انتقام نه، صلح: کمپاین اسرائیلی‌ها برای ایجاد دولت فلسطین
۱۴۰۴ شهریور ۳۰, یکشنبه
مائوز اینون، پس از آن‌که در جریان حمله حماس بر اسرائیل در ماه اکتوبر سال ۲۰۲۳ والدینش کشته شدند، سوگند یاد کرد که راه انتقام را انتخاب نکند و به‌جای آن مسیر آشتی را در پیش گیرد، برای التیام خودش و کشورش.
صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!
پیش از برگزاری اجلاس سازمان ملل که قرار است چند کشور غربی دولت فلسطین را به رسمیت بشناسند، این مرد ۴۹ ساله اکنون در جمع هزاران اسرائیلی است که از جامعه جهانی می‌خواهند به‌طور رسمی دولت فلسطین را به‌رسمیت بشناسد.
اینون، که یک کارآفرین در بخش گردشگری است و نزدیک به ۲۰ سال در جنبش صلح فعالیت دارد، می‌گوید گفت‌وگو، شناسایی متقابل و بخشش در هر دو سو، کلید آینده‌ای امن برای منطقه است.
او گفت: «با انتقام گرفتن نمی‌توانیم عزیزان از دست‌رفته را بازگردانیم. ما فقط چرخه خشونت، خون‌ریزی و انتقام را که یک قرن است در آن گرفتاریم، ادامه می‌دهیم.»
بیشتر بخوانید: اتحادیه اروپا: راه‌حل دو دولتی تنها مسیر صلح در خاورمیانه است
اینون افزود که پس از سال‌ها «اشغال، سرکوب و دیوارکشی میان ما و طرف دیگر»، از وقوع حمله تعجب نکرده بود: «می‌دانستم یک روز در چهره ما منفجر خواهد شد. اما در بدترین کابوسم هم فکر نمی‌کردم خودم بهای آن را بپردازم.»
او از آن زمان به چهره برجسته کارزار تازه‌ای در اسرائیل برای به‌رسمیت شناختن دولت فلسطین بدل شده است، اما این ابتکار در داخل اسرائیل با مخالفت‌ها و دشواری‌های زیادی روبه‌روست.
بر اساس نظرسنجی مرکز پژوهشی «پیو»، تنها ۲۱ درصد بزرگسالان اسرائیلی باور دارند که اسرائیل و یک دولت فلسطینی می‌توانند در صلح در کنار هم زندگی کنند که کم‌ترین رقم از سال ۲۰۱۳ تا کنون می باشد.
«صلح ثمره زیادی دارد»
این کارزار با عنوان «نه به جنگ، بلی به رسمیت شناختن» تا کنون بیش از ۸۵۰۰ امضا از اسرائیلی‌ها جمع کرده و برگزارکنندگان امیدوارند آن را با ۱۰ هزار نام در مجمع عمومی سازمان ملل ارائه کنند.
در متن این دادخواست آمده است: «شناسایی دولت فلسطین مجازاتی برای اسرائیل نیست، بلکه گامی برای آینده‌ای امن‌تر و بهتر بر پایه به رسمیت شناختن متقابل و امنیت برای هر دو ملت است.»
بیشتر بخوانید: مجمع عمومی ملل متحد برای تشکیل یک کشور فلسطینی بدون حماس رای گیری می کند
این ابتکار را جنبش مردمی اسرائیلی «زازیم کامیونیتی اکشن» آغاز کرده که هزاران پوستر پخش کرده و یک بیلبورد در تل‌ابیب نصب نموده است.
«رالوکا گانه‌آ»، یکی از بنیان‌گذاران این جنبش گفت: «در هشتم اکتوبر سال ۲۰۲۳، روشن بود که دکترین مدیریت منازعه کاملاً فروپاشیده است و ما دو گزینه داریم: یا نابودی کامل طرف مقابل، یا راه‌حل دو دولت.»
همزمان، فاجعه انسانی در غزه موضوع اصلی اجلاس سازمان ملل متحد خواهد بود که از دوشنبه آغاز می‌شود، تقریباً دو سال پس از حمله نظامی اسرائیل در واکنش به حمله حماس.
در این نشست انتظار می‌رود فرانسه، بریتانیا، بلجیم، کانادا و آسترالیا دولت فلسطین را به‌رسمیت بشناسند.
گانه‌آ گفت این اقدام گامی برای پایان دادن به «غیرانسانی‌سازی» فلسطینی‌ها، به‌ویژه در غزه، خواهد بود و آن‌ها را دارای همان «جایگاه سایر ملت‌های جهان» می‌کند.
اینون تأکید کرد که به رسمیت شناختن باید با اقدامات عملی همراه باشد تا دولت فلسطین در عمل تحقق یابد: «هر کسی که علیه راه‌حل دو دولت عمل می‌کند باید مجازات شود، باید تحریم شود؛ از سیاستمداران گرفته تا دیگران.»
او پیشنهاد کرد که جامعه جهانی در کنار تحریم‌ها، مشوق‌ها و سرمایه‌گذاری‌هایی نیز فراهم کند تا نشان دهد «صلح میوه‌های بسیاری خواهد داشت... رفاه، ثبات، امنیت و آرامش.»
«حق اساسی»
این رویکرد را یوناتان زایگن نیز می‌پذیرد؛ کسی که مادرش، ویویان سیلور فعال برجسته صلح، در تاریخ ۷ اکتوبر در کیبوتص «بری» کشته شد. او گفت: «من مجبور شدم از طریق تلفون تا دم مرگ در کنار مادرم باشم.»
زایگن افزود از احساس «ناتوانی مطلق» حس مسئولیتی در وجودش شکل گرفت تا مطمئن شود هیچ‌کس دیگر چنین تجربه‌ای را از سر نگذارند.
بیشتر بخوانید: ضرب الاجل بریتانیا به اسرائیل برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین
او تأکید کرد: «تنها آینده پایدار و قابل دوام در این سرزمین، تقسیم آن میان دو ملت است. رهایی فلسطینی‌ها و امنیت اسرائیل وابسته به این است که فلسطینی‌ها به حق اساسی‌شان برسند.
این نباید قابل مذاکره، مشروط یا وابسته به زمان‌بندی اسرائیل باشد. این یک حق اساسی ملت‌هاست: «حق تعیین سرنوشت و تشکیل دولت»
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!
اما بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، همچنان تأکید کرده که «هیچ دولت فلسطینی وجود نخواهد داشت» و اعضای راست‌گرای افراطی دولتش برای گسترش شهرک‌سازی در کرانه باختری تلاش دارند تا چنین امکانی را از میان بردارند. با این حال، همه فعالان به آینده جنبش امیدوارند.
زایگن گفت: «فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها، چندان دور نیست که نمی‌توانستند تصور کنند روزی عضو یک کنفدراسیون باشند. من فکر می‌کنم صلح به همان اندازه واقعی است که جنگ.»