امروزیکشنبه (26 اکتوبر/4عقرب)به وقت اروپای مرکزی،حوالی ساعت هفت صبح مراکزانتخابات اوکرایین گشایش یافت و روند رآی دهی تا ساعت هفت شام به وقت اروپای مرکزی ادامه می یابد.

اما در انتخابات پارلمانی اوکرایین حدود 25.000 سرباز این کشور که در شرق اوکرایین مآموریت انجام می دهند، بنابر دلایل رسمی امکان اشتراک ندارند. دلیل عدم شرکت شان این است که پس از تشکیل حکومت جدید اوکرایین، پارلمان این کشور موفق به طرح و تصویب قانونی دراین زمینه نگردیده است که بر اساس آن اوکرایینی هاییکه در بیرون از محل اصلی اقامت خویش زندگی می کنند، نیز درانتخابات اشتراک نمایند. وزیر دفاع اوکرایین دریک گفتگوی تلویزیونی نیزبا اشاره به این مورد گفت که او وسربازانش در این زمینه ناراحت هستند.

همچنان اوکرایینی های شبه جزیره کریمیا، که به روسیه ملحق شده است،نیز حق شرکت در این انتخابات را ندارند.عین این وضعیت در مناطق تحت تسلط جدایی طلبان جانبدار روسیه در شهرهای دنیسک و لوگانسک نیز حاکم می باشد.

بنابر گمانه زنی رهبری انتخابات اوکرایین درکیف، دراین مناطق دست کم در 13 ناحیه از جمع 32 ناحیه، انتخابات برگزار نمی گردد. به همین دلیل تعداد کرسی ها در پارلمان آینده این کشور نیز از 450 به 420 کرسی کاهش خواهد یافت.

رییس جمهور در خط سبقت

قرار است در انتخابات روز یکشنبه در اوکرایین جمعاً 29 حزب اشتراک کنند. اما از این میان فقط نیم این رقم ازطریق فهرست احزاب و یا هم به طورمستقیم انتخاب می شوند؛ اما برنده این انتخابات ازهمین حال روشن است. پیترو پوروشنکو. زیرا بر اساس یک همه پرسی ائتلاف پوروشنکواز طریق «بلوک پوروشنکو» او پیشتازشمرده می شود بنابراین احتمالاً پوروشنکو میان 20 تا 30 درصد آراء را ازآن خود خواهد کرد.این در حالیست که این ائتلاف درپایان ماه اوگوست امسال بر بنیاد حزب همبستگی به رهبری پوروشنکو ایجاد شده است.

حزب پوروشنکو که خودش یکی از سرمایه داران بزرگ اوکرایین محسوب می شود، تا آنزمان فقط درج مکاتیب بود ودر پارلمان هیچ نماینده ای نداشت. اکنون انتخابات کنونی دراوکرایین برای پوروشنکو ازاهمیت ویژه ای برخورداراست؛ زیرا براساس قانون اساسی این کشورپارلمان وحکومت ازقدرت بیشتری نسبت به رییس جمهوربرخورداراست. به گفته ناظرین با توجه به همین مورد، برای پوروشنکو داشتن اکثریت آراء که ازاوحمایت کنند،خیلی با اهمیت می باشد واکثریت آراء می تواند با داشتن آرای مستقیم و همکاران ائتلافی کسب گردد.

برگشت نسل یوشچینکو

با آنکه رییس جمهوراوکرایین تلاش نمود تا همچنان توجه ارسنی یاسینیوک نخست وزیراین کشور را برای اشتراک در ائتلاف جلب کند،اما هردو دراین زمینه به توافق نرسیدند. بنابرین درعوض یاسینیوک، شهردار کیف در همراهی با ویتالی کلیچکو قهرمان پیشین بوکس،بلوک پوروشنکو را رهبری می کنند. حزب کلیچکو موسم به «ضربه» که در پارلمان نیز نماینده دارد، یکی از ستونهای مهم بلوک پوروشنکو محسوب می شود.اما اینکه آیا کلیچکوبه عنوان نامزد پیشتاز و یا هم یوری لوژینکو وزیر داخله سابق اوکرایین در رهبری حزب حضور داشته باشند، به هرصورت بخشی از ائتلاف پوروشنکو متشکل است از سیاستمداران رییس جمهور سابق اوکرایین ویکتور یوشچینکو که یکی از جانبداران غرب بشمارمی رفت و به این ترتیب نسلی بر می گردد که تا سال 2010 درقدرت بودند.

به باور ویکتورسامیاتین عضو مرکز پژوهشی علوم اقتصاد و مطالعات سیاسی موسوم به مرکز پازوموکوف در کیف: «نتیجه ی این همه پرسی بطور مقایسوی می تواند پیامد چندین عامل مختلف باشد.»

او افزود: "در خط اول اکثر رآی دهنده گان با انتخاب پوروشنکو او را با راه حل صلح آمیز بحران شرق اوکرایین پیوند می دهند. در ضمن برنامه های اصلاحات موسوم به «استراتیژی 2020» نیز ظاهراً مورد قبول مردم واقع شده اند." رییس جمهور اوکرایین با این برنامه ها تعهد می سپارد که اوکرایین را به سمت ورود به اتحادیه اروپا سوق می دهد.

مردی با بیل چهارشاخه

با آنهم تصمیم پوروشنکو در زمینه ی اعطای ساحه ی وسیع خودمختاری برای جدایی طلبان جانبدارروسیه درشرق اوکرایین نیز یکی ازمسایل مورد انتقاد می باشد. چنانچه اولـِن لی یشکو رهبر حزب موسوم به «حزب رادیکال یا تندرو» این مورد را یک «پیمان تسلیمی» خوانده است. درهمه پرسی مذکور حزب او نیز درمقام دوم و یا سوم قرار دارد واحتمالاً ده درصد آراء راکسب خواهد کرد. اوخودش را با افتخار به عنوان یک وطنپرست مخالف سازشکاری معرفی می کند. چنانچه در یکی از تصاویرانتخاباتی،او با بیل چهارشاخه زراعتی دریک دست ودردست دیگر باکلاشینکوف،نمادی از اعتراضات دهقانان را نشان می دهد.

به گفته سیمیاتین تحلیلگر مسایل سیاسی: «رآی دهنده های امروزین لی یشکو در سال 2012 به حزب ملی گرای « آزادی» رآی داده بودند. اما این حزب اکنون طرفداران چندانی نداشته و حتی ازنرفتن به پارلمان نیزنگران می باشد.همچنان حزب راستگراها که در سال 2014 بنیان گذاری شده است نیز قادر به گرفتن 5 درصد آراء نخواهد بود. به باورسیمیاتین در حالیکه هردو حزب متذکره با گرایشهای شدید ملی گرایانه، پایه های روشن اندیشوی خود را دارند، لی یشکو برخلاف بیشتر یک فرد عوام پسند است.

جای تیموشینکو در کجا خواهد بود؟

همچنان یولیا تیموشینکو نخست وزیرسابق اوکرایین با حزب «پدروطن» زیر رهبری او، خود را یکی از مخالفین پوروشنکو تلقی می کند. اما براساس نظرسنجی ایکه صورت گرفته، احتمالاً او آرای خیلی کمتری را به تناسب سال 2012 کسب خواهد کرد. تیموشینکو در آنزمان در پی یک جریان محاکمه ایکه همچنان از جانب جامعه جهانی مورد انتقاد قرار گرفته بود، در زندان بسرمی برد. حزب او توسط یاسینیوک نخست وزیر کنونی اوکرایین رهبری می گردید؛ اما اکنون این دو سیاستمدار راه های جدا از هم را برگزیده اند.

تلاش سیاستمداران جوان برای رفتن به پارلمان

با توجه به نکات متذکره می توان برداشت کرد که درپارلمان جدید اوکرایین احتمالاً اکثریت افراد جانبدارغرب راه خواهند یافت. اما با آنهم فضا همچنان مکدر باقی می ماند، زیرا به باورسمیاتین؛ دراین انتخابات کارزارهای واقعی با افکار و طرح های منظم برای آینده صورت نگرفت. افزون براین منتقدین نیز با ایراد به اینکه احتمالاً در پی انتخابات مستقیم اشخاص آلوده با فساد به پارلمان راه خواهند یافت، نگران اند. به باور آنان احزاب کوچک مثل حزب «کمک خودی» تحت رهبری اندره سادووی شهردار شهرلفوف درغرب اوکرایین توانایی ای ورود به پارلمان و مقابله با احزاب کنونی را نخواهند داشت، این درحالیست که درست همین احزاب در تغییر قدرت نقش مهمی را ایفا کرده اند.