انتخابات پارلمانی در سراسر بنگله دیش امروز یکشنبه برگزار شده است. حدود ۱۰۰ میلیون نفر از نفوس  ۱۶۰میلیونی این کشور واجد شرایط رایدهی هستند. حدود ۴۲ هزار مرکز رایدهی در این کشور آسیای جنوبی باز شده اند. انتخابات تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار می شود و حدود ۶۰۰ هزار نیروی پولیس، اردو و دیگر نهادهای امنیتی برای تامین امنیت گماشته شده اند.

با این حال، مبارزات انتخاباتی در بنگله دیش با موجی از خشونت همراه بوده است. هواداران حکومت و اپوزیسیون با کارد و چوب به جان هم افتادند و تقریبا هر روز این کشور شاهد بمبگذاری و آتشسوزی بود. مقامات نهادهای انتخاباتی گفته اند که در این درگیری ها چندین تن کشته و بیش از ۱۰۰۰ نفر زخمی شده اند. بیش از همه، مخالفان حزب بر سر قدرت "عوامی لیگ" هدف این حملات خشونتبار بوده اند.

اپوزیسیون می گوید که از زمان آغاز مبارزات انتخاباتی در ماه نوامبر تاکنون حدود ۱۴ هزار از مخالفان حکومت دستگیر شده اند. شفیق رحمان، دبیر کل این حزب در ماه نوامبر گفته بود: «هر روز ۸۰ تا ۹۰ نفر از فعالان ما در سراسر کشور دستگیر می شوند».

به عنوان مثال، افروزه عباس، عضو بزرگترین حزب اپوزیسیون بنگله دیش موسوم به "حزب ناسیونالیست بنگله دیش" از دست گروهی از مهاجمان به داخل موتر خود گریخت. بسیاری از اعضای این حزب اپوزیسیون از سوی حکومت به رهبری "شیخ حسینه" نخست وزیر این کشور دستگیر شده اند.

امیر آزاد، یکی از افراد اپوزیسیون، بیرون محکمه ای در داکه منتظر است تا دوستش از بند رها شود. او می گوید که در سراسر بنگله دیش حکومت هواداران "حزب ناسیونالیست بنگله دیش" را بازداشت کرد است. او می گوید: «این مبارزات انتخاباتی نبود، بلکه ارعاب سیستماتیک بود». این موضوع را "سازمان حقوق بشر" نیز تایید می کند. این سازمان می گوید که سیاستمداران اپوزیسیون با دوسیه های دروغین به زندان انداخته شده اند و بسیاری از نامزدان از ترس دستگیری، کارزار انتخاباتی خود را مخفیانه پیش برده اند.

با این حال به نظر می رسد که خانم شیخ حسینه، نخست وزیر بنگله دیش علنی می خواهد از همه ابزار استفاده کند و قدرت را یک دوره دیگر نیز به دست داشته باشد. از هنگامی که او و حزبش "عوامی لیگ" در سال ۲۰۰۹ به قدرت رسیدند، خبرنگاران مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، سیاستمداران اپوزسیون تحت تعقیب قرار گرفتند و فعالان اجتماعی سرکوب گردیدند.

شیخ حسینه، رئیس حکومت و دختر بنیانگذار بنگله دیش در کارزار انتخاباتی خود بیش از همه توسعه اقتصادی را به شهروندان وعده داده است. او گفته است: «حزب عوامی لیگ بنگله دیش را آزاد کرد. اگر این حزب بار دیگر به قدرت برسد، توسه بیشتری را برای کشور به ارمغان می آورد».

هرچند که بنگله دیش در مقایسه با دیگر کشورها فقیر محسوب می شود، اما سالانه بین شش تا هفت درصد رشد اقتصادی دارد. در آغاز قرن جدید بیش از نیمی از نفوس این کشور زیر خط فقر زندگی می کردند، اما حالا فقط یک چهارم نفوس در چنین وضعیتی هستند. تعلیم بهتر، میانگین عمر، مرگ و میر کودکان وضعیت بهتری پیدا کرده اند؛ طوری که بانک جهانی دیگر این کشور را در رده یکی فقیرترین کشورهای جهان درجه بندی نمی کند.

شیخ حسینه امیدوار است که یک دوره دیگر نیز قدرت را به دست بگیرد چرا که رقیب اصلی او خالده ضیا از "حزب ناسیونالیست بنگله دیش" به دلیل فساد در زندان به سر می برد و نتوانست نامزد انتخابات شود. علمگیر، از "حزب ناسیونالیست بنگله دیش" می گوید: «حکومت و کمیسیون انتخابات، این انتخابات را بیهوده ساختند».

برخلاف چهار سال پیش، رایدهندگان این بار حداقل حق انتخاب دارند؛ چراکه اپوزیسیون دوباره به صحنه سیاسی بازگشته است. در سال ۲۰۱۴، اپوزیسیون انتخابات را تحریم کرد، چون خواستش برای ایجاد یک دولت موقت بی طرف، ناکام ماند.

زبینه متی / ع. ح.