ستاد انتخاباتی ترامپ از محکمه خواسته که شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری را در سه ایالتی که جو بایدن پیشتاز است، متوقف کند. تیم ترامپ همچنین خواستار بازشماری آرای ایالت ویسکانسن شده است، جایی که بایدن پیروز شده است.
عکس: Chris Kleponis/UPI Photo/imago images
اعلانات بازرگانی
ستاد انتخاباتی رئیس جمهور دونالد ترامپ علیه شمارش آرای ایالت‌های پنسلوانیا، میشیگان و جورجیا که به ایالت‌های «میدان جنگ» تشبیه شده اند، اقامه دعوی کرده است.
تیم ترامپ همچنین خواستار به تعلیق درآمدن شمارش آرا در ایالت میشیگان شده و گفته است که از دسترسی «معنی‌دار» آن‌ها به مراکز رای‌دهی و شمارش آرا ممانعت شده است.
به گزارش اسوشیتدپرس و دیگر رسانه‌های امریکایی، جو بایدن، رقیب دموکرات ترامپ، در ایالت میشیگان پیروز شده است.
نتایج انتخابات ایالات متحده را در گرافیک زیر ببینید:
رویترز گزارش داده است که جاسلین بنسون، سکرتر ایالت میشیگان درخواست ترامپ به توقف شمارش آرای این ایالت را «بیهوده» خوانده است. او اطمینان داده است که همه آرای معتبر در این ایالت به صورت دقیق وارد جدول شده است.
ستاد انتخاباتی ترامپ همچنین خواستار توقف شمارش آرا در پنسلوانیا شده است. ترامپ در تلاش است که از طریق محکمه عالی ایالات متحده امریکا مانع شمارش آن آرای پستی گردد که بعد از مسدود شدن مراکز رای‌دهی می‌رسند. قانون در این ایالت اجازه می‌دهد که آن آرای پستی که پس از مسدود شدن مراکز رای‌دهی می‌رسند نیز شمارش شود.
علاوه بر این، تیم ترامپ خواستار بازشماری آرا در ایالت ویسکانسین شده و بدون ارائه جزئیات مدعی است که در چندین ناحیه «بی‌نظمی» صورت گرفته است. با شمارش ۹۹ درصد آرای این ایالت، بایدن بیش از ۲۰ هزار رای بیشتر از ترامپ دارد.
دونالد ترامپ در این ایالت‌ها پیروز شده است: فلوریدا، تگزاس، اوهایو، کنتاکی، کانزاس، لوئزانا، اندیانا، وایومینگ، ورجینیای غربی، کارولینای جنوبی، آیداهو، الاباما، می‌سی‌سی‌پی، تنسی، اوکلاهوما، آرکانزاس، یوتا، داکوتای جنوبی، داکوتای شمالی، میسوری، نبراسکا، آیوا و مونتانا.
بایدن در این ایالت‌ها پیروز شده است: میشیگان، ویسکانسین، مین، آریزونا، هاوایی، مینه‌سوتا، کلورادو، نیو مکسیکو، کالیفرنیا، نیوهمپشایر، اوریگان، ورمانت، ورجینیا، واشنگتن، رود آیلند، نیویارک، نیوجرسی، ماساچوست، مریلند، الینویس، دلاور، کنتیکت و منطقه کولمبیا.
هنوز نتایج آرای پنج ایالت معلوم نیست و میلیون‌ها رای دیگر نیز باید شمارش شوند. بایدن به شش کالج انتخاباتی دیگر نیاز دارد تا میزان ۲۷۰ را برای برنده شدن پوره کند.
انتخابات امریکا: رئیس جمهور ایالات متحده امریکا چقدر قدرت دارد؟
هر کسی که در دفتر بیضوی کاخ سفید بنشیند، تصمیم‌گیرنده اصلی است؛ دست‌کم این گونه فکر می‌شود. اما قدرت رئیس جمهور ایالات متحده امریکا محدود است. دیگر بخش‌های حکومت نیز حرفی برای گفتن دارند.
عکس: Klaus Aßmann
قانون اساسی چه می‌گوید؟
رئيس جمهور ایالات متحده امریکا برای یک دوره چهار ساله انتخاب می‌شود و تنها دو دوره می‌تواند ریاست جمهوری کند. رئيس جمهور همزمان رئيس حکومت و دولت است و کنترول بخش اجرایی فدرال با چهار میلیون کارمند را در دست دارد. رئيس جمهور مسئول اجرای قوانینی است که توسط کانگرس به تصویب می‌رسند. رئيس جمهور به عنوان عالی‌ترین دیپلومات امریکا، می‌توانند سفرای کشورهای خارجی را بپذیرد.
عکس: Klaus Aßmann
توازن قوای سه گانه
قوای سه گانه دولت؛ حکومت، قضا و کانگرس، تصمیم‌گیرندگان مشترک اند که قدرت یک‌دیگر را متقابل محدود می‌کنند. رئیس جمهور صلاحیت عفو اشخاص و تعیین قاضیان فدرال را دارد، اما برای این کار نیاز به تایید مجلس سنا می‌رود. رئيس جمهور همچنین اعضای کابینه و سفرا را نامزد می‌کند و مجلس سنا باید آن‌ها را تایید کند. به این ترتیب، بخش مقننه بخش اجرایی دولت را کنترول می‌کند.
عکس: Klaus Aßmann
قدرت سخنرانی «وضعیت کشور»
رئیس جمهور باید به صورت دوره‌ای راجع به «وضعیت کشور» به کانگرس معلومات بدهد. در حالی که رئیس جمهور نمی‌تواند لوایح قانونگذاری را معرفی کند، اما می‌تواند موضوعات و ابتکاراتی را که در نظر دارد بیان کند. این راهی است که رئیس جمهور می‌تواند کانگرس را زیر فشار عمومی قرار دهد تا در مورد موضوعات مورد نظرش اقدام کند.
عکس: Klaus Aßmann
رئيس جمهور می‌تواند به سادگی «نه» بگوید
رئیس جمهور می‌تواند پیشنویس قوانین را ویتو کرده و بدون امضا به کانگرس مسترد کند. اما هر دو اتاق کانگرس، مجلس سنا و مجلس نمایندگان، می‌توانند با اکثریت دو سوم، ویتوی رئیس جمهور را دور بزنند، یعنی بدون امضای رئيس جمهور، قوانین مطروحه را تصویب کنند. به گفته مجلس سنا، تا حالا تنها ۱۱۱ از ۱۵۱۶ مورد از ویتوهای رئیس جمهور با رای دو سوم اکثریت نمایندگان کانگرس باطل شده است، یعنی تنها حدود هفت درصد.
عکس: Klaus Aßmann
ساحه خاکستری قدرت
قانون اساسی و فیصله‌های دیوان عالی دقیقاً میزان قدرت رئیس جمهور را تعریف نکرده اند. یکی از موارد، «ویتوی جیبی» است که در آن رئيس جمهور پیشنویس قوانین را که از سوی کانگرس برای امضا فرستاده می‌شود، نه رد کرده و پس می‌فرستد و نه امضا می‌کند، بلکه به اصطلاح در جیب خود نگه می‌دارد و مانع اجرایی شدن آن می‌شود. کانگرس نمی‌تواند این نوع ویتو را دور بزند. تا حالا ۱۰۰۰ بار از این روش استفاده شده است.
عکس: Klaus Aßmann
دستورهایی که قدرت قانونی دارند
رئیس جمهور می‌تواند به کارمندان حکومتی دستور دهد که وظایف شان را به روش مشخص یا تا زمان مشخص انجام بدهند. چنین «دستورهای اجرایی» قدرت قانونی دارد و نیاز به تایید کانگرس نیست. اما به این مفهوم نیست که رئيس جمهور هر کاری می‌تواند انجام دهد. محاکم می‌توانند این دساتیر را لغو کنند و یا کانگرس می‌تواند با تصویب قوانینی مانع چنین دستورهایی شود. رئیس جمهور بعدی می‌تواند فرامین قبلی را به سادگی لغو کند.
عکس: Klaus Aßmann
کنار زدن کانگرس
رئیس جمهور می‌تواند در مورد توافقنامه و پیمان‌ها با حکومت‌های دیگر مذاکره کند، این چنین توافقاتی سرانجام باید به تائید دو سوم اعضای مجلس سنا برسند. رئيس جمهور می‌تواند با «توافقنامه اجرایی» مجلس سنا را دور بزند و بدون تایید آن چنین توافقاتی را امضا کند. چنین توافقاتی تا زمانی معتبر اند که کانگرس اعتراض کند یا قانونی را تصویب کند که چنین توافقاتی را رد می‌کند.
عکس: Klaus Aßmann
صلاحیت فرستادن سربازان به جنگ
رئیس جمهور سرقوماندان اعلی قوای مسلح است، اما اعلام جنگ از صلاحیت‌های کانگرس است. رئیس جمهور می‌تواند سربازان را بدون تایید کانگرس به جنگ مسلحانه اعزام کند، اما در این رابطه ابهام وجود دارد. به گونه مثال، کانگرس امریکا زمانی که دید شمولیت حکومت در جنگ ویتنام فراتر از بنیادهای قطعنامه است، با وضع قانون وارد اقدام شد.
عکس: Klaus Aßmann
کنترول نهایی
اگر رئیس جمهور از صلاحیت‌هایش سوء استفاده کند یا مرتکب جرم شود، مجلس نمایندگان می‌تواند پروسه استیضاح رئیس جمهور را راه اندازی کند. این کار در تاریخ امریکا سه بار به وقوع پیوسته است، اما هیچ رئیس جمهور محکوم یا از قدرت کنار زده نشده است. کانگرس مسئولیت تایید بودجه را دارد.
