انتقادها از انحلال عقد یک زوج کاتولیک و مسلمان در اندونیزیا
۱۴۰۰ اسفند ۲۵, چهارشنبه
انحلال عقد یک زوج کاتولیک و مسلمان توسط عالیترین مرجع اسلامی اندونیزیا، خشم و انزجار زیادی را در این کشور با اکثریت مسلمان برانگیخته است. مقامهای دولتی این کشور نیز از این کار شورای علما انتقاد کردند.
اعلانات بازرگانی
این زوج که نام شان ذکر نشده، در همین ماه روان میلادی در یک کلیسای کاتولیک در سمارنگ، مرکز ولایت جاوه مرکزی ازدواج کردند. چند روز بعد، شورای علمای اسلامی اندونیزیا این ازدواج را باطل اعلام کرد.
پیتر انتونیوس بِنی سوستیو، عضو کمیسیونی که از سوی رئیس جمهور جوکو ویدودو برای تقویت مدارای دینی ایجاد شده است، به شبکه خبری «یوکانیوز» گفت که هر کسی حق دارد آزادانه همسر خود را انتخاب کند. او افزود: «این تصمیمی است که همه ما باید به آن احترام بگذاریم.»
احمد نورچالیش، سخنگوی نهاد «کنفرانس ادیان و آزادی اندونیزیا» در گفتگو با به خبرگزاری «یوکانیوز» انتقاد کرد که شورای علمای اندونیزیا صلاحیت انحلال این عقد را ندارد. او گفت: «ازدواج مختلط (بین پیروان ادیان مختلف) حق هر یک از شهروندان بالغ این کشور است و باید بدان احترام گذاشته شود.» او گفته است که خودش زمینه حدود ۳۰ ازدواج پیروان ادیان مختلف را مهیا نموده است، بدون این که کسی با مشکلی مواجه شده باشد.
کشورهایی که پایتخت خود را تغییر داده اند
مقامات اندونیزیایی قصد دارند که پایتخت این کشور را از جاکارتا به محل دیگری انتقال دهند. بعضی کشورهای دیگر نیز قبلا این کار را انجام داده اند که در این آلبوم عکس به آن نگاهی میاندازیم.
عکس: Getty Images/B. Ismoyo
نایجریا؛ فرار از گرمای سوزان
کلان شهر لاگوس (تصویر چپ) با داشتن میلیون ها نفر جمعیت تا سال ۱۹۹۱ پایتخت نایجریا بود. در این شهر پرجمعیت، هوا به شدت گرم و ترافیک بیش از اندازه شده بود. شهر ابوجا (سمت راست) ۳۰۰ کیلومتر دورتر از شهر لاگوس فاصله دارد و به طور واضحی بلندتر است. آب و هوای آن نیز خوشایند و دلپذیرتر می باشد.
کانبرا؛ راه حل مصلحتی
در قرن نوزدهم شهرهای بزرگ آسترالیا سیدنی و ملبورن برای نامگذاری پایتخت رقابت می کردند. اما حکومت تصمیم به یک سازش دیگر گرفت. پس از جستجوی فراوان مکانی در جنوب شرق این کشور برای پایتخت جدید انتخاب شد. این شهر کانبرا بود. پایتخت کنونی آسترالیا دقیقا در میان سیدنی و ملبورن واقع شده است.
عکس: picture-alliance
برازیل؛ نقل مکانی موفقیت آمیز
بعد از بحث های طولانی در سال ۱۹۶۰ پایتخت برازیل از ریودو ژنیرو به برازیلیا (سمت راست) انتقال یافت. ریو بسیار پرجمعیت و در یک گوشه این کشور واقع شده است. نقشه ساختمان شهر برازیلیا مانند یک صلیب است. این پروژه به عنوان بزرگترین موفقیت و الگو برای بسیاری از طرح ها برای ایجاد پایتخت های جدید محسوب می شود.
میانمار؛ پروژه عظیم
در سال ۲۰۰۵ پایتخت میانمار از یانگون یا رانگون به نایپیداو انتقال داده شد. حکومت نظامی با این کار از این سنت پیروی کرد که بعد از هر سلسله جدید یک پایتخت جدید ایجاد می شود. این شهر از لحاظ وسعت بسیار بزرگ و ۷۰ برابر بزرگتر از پاریس بود. برای رفتن از یک اداره دولتی به اداره دیگر، گاهی نیم ساعت وقت می گیرد.
پاکستان؛ نظامیان به جای اقتصاد
در سال ۱۹۵۹ حکومت پاکستان تصمیم گرفت که پایتخت این کشور را از شهر کراچی (چپ) به آسلام آباد (راست) انتقال بدهد. ظاهراَ قرار بود با این کار از نفوذ شرکت های ثروتمند کراچی بر سیاست جلوگیری شود. این شهر همچنین در نزدیکی مقر اردوی پاکستان در راولپندی و منطقه مورد مناقشه جامو و کشمیر با هند موقعیت دارد.
نور سلطان؛ یادبود از رئیس جمهور سابق
همچنین آستانه (تصویر راست) جدید برای پایتخت طرح ریزی شد. انتقال پایتخت از آلماآتی (چپ)، مهمترین مرکز کسب و کار به آستانه در سال ۱۹۹۷ با موفقیت انجام شد. کیشو کوروکاوا معمار مشهور جاپانی این شهر را طراحی کرده بود. در سال ۲۰۱۹ این شهر برای یادبود از نور سلطان نظر بایف رئیس جمهور سابق و حاکم مقتدر این کشور «نور سلطان» نام گذاری شد.
مسکو؛ پایتخت قدیمی
انتقال پایتخت روسیه از سنت پترزبورگ به مسکو در سال ۱۹۱۸ در پی تاسیس دولت شوروی سابق توسط بلشویک ها صورت گرفت. قبلاَ نیز پیش از آنکه تزار پیتر سنت پترزبورگ را پایتخت اش قرار دهد، مسکو پایتخت روسیه بوده است.
آلمان؛ پایتخت وحدت مجدد
آلمان بعد از جنگ جهانی دوم به دو بخش تقسیم شده بود. شهر بن (تصویر چپ) محل حکومت آلمان غرب و برلین (تصویر راست) پایتخت آلمان شرق یا جمهوری دموکراتیک آلمان بود. در قانون اساسی آلمان غرب درج شده بود که در صورت اتحاد مجدد آلمان، برلین پایتخت خواهد بود. بنا بر این در سال ۱۹۹۰ بعد از اتحاد مجدد آلمان چنین شد.
8 عکس1 | 8
بونار تیگور نایپوسپوس از «انستیتوت دموکراسی و صلح ستاره» در جاکارتا شورای علمای این کشور را به عدم مدارا متهم کرد و گفت: «این چیزی است که ما میخواهیم از آن اجتناب کنیم. زوجهای بین ادیان یا دارای مذاهب مختلف خود از تفاوتهای مذهبی خویش آگاه اند و به یکدیگر احترام میگذارند.»
بونار و نورچالیش گفته اند که مواد قانون در مورد ازدواج پیروان ادیان متفاوت واضح نیست و در این زمینه باید اصلاحاتی صورت بگیرد. براساس قانون، زوجین باید پیرون یک دین باشند، اما یک قاعده دیگر در قانون وجود دارد که براساس آن، ازدواج پیروان ادیان مختلف در صورتی که مطابق رهنمودهای دین زوجین باشد، ممکن و معتبر است.