نمی توان گفت که انگلا مرکل در زمانی آرام حکومت می کند. در ماه جون امسال در سنپترزبورگ در روسیه، نزدیک بود که پایش در یک کمینگاه سیاسی بلغزد.

ولادمیر پوتین، رییس جمهور روسیه می خواست برخلاف توافق در افتتاح یک نمایشگاه آثار به اصطلاح به غارت رفته هنری، حق سخنرانی را از او سلب کند.

مرکل در برابر این برخورد توهین آمیز تهدید کرد که می خواهد زمان سفرش به روسیه را کوتاه تر سازد؛ مرکل به این ترتیب پوتین را در موقعیت کیش و مات قرار داد. این در واقع برای مرکل یک موفقیت و علامت توانایی او بود که چگونه در برابر چنین نوع برخورد هایی می تواند واکنش نشان دهد.

سکوت، مراقبت، دیر عمل کردن

انگلا مرکل، خاصیت دیگرش را در رابطه با قضیه "اداره امنیت ملی" (ان.اس.ای) امریکا، یعنی عملکرد استخباراتی جنجال برانگیز استراق سمع به نمایش گذاشت.

این قضیه برای صدراعظم آلمان، در واقع بدترین حادثه در سیاست داخلی بود. این غیر قابل انتظار بود که ایالات متحده امریکا به عنوان نزدیک ترین متحد آلمان، از این کشور با چنین ابعادی گسترده ای جاسوسی کند و دستگاه استخباراتی داخلی آلمان نیز با قدرت در این زمینه به "اداره امنیت ملی" امریکا کمک نماید.

مرکل در آغاز سکوت اختیار کرد و بعد از طریق سخنگویش خشم اش را از این عمل ابراز داشت. او در آغاز واکنش در برابر این گونه مشکلات را به تاخیر می اندازد و در آخر کار با حمایت اکثریت همراه می شود. این یک استعداد سیاسی است که همزمان احترام و انزجار را به همراه دارد.

ارقام، داده ها و واقیعت ها

باید بر خاستگاه و سوابق مرکل آگاهی داشت تا فهمید که او چگونه رشد یافت و حالا او کی است. این را باید گفت که به ندرت در تاریخ معاصر آلمان بعد از سال 1945 به یک سیاست مدار در این کشور، مانند وی که دختر یک کشیش از ولایت شرقی می باشد کم بها داده شده است.

او نخستین بار که در محضر عام ظاهر شد، در پهلوی سیمای ظاهری اش که فکر می شود برای پرده تلویزیون مناسب نیست، از او عیب می گرفتند که فاقد برنامه است. او تبلیغ گر مذهبی نیست، بلکه یک سیاستمدار عملگرا است.

ژکلین بایسن، خبرنگاری که زندگی نامه مرکل را نوشته است می گوید: «طبعاً انگلا مرکل یک فرد ایدولوژیک نیست... او آزاد است تا تنها براساس ارقام، داده ها و واقعیت ها تصمیم اتخاذ کند.»

ژکلین بایسن می افزاید که اگر دلایل خردمندانه و استدلال برای تصمیم گیری یک مساله وجود داشته باشد، در این صورت "مرکل سخاوتمندانه فراتر از وابستگی های ایدیولوژیکی یا برنامه حزبش عمل می کند."

عمل گرایی برای مرکل بیش از هرچیز دیگر اهمیت دارد. او به این وسیله بر موضع گیری های قدیمی اش تجدید نظر می کند. مثلاً او که زمانی طرفدار نیروی اتمی بود، بعد از فاجعه فوکوشیما اعلام کرد که در کشورش از نیروی اتمی صرف نظر شود؛ که این امر برای او زیانی وارد نکرد.

احتیاط در برخورد با دیگران

انگلا مرکل یک دوران طفولیت و جوانی بی دردسر را در دولت سوسیالیستی جمهوری دموکراتیک آلمان (دی دی آر) سپری کرد. او در آنجا یک فرد مخالف نظام نبود.

ژکلین بایسن، زندگی نامه نویس او می نویسد: «دولت سوسیالیستی چنانچه مخالفین را سرکوب می کرد، اما به او هیچ زیانی نرساند. مرکل باید خیلی زود آموخته باشد که باید با احتیاط در برخورد با دیگران عمل کند. او یک شهروند "باتجربه" جمهوری دموکراتیک آلمان بود، او نه ابن الوقت بود و نه عصیان گر.»

مرکل شنونده خوبی است و دوستان دوران جوانی او، توانانی بسیار زیاد او را در مفاهمه و مراوده تایید می کنند. یکی دیگر از مشخصات مرکل، شناسایی سریع مسایل و تصمیم گیری دیر تر است.

او خود در این باره می گوید: «من فردی نیستم که سریع تصمیم بگیرم. من مسایل را در روند کلی آنها درک می کنم و در مورد تصامیم، بسیار از خود می پرسم که این ها در کجا پایان می یابند؟»

موفقیت های شغلی

مرکل خیلی دیر به سیاست رو آورد؛ آن هم بیشتر از روی تصادف بود، نه برنامه ریزی شده. او در سن 25 سالگی به عنوان معاون سخنگوی لوتر دیمیزیر، آخرین نخست وزیر جمهوری دموکراتیک آلمان، تلاش کرد تا توانایی هایش را در بخش سازمان دهی و مراوده در عمل به کار برد. او اندکی بعد عضو حزب دموکرات مسیحی آلمان شد. او که شخصی پرکار بود، بعد از آن در صدد احزار یک مقام برآمد.

مرکل در زمان صدارت هلموت کوهل، صدراعظم پیشین آلمان در سال 1994 وزیر امور محیط زیست شد. این یک مقام مهم و مناسب برای او با درجه دکترا در فزیک بود.

زمانی که هلموت کوهل انتخابات پارلمانی را باخت، حزب دموکرات مسیحی آلمان در یک وضعیت شوک زده قرار داشت. مرکل در آن زمان این شانس را برای خود دید که بعد از هلموت کوهل، مقامش را در حزب تثبیت کند.

ولفگنگ شویبله، در آن زمان رهبر جدید حزب بود، وی مرکل را به عنوان دبیر کل حزب مقرر کرد. مرکل بعد از ماجرای اعانه در مبارزات انتخاباتی که در مرکز آن کوهل و شویبله قرار داشتند، سقوط اخلاقی صدراعظم کوهل را آماده کرد.

انگلا مرکل در اپریل سال 2000 به عنوان رهبر جدید حزب دموکرات مسیحی آلمان انتخاب شد. در انتخابات سال 2005 او از سوی حزب اش نامزد صدارت شد و در برنده انتخابات شد. مرکل از 13 سال به این سو صدراعظم آلمان است. او بر همه رقبای داخلی حزب چیره شده و همواره موفق بوده تا بی سر و صدا عمل کند. او زنی است که به سادگی مردان را وادار به داد و فریاد زدن می کند.

او ثابت کرده است که توانایی رهبری را دارد؛ اما در کدام مسیر؟ این پرسش را بسیاری ها در حزب دموکرات مسیحی آلمان مطرح می کنند. از حزب او انتقاد می شود که از فقدان وجهه و اعتبار رنج می برد. به هر صورت به او به عنوان روح حزب مردمی محافظه کار مسیحی نگریسته نمی شود.