دولت تاجیکستان و شرکت ساختمانی ایتالیایی "سالینی ایمپریجیلو" در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان قراردادی را برای احداث بند برق راغون بر روی رودخانۀ "وخش" یا "سرخ رود" به امضاء رساندند. به اساس گزارش خبرگزاری فرانس پرس ساخت و ساز این نیروگاه ۳،۹ میلیارد دالر هزینه بر می دارد.

شرکت ایتالیایی، در چارچوب این قراداد، کار طراحی، تأمین تجهیزات و ساخت این نیروگاه را به عهده می گیرد.

قرار است کار اعمار این نیروگاه با ظرفیت تولید ۳۶۰۰ میگا وات برق تا ۱۵ سال آینده به پایان برسد. از قرار معلوم این بلندترین بند برق جهان خواهد بود که ارتفاع آن ۳۳۵ متر درنظر گرفته شده است.

وقفه های پیهم

کار احداث نیروگاه راغون اصلاً در زمان اتحاد شوروی پیشین در سال ۱۹۸۰ آغاز شده بود؛ اما این کار، به دلیل کمبود پول و همچنان بیرون رفتن شمار زیاد متخصصان از این کشور، برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ متوقف گردید.

در سال ۲۰۰۴ مقامات در دوشنبه باز هم برای احیای این پروژه تلاش کردند و با شرکت روسی "روسال" قراداد بستند؛ اما این قرارداد نیز، به دلیل اختلافات بر سر پارامترهای تخنیکی، پس از سه سال فسخ گردید.

در سال ۲۰۱۰ تاجیکستان تصمیم گرفت که خود احداث این نیروگاه را به اکمال برساند. این کشور با فروش سهام به مردم موفق به جمع آوری ۱۴۰ میلیون دالر شد.

اما در آن زمان ازبکستان در برابر عملی ساختن این پروژه به شدت مخالفت نشان داد. این کشور همسایه هراس داشت که با احداث این نیروگاه بر روی رود وخش، آب مورد نیاز در عرصۀ زراعت خود را از دست خواهد داد. اسلام کریموف، رئیس جمهور ازبکستان حتی چندین بار از خطر ایجاد یک درگیری مسلحانه به خاطر مبارزه بر سر منابع آبی هشدار داد.

بالاخره بانک جهانی، به تأسی از تقاضای دولت تاجکستان، این پروژه را ارزیابی کرد. در گزارش کارشناسان این بانک، که در اول سپتمبر ۲۰۱۴ به نشر رسید، پروژۀ نیروگاه راغون برای محیط زیست و مردم آسیای میانه بی ضرر خوانده شد.

در پی آن دوشنبه ساخت و ساز این نیروگاه را در سطح بین المللی به مناقصه گذاشت. این مناقصه در ۲۷ جون امسال به پایان رسید و شرکت ایتالیایی "سالینی ایمپریجیلو" در آن برنده شد.

برق وارداتی افغانستان

افغانستان بخش عمده از انرژی خود را از کشورهای آسیای میانه وارد می کند. دو ماه قبل، کار ساختمانی انتقال برق "کاسا یک هزار" با حضور مقامات افغانستان، قرغیزستان، تاجیکستان و پاکستان در شهر دوشنبه آغاز گردید. این لین از منطقه دتکا در شمال قرغیزستان آغاز شده و با عبور از تاجیکستان از طریق افغانستان به پاکستان می رسد. این کیبل به طول 1250 کیلومتر امتداد دارد که 562 کیلومتر آن از شش ولایت افغانستان عبور می کند.

مقامات وزارت انرژی و آب افغانستان از بهرمندی این کشور از مدرک هر میگاوات برق یک دالر و بیست و پنج سنت که در سال بالغ به سی الی چهل میلیون دالر امریکایی می گردد، نیز خبر داده بودند.

نویسنده: ویتالی کروپمن