخالت در انتخابات!

در آغاز هفته یکی از سناتورهای حزب مسلم لیگ – نواز، در یک جلسه گفت که رسانه های پاکستان به اولین انتخابات تاریخ این منطقه پرتنش بی توجهی می کنند: «در شرایطی که ما نمی توانیم به شفافیت انتخابات اعتماد کنیم، رسانه ها به این انتخابات بی علاقه هستند». وی اضافه کرد: «رهبری جنبش محافظت از پشتون ها اجازه ندارند در رسانه ها ظاهر شوند. دو نفر از نامزدان این جنبش با نام های محسن داور و علی وزیری دستگیر شدند و سرکوب علیه آنها حامیان شان ادامه دارد».

عمران مخلص وزیر، یک نامزد حزب مردم پاکستان "پی پی پی" در وزیرستان جنوبی به دویچه وله گفت که ماه گذشته دستگیر شده بود، زیرا علیه تبعیض در برابر مخالفان سیاسی حکومت سخن گفته بود: «احزاب مخالف در با تبعیض و موانع مواجه هستند، در حالی که حزب حاکم تبلیغ و ترویج می شود».

عیاز وزیر، یکی از سفیران سابق از مناطق قبایلی به دویچه وله گفت که پس از ادغام شدن این مناطق، مردم حقوق وعده داده شده شان را به دست نیاورده اند: «رهبران سیاسی شان از هیچ حزبی به خاطر تهدیدات امنیتی در این منطقه به سر نمی برند و ترس بر محیط حاکم است. مردم فکر می کنند که این انتخابات از قبل تعیین شده و جعلی و نمایشی می باشد».

رحیم یوسفزی، تحلیلگر سیاسی مستقر در پشاور به دویچه وله گفت که از حضور نظامیان در مراکز رای دهی به عنوان یک روش برای مهندسی نتایج انتخابات استفاده می گردد؛ چراکه این انتخابات به خاطر تهدیدات امنیتی به شدت تحت نظارت نظامیان قرار دارد: «هیچ فعالیت سیاسی و کمپاینی در این منطقه دیده نشده است». به گفته وی انتظار می رود اشتراک در انتخابات کم بوده باشد.

 هارون جنید/خبرگزاری ها/ر.ش