اندونیزیا و مالیزیا به مهاجران موقتاً پناه میدهند
دویچه وله/ فرهمند۱۳۹۴ اردیبهشت ۳۰, چهارشنبه
کشورهای اندونیزیا و مالیزیا گفته اند که برای حدود هفت هزار تن از مهاجران معلق در بحر پناهگاههای موقتی فراهم میکنند. موافقت این دو کشور نخستین پیشرفت برای حل بحران بشری ناشی از مهاجرت در کشورهای جنوب شرق آسیاست.
اعلانات بازرگانی
عنیفه عمان، وزیر خارجه مالیزیا روز چهار شنبه بعد از دیدار با همتای اندونیزیایی خود گفت که دو کشور سیاست بازگشت دادن مهاجران به بحر را لغو میکنند که مورد انتقاد شدید بین المللی قرار گرفته بود. او گفت که بعد از این قایقهای مهاجران پس به بحر فرستاده نمیشوند.
او گفت که به این مهاجران پناهگاه موقتی داده میشود و پروسه اسکان و بازگشت دادن این مهاجران باید در ظرف یک سال توسط جامعه بین المللی انجام شود. او از دیگر کشورهای منطقه نیز خواست که در این رابطه همکاری کنند.
رسیدن صدها مهاجر به ساحل اندونیزیا
صدها مهاجر روهینگیایی و بنگله دیشی که چندین هفته در بحر سرگردان بودند و کشورها اجازه داخل شدن به آنها نمیدادند، سرانجام صبح چهار شنبه به ساحلی در ولایت آچه در شمال غرب اندونیزیا لنگر انداختند. مقامهای نجات و جستجو رسیدن این مهاجران به ساحل را تایید کرده اند.
خیرول نووا از سازمان جستجو و نجات اندونیزیا گفت: «در مجموع ما 500 نفر را در بحر پیدا کردیم و آنها با قایقهای کوچک به خشکه آورده میشوند.» این مهاجران به شهر کوته بینجی در ولایت آچه انتقال داده شده اند.
مقامها گفتند که تا حالا 350 تن از این مهاجران به ولایت آچه انتقال داده شده اند و در ادارات مهاجرت ثبت نام میشوند. نووا گفت: «این مهاجران با کمبود آب بدن مواجه اند. آنها ضعیف اند و گرسنگی کشیده اند.»
در مجموع بیش از دو هزار مهاجری که برای هفتهها و ماهها در بحر شناور بودند توانسته اند خود را به سواحل اندونیزیا و مالیزیا برسانند. این مهاجران در جریان مسافرت طولانی بحری آب و غذای ناچیزی داشته اند.
در همین حال، هزاران مهاجر دیگر در بحر باقی مانده اند و جامعه بین المللی انتقاد می کند که دولتهای منطقه کار اندکی برای نجات این مهاجران انجام میدهند. بسیاری این مهاجران از اقلیت مسلمان روهینگیا هستند که از تعقیب در میانمار فرار میکنند. همچنین بخشی از این مهاجران از بنگله دیش هستند که به دلیل فقر آواره شده اند.
اودایدول حکیو، یک مهاجر 30 ساله به اسوشیتدپرس گفت: «ما مواد غذایی خود را (در داخل قایق) تمام کرده بودیم و میخواستیم وارد مالیزیا شویم، اما به ما اجازه نمیدادند.» پیش از این که این مهاجر را ماهیگیران نجات بدهند، چهار ماه تمام در بحر سرگردان بود.
میانمار زیر فشار قرار دارد
جامعه بین المللی مصرانه از دولت میانمار یا برمای سابق میخواهد که مانع فرار مهاجران شود. رفتار این کشور با مسلمانان روهینگیا دلیل اصلی مهاجرت این اقلیت دینی خوانده میشود.
آلبوم عکس: مسلمانان روهینگیا؛ درمانده و قربانی قاچاق انسان
قایق هایی با بیش از 1600 مهاجر روهینگیا و بنگله دیشی توسط قاچاقبران انسان به آب های کم عمق اندونیزیا و مالیزیا رها می شوند. دویچه وله در این آلبوم عکس به دشواری مهاجرت این مهاجران مسلمان میپردازد.
عکس: Reuters/R: Bintang
قایق های به گل نشسته
در جمعه 10 می، حدود 600 نفر با چهار قایق به ولایت آچه در اندونیزیا رسیدند. تقریباً در همین وقت 1000 مهاجر دیگر با سه قایق در لانگکوی، جزیره ای در شمال مالیزیا لنگر انداختند. دست کم دو تا از این قایق هایی که بیش از حد مسافر داشتند، توسط ماهیگیران محلی با ریسمان به ساحل کش می شدند. آن هایی که نجات یافتند، توسط پولیس گرفتار شدند.
عکس: Reuters/R. Bintang
خسته و از پا افتاده
قاچاقبران انسان از قرار معلوم قایق هایی را که در عین زمان زنان و اطفال را با خود حمل می کردند، به حال خود رها کرده اند و مهاجران گرسنه را تنها گذاشته اند تا خود شان چاره کار شان را کنند. مقامات اندونیزیایی و سازمان های امدادی فکر می کنند که این گروه نجات داده شده برای یک هفته در بحر بوده است. بسیاری آن ها ضرورت به مراقبت طبی داشتند.
عکس: Reuters/R: Bintang
سفر خطرناک
هر سال هزاران بنگله دیشی فقیر و مسلمانان روهینگیا از کشور میانمار با اکثریت بودایی مذهب، با کشتی های لق و لُق قاچاقبران، مانند آنچه اینجا دیده می شود، با تلاش خطرناک می کوشند به مالیزیا و اندونیزیا بیایند. کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد تخمین می کند که حدود 25 هزار مسلمان روهینگیا و بنگله دیشی در سه ماه اول امسال توسط کشتی های قاچاقبران آورده شده اند.
عکس: Asiapics
بی دولت
میانمار یا برمای سابق حدود 800 هزار جمعیت روهینگیای این کشور را مهاجران غیرقانونی بنگله دیشی می داند. بسیاری آن ها شهروند نیستند و با ظهور خشونت های فرقه یی مجبور به فرار می گردند. ماتیو سمیت، از گروه " تقویت حقوق" به دویچه وله گفت که «همه جمعیت روهینگیاها احساس می کنند که یگانه گزینه آن ها پناه جستن از طریق بحر است».
عکس: Reuters/R: Bintang
تجارت برده داری معاصر
سمیت می گوید که برای فرار از این تبعیض، روهینگیاها معمولاً با قاچاقبران تماس می گیرند. این قاچاقبران انسان، آن ها را فریب می دهند که در برابر 200 دالر امریکایی مستقیماً به مالیزیا می برند. در طول این سفر آنها از دسترسی به مقدار کافی غذا، آب و جای محروم می باشند. برخی اوقات کشته می شوند.
عکس: picture-alliance/AP Photo/S. Yulinnas
ترس تایلند
بسیاری از روهینگیاها که در اردوگاه های نیمه مخروبه جنگلی در اسارت قاچاقبران قرار دارند، مجبور گردیده اند با استفاده از وسایط نقلیه قاچاقبران داخل تایلند گردند و تا زمانی که پول نجات شان را خویشاوندان شان در میانمار بپردازند، در این اقامتگاه ها می باشند. با توجه به سرکوب اخیر قاچاقبران انسان توسط حکومت تایلند و کشف چندین گور دستجمعی که در عکس دیده می شود، قاچاقبران تدابیر تازه ای روی دست گرفته اند.
عکس: Reuters/D. Sagolj
تنها و درمانده
در نتیجه سرکوب قاچاقبران توسط مقامات تایلندی، پناهجویان روهینگیا و بنگله دیشی در حال قدم زدن در اطراف جنوب تایلند و نزدیک به اردوگاه مشکوک در جنگل پیدا شدند. از قرار معلوم پس آنکه قاچاقبران آن ها را تنها و بیچاره رها کرده و خود فرار کرده بودند، آن ها به این کار روی آورده اند.
عکس: AFP/Getty Images/Str
موج مهاجران
جنوب شرق آسیا قسماً به دلیل جنگ و پیگرد و قسماً در اثر فقر شاهد موجی از مهاجرت است. در حال حاضر در منطقه آسیا- پاسفیک قاچاق نزدیک به 11.7 میلیون انسان ثبت شده است که بزرگترین رقم نسبت به هر منطقه دیگر می باشد. در یک منطقه از حوزه بزرگ دریای میکونگ که شامل کمبودیا، چین، لاوس، میانمار، تایلند و ویتنام می شود برخی از وجوه سرازیر شدن انبوه مهاجران و قاچاق انسان دیده می شود.
میانمار روز چهار شنبه گفت آماده است که «هرگونه کمک بشری برای افرادی فراهم کند که در بحر به سر میبرند». دولت میانمار گفته است که در نگرانیهای جامعه بین المللی از این بابت شریک است.
همکاری میانمار برای حل بحران آوارگی مسلمانان روهینگیا اساسی شمرده میشود، اما معلوم نیست که حکومت این کشور در کنفرانس 15 کشور آسیایی در باره مهاجرت شرکت کند. این کنفرانس با اشتراک کشورهای متاثر شده از این مهاجرتها به تاریخ 29 می برگزار میگردد.
ریتنو مرسودی، وزیر خارجه اندونیزیا گفت: «اندونیزیا به عنوان کشوری که عضویت کنوانسیون مهاجرت 1951 را ندارد، کاری بیشتر از آنچه میبایست انجام داده است.» وزیران خارجه اندونیزیا، تایلند و مالیزیا روز چهار شنبه در کوالالامپور در مورد بحران مهاجرت گفتگو کردند.
این بحران در ماه جاری زمانی تشدید یافت که حکومتها به سرکوب قاچاقبران انسان شروع کردند. در نتیجه برخی کاپیتانهای کشتیها و قایقهای مهاجران آنها را ترک کردند و مهاجران تنها در بحر باقی ماندند.