امروز یک شنبه 5.2 میلیون شهروند واجد شرایط رأیدهی درسراسرتونس می توانند به پای صندوق های رأی بروند. بیشتر از 70.000 پولیس برای حفظ امنیت انتخابات توظیف شده اند. هرچند در شهرتونس پایتخت کشور تونس زنان ومردان برای دادن رأی شان دربرابر حوزه های انتخاباتی صف بسته اند، اما علاقمندی جوانان در این انتخابات بسیارمحدود و ناچیز پنداشته می شود.

در ناحیۀ فقیر نشین تادامون در شهر تونس پایتخت کشورفضای انتخابات محسوس نیست. به جز از چند پلاکات انتخاباتی دیگر هیچ نشانه ای ازانتخابات در این کشور "انقلاب یاسمنی" دیده نمی شود. هیچ کس درمورد احزاب سخن نمی گوید و هیچ کس علاقمند برنامه های این احزاب نیست. مردم تونس مشکلات دیگری دارند.

محمد العُموری، جوان 27 ساله ای که در محلۀ تادامون زندگی می کند و بیکاراست، می گوید: "من به هیچ صورت در انتخابات اشتراک نمی کنم. من به این انتخابات هیچ علاقه ای ندارم. من، همین که امکانات برایم میسرگردد، کشور را ترک می کنم. تنها چیزی که برای این هدف خود نیاز دارم، پول است."

آرزوی رسیدن به ایتالیا

محمد آرزوی رفتن به ایتالیا را در سر دارد. ایتالیا فقط درآن سوی بحرقرار دارد، اما رفتن به آنجا، برای فردی مثل محمد، مشکل است و تنها از راه غیر قانونی امکان دارد. اروپا طرفدار مهاجران بیکار نیست. با آنهم محمد و شمار زیادی از باشندگان دیگر محلۀ تادامون تونس، آخرین تلاش شان را برای ترک وطن شان انجام می دهند.

محمد تنها مشکل بیکاری ندارد، بلکه او به خاطر سهم داشتن در یک حملۀ خشونت بار، به عنوان یک جنایت کار محکوم، چندین سال را در پشت میله های زندان سپری کرده است. او جریان انقلاب سال 2011 میلادی و سقوط حاکمیت چندین سالۀ زین العابدین بن علی رئیس جمهور دیکتاتور کشور را در زندان تعقیب می کرد و بالاخره در بهار سال 2014، به مناسبت جشن ملی تونس، مورد عفو قرار گرفت. محمد العموری به یاد می آورد: "زمانی که من در زندان بودم واقعاً هم طرفدار انقلاب ما بودم. اما وقتی پس از سه سال از زندان بیرون آمدم دیدم که در حقیقت در کشور و در ناحیۀ ما هم هیچ تغییری نیامده است. مردم هنوز رنج می کشند، و نیرو های امنیتی با جوانان، نه به عنوان یک انقلابی، بلکه به عنوان یک جنایتکار برخورد می کنند.

شمار زیادی از جوانان تونس، مانند محمد العموری، به انتخابات پارلمانی 26 اکتوبر علاقمند نیستند. آنها می گویند که پس از "بهار عربی"، شانس برای کاریابی جوانان بدتر شده است. به باور آنها سیاستمداران حالا تنها برای حفظ مقام های خود می کوشند و جوانان و آرمان های انقلاب را فراموش کرده اند. بسیاری از جوانان بیکار ترک کشور را ترجیح می دهند و برای رسیدن به اروپا و یک زندگی بهتر حاضر اند خطرات زیادی را متقبل شوند. چنانچه تا حال شماری زیادی از جوانان، که با قایق های غیر مجهز راهی اروپا شده اند، در مسیر راه در بحر غرق گردیده اند.

میزان بلند بیکاری

به اساس آمار رسمی، میزان بیکاری در بین جوانان در تونس به تقریباً 16 درصد می رسد. این رقم در بسیاری از گوشه های این کشور به مراتب بالاتر بوده و حتی به 40 درصد می رسد. شمار زیادی از جوانان بیکار دارای تحصیلات عالی اند. همین جوانان بودند که در انقلاب سال 2011 نقش اساسی داشتند. اما آنها از روند پیچیدۀ سیاسی پس از این انقلاب ناامید شده اند. عبدالقادر 31 ساله در صحبتی با دویچه وله گفت که اگر نتواند به عنوان یک مهاجر غیر قانونی به آن سوی بحر خود را برساند، آنگاه به "اعتصاب های مسالمت آمیز" و "فعالیت های نافرمانی مدنی" خواهد اندیشید. به باور الجماعی قاسمی، تحلیگر سیاسی، جوانان تونس به شدت به حاشیه رانده می شوند و این سبب دلسردی و عدم علاقمندی آنها به انتخابات می گردد. قاسمی می افزاید: "احزاب تونس در رابطه با جوانان، اشتباه گذشته را تکرار می کنند و جوانان را از مراجع تصمیم گیرنده بدور نگمیدارند و سهمگیری در امور جامعه را برای شان ممکن نمی سازند."

نتایج رسمی انتخابات پارلمانی طی یک ماه آینده انتظار برده می شود.