سعیده احمد بغیلی یک سال پیش در چنین وضعیتی بود. این زن جوان در شفاخانه الثوره در شهر بندری الحدیده در یمن به دلیل گرسنگی با مرگ مبارزه کرد. در آن زمان که او ۱۸ ساله بود، فقط ۱۱ کیلوگرام وزن داشت.

سعیده با برداشتن قدم های کوچک دوباره به زندگی خود ادامه داد. او که هنوز هم ضعیف و لاغر است، بعد از مدت ها توانست بر روی پاهای خود بایستد. همچنان او در وضعیتی نبود که بتواند غذای جامد بخورد. او از مایعات تغذیه می کرد.

حالا سعیده (نفر دوم از سمت چپ) دوباره با خانواده اش زندگی می کند. پدرش می گوید: "او همیشه با خوردن غذای جامد و سخت مشکل دارد. اما وضعیت جسمی او کمی بهبود یافته است. چون حالا غذای بهتر و بیشتری می خورد". سعیده حالا ۳۶ کیلوگرام وزن دارد.

پاکت‌های کمکی کوچک متشکل از خمیر ممپلی، شیر پودری، روغن و شکر موثریت خود را در مبارزه علیه گرسنگی در سراسر جهان به اثبات رسانده است. سازمان های امدادی از سعیده بغیلی و خانواده اش نیز با اهدای این مواد غذایی نجات دهنده زندگی و حاوی کالری مراقبت می کنند.

حتی قبل از آغاز جنگ و درگیری نیز مردم در روستایی که سعیده زندگی می کند مواد غذایی کافی برای خوردن نداشتند. با وجود این از سال ۲۰۱۴ این فقیرترین کشور در شبه جزیره عربستان با هرج و مرج جنگ داخلی و مداخله بین المللی زیر رهبری عربستان سعودی نیز گرفتار شد. در نتیجه درگیری ها در یمن تا کنون بیش از ۱۰ هزار نفر کشته شده اند.

سعیده بغیلی و خواهر کوچکش جلیله برای بزها علف جمع آوری می کنند. آنها متعلق به یک دهقان است. او در عوض این کار برای آنها مقداری شیر بز می دهد. اندک‌ترین امکانات در چینن وضعیتی می‌تواند فاصله میان مرگ و زندگی را ترسیم کند.

کمی چای، چند عدد نان و کمی شیر. این برای سعیده بغیلی و خواهران و برادرش یک وعده غذایی کامل به نظر می رسد. بدون کمک های خارجی، این خانواده حتی قادر به تهیه این غذا هم نیستند.

حتی در میان جنگ و حالت اضطراری قحطی و گرسنگی نیز دقایقی برای بودن با دوستان وجود دارد. سعیده بغیلی و خواهرانش امید شان را از دست نداده اند که زمانی بتوانند در جامعه ای توام با صلح و عاری از گرسنگی زندگی کنند. نویسنده: پیتر.هیله/ پ. ع

از نگاه ملل متحد منازعه «ریشه اصلی» بحران یمن است. پس از آنکه در سال ۲۰۱۴ شورشیان حوثی شیعه جنگی را برای تصرف صنعا پایتخت این کشور به راه انداختند، تا کنون ۱۰ هزار نفر کشته شده اند. در مارچ ۲۰۱۵ عربستان سعودی عملیات مرگباری را علیه شورشیان راه اندازی نمود که به طور گسترده ئی توسط گروه های حقوق بشری به دلیل کشتار ملکی ها مورد انتقاد قرار گرفته است.

این منازعه سبب شده است که گروه های امدادی نتوانند در بخش های بزرگ کشور برای مردم ملکی کمک کنند. این امر موجب شده است که ۶۰ درصد جمعیت ۲۸ میلیونی این کشور «از لحاظ غذائی نا امن»، طبقه بندی گردند. طبق گزارش برنامه غذائی جهان، دست کم ۲،۲ میلیون طفل دچار فقر غذائی حاد اند. انتونیو گوتریش دبیرکل ملل متحد از شورای امنیت تقاضا نمود تا بر جناح های جنگی فشار آورند که به رسیدن کمک ها به مردم اجازه بدهند.

بیش از ۲ میلیون انسان، به شمول مهمشین که یک قبیله اقلیت است و اساساً از افریقا به اینجا مهاجرت کرده اند، بیچا شده اند. با وجود جنگ، بسیاری که از جنگ سومالیا فرار می کنند به یمن می آیند و این همزمانی و نزدیکی دو بحران مهاجرت بزرگ در خاور میانه را نشان می دهد. یمن میزبان بیش از ۲۵۵ هزار سومالیایی است.

به گفته سازمان صحی جهان در ماه اکتوبر شمار افراد مظنون به کولرا در یمن به ۷۵۰ هزار نفر رسیده است و امسال دست کم ۲۱۳۵ نفر در اثر کولرا که از آب های آلوده با عفونت باکتریایی سرایت کرده است، وفات کرده اند. اگرچه کولرا مرض درمان پذیر است، اما اگر به حال خود گذاشته شود، کشنده می باشد. صلیب سرخ هشدار داده است که تا پایان سال کولرا می تواند تا یک میلیون نفر را مصاب گرداند.

در یمن خشونت فراتر از جنگ داخلی وجود دارد. یمن جبهه استراتژیک در جنگ علیه تروریسم شمرده می شود. این کشور پایگاه عملیاتی القاعده در شبه جزیره عربستان پنداشته می شود. در اینجا ایالات متحد امریکا طبق معمول با هواپیماهای بی سرنشین رهبران القاعده را هدف حمله قرار می دهد. با وجود این در این عملیات ها غالباً ملکی ها کشته می شوند.

در یمن که در اثر منازعه از پا در آمده است، گروه های اطفال بیشتر در معرض خطر اند. طبق اظهار اداره هم آهنگ سازی کمک های ملل متحد ۱۱ میلیون طفل نیازمند کمک های بشری اند. این اداره ملل متحد در ماه اکتوبر گفت: سیستم تعلیم و تربیت این کشور «در آستانه سقوط » قرار گرفته است و این درحالی است که اطفال در اثر « امراض قابل پیشگیری مانند سو تغذی، اسهالات و عفونت های طرق نتنفسی» می میرند.

با وجود چندین تلاش ملل متحد، این منازعه به شدت جریان دارد. عربستان سعودی تاکید می نماید که از حکومت رئیس جمهور عبد ربه منصور هادی حمایت می کند که از جانب جامعه بین المللی به رسمیت شناخته شده است. از جانب دیگر شورشیان حوثی برای جلو رفتن به سوی یک راه حل سیاسی خواهان تشکیل یک وحدت اند. اما هیچ یک از جوانب حاضر به سازش نیستند.