۱۲ تا ۱۵ کارمند، نخستین اجساد را از گور بیرون کردند. این تیم در همانجا تحت هدایت اسد محمد داکتر علوم جنایی، اجساد را از نظر زخم ها، لباس ها و داشته های شخصی یا نشانه های خاص بررسی می کنند تا شناسایی گردند.

برای بررسی بقایای اجساد، جزئیات به صورت دقیق در یک کتاب ثبت می‌شود. با وجود آن ممکن است هویت های هزاران زن، مرد و کودک دفن شده در این گورها هرگز روشن نشود. کارمندان از سال ۲۰۱۸ به بعد در رقه ۴۳۶۰ جسد را از گورهای دسته جمعی بیرون کرده اند. از این میان فقط ۷۵۰ جسد شناسایی شده اند.

الفخیخه بزرگترین گور دسته جمعی از ۱۳ گور کشف شده در رقه است، اما نه از نظر مساحت منطقه، بلکه از نظر شمار اجساد. تخمین زده می شود که در این جا ۳۰۰۰ جسد در گورهای دسته جمعی افگنده شده باشند. نیروهای کاری شش ماه وقت ضرورت داشتند تا همه اجساد را بیرون کنند.

این محل در آغاز سال ۲۰۱۹ ، یک سال بعد از رهایی منطقه از "دولت اسلامی" در حاشیه رقه کشف شد. بخش شمالی مزرعه، یک قبر دسته جمعی است. تخمین زده می شود که بیش از ۱۶۰۰ جسد در این محل باشد که بر اثر حملات هوایی جان باختند و یا توسط "دولت اسلامی" اعدام شدند. در بخش غربی عمدتاً قبرهای انفرادی برای جنگجویان داعش و متعلقین شان قرار دارد.

مردان بقایای جسدی را بیرون می کنند که فکر می شود مربوط به جسد یک جنگجوی افریقایی داعش باشد. او در یک قبر معمولی دفن شده بود. اجساد این مرده ها نیز مورد بررسی قرار می گیرند.

کارمندان در عمق نیم متری زمین، دو قبر مشابه را یافتند. احتمالاً این دو قبر برای نوزدان و یا کودکان شیرخوار جنگجویان "دولت اسلامی" اختصاص داده شده بود. در بعضی از قبرها به جز از استخوان های کوچک چیزی قرار نداشتند که به صورت دقیق با پارچه سفید پوشیده شده بودند.

این جا قبلاً مزرعه بود، نه کمپ آموزشی و نه قبرستان جنگجویان داعش. اسد محمد، داکتر علوم جنایی می گوید: "وظیفه ما این است که این جا را بار دیگر برای زمین های زراعتی قابل استفاده سازیم. این جا جای قبرستان نیست."

فعالیت کارگران نه تنها از نگاه جسمی، بلکه از نگاه روانی نیز بسیار پرمشقت است. این مردان منظماً کار را متوقف می کنند تا چای بنوشند و نماز ظهر را به جا آورند و برای مردگان هم دعا کنند. آنها تا ساعات طولانی استخوان ها و اجساد را از قبر بیرون می کنند. آنها به این باور نیز هستند که با این کار شان در عادی ساختتن وضعیت نیز کمک می‌کنند.

حسیبه نوزاد، مبارز کردی در نزدیکی شهر موصل عراق از طریق دوربین به خط جبهه‌ای می‌نگرد که مناطق کردنشین را از محلات زیر کنترول داعش جدا می‌کند. جنگجویان کردی همراه با اردوی عراق در حال پیشروی علیه داعش اند.

دشمن مشاهده شده و حالا هدف قرار می‌گیرد. حسیبه همراه با همسنگر ایزدی خود اسما دهیر (سوم از سمت راست) جنگجویان داعش یا "دولت اسلامی" را نشانه می‌گیرند. به این ترتیب این زنان کردی و ایزدی در میدان نبرد علیه داعش قرار می‌گیرند.

مهم‌ترین نکته برای هدف قرار دادن دقیق این است که موانع دید از میان برداشته شود. به این دلیل، موها نباید در جریان دید مزاحمت خلق کنند. حسیبه نوزاد خود را برای نبرد آماده می‌کند.

اسما دهیر در جریان وقفه جنگ خرسک سرخ رنگ خود را در بغل می‌گیرد؛ سمبول زندگی مملو از آرامشی که در تابستان سال 2014 توسط تروریستان داعش از ایزدی‌ها گرفته شد.

داعش پروای ضعیف‌ترین‌ها و درمانده‌ترین‌ها را هم ندارد. صدها هزار ایزدی در تابستان 2014 مجبور شدند فرار کرده و خود را به مناطق امن برسانند. عکس این مرد کهنسال و همراهان‌اش دو سال قبل تبدیل به نماد رنج ایزدی‌ها در سطح جهان گردیده بود.

این دختر ایزدی نمی‌خواهد صورت‌اش نشان داده شود. او در سال 2014 اختطاف شده و جبراً به ازدواج یک جنگجوی داعش درآورده شد. این دختر 15 ساله دو ماه بعد موفق به فرار شد. حالا او در کنار فامیل‌اش زندگی کرده و از حوادث ناگواری سخن می‌گوید.

جنگجویان داعش مدتی شهر کوبانی در شمال سوریه و در نزدیکی مرز ترکیه را نیز زیر تصرف خود داشتند. کرد‌ها مقاومت کردند و سرانجام به کمک حملات هوایی نیروهای امریکایی داعش را از این شهر عقب راندند. آنچه باقی مانده بود ویرانی است و بس.

داعش علیه همه کسانی که به ایدیولوژی این گروه باور ندارند جنگ می‌کند. این گروه تلاش می‌کند مذاهب و قومیت‌ها را رو در روی هم قرار دهد. اما این استراتژی آن‌ها همیشه کارگر نمی‌افتد. کردها و ایزدی‌ها رفاقت طولانی دارند و به صورت سمبولیک با این تلاش جمعی شان داعش را شکست داده اند.

داعش از نظر نظامی هنوز هم شکست داده نشده است و بخش‌هایی از سوریه و عراق را زیر کنترول خود دارد. زنان کردی و ایزدی به جنگ خود علیه این گروه ادامه می‌دهند. آن‌ها به داعش این درس را می‌دهند که زنان به هیچ وجه برای بردگی به دنیا نیامده اند.