دختران و زنانی که با آزار و اذیت روبرو می‌شوند، می‌توانند به شماره ۹۹۸ تماس بگیرند و خواستار کمک شوند. براساس اظهارات مقامات وزارت زنان، زنانی که مورد خشونت قرار می‌گیرند می‌توانند به این شماره‌تماس بگیرند و به مجرد تماس، وزارت داخله اقدام می‌کند و عاملان خشونت را به پنجه قانون می‌سپارد.

سپوژمی وردک، معین وزارت امور زنان روز سه شنبه در یک کنفرانس خبری گفت: «وقتی زنان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، از شماره ۹۹۸ استفاده کنند. زنگ بزنند و وزارت داخله مکلف است که متهم را جزا دهد یا از او بپرسد که به چه دلیل این خانم یا دختر را اذیت کرده است.» وزارت زنان می‌گوید پسران و مردانی که با خشونت مواجه هستند نیز می‌توانند از طریق شماره ۹۹۹ با وزارت داخله تماس بگیرند و خواهان کمک شوند.

آمار پایین خشونت

وزارت امور زنان با ارائه آمار خشونت علیه زنان مدعی است که خشونت‌در برابر زنان کاهش یافته است. این وزارت از اول سال جاری تاکنون که پنج ماه را در بر می‌گیرد ۱۶۳ مورد خشونت علیه زنان را ثبت کرده است. قتل، لت و کوب، ازدواج‌های اجباری، ازدواج‌های قبل از وقت و نوشیدن تیزاب نوعیت خشونت‌هایی است که علیه زنان روا داشته شده است.

خشونت علیه زنان در افغانستان همواره بحث برانگیز بوده است. نهادهای حقوق بشری با گذشت هر سال آمار بیشتر از خشونت علیه زنان به دست می‌دهند و به این باورند که با افزایش جنگ و ناامنی، خشونت علیه زنان نیز افزایش می‌یابد. اما وزارت امور زنان می‌گوید برنامه‌های آگاهی‌دهی سبب شده است تا خشونت علیه زنان کاهش یابد.

معین وزارت امور زنان گفت که در پنج ماه گذشته ۹۹ قضیه عمومی خشونت علیه زنان و ۶۴ قضیه حاد خشونت در ریاست‌های ولایتی زنان ثبت شده است. خانم وردک به این باور است که کمپاین‌های مبارزه با خشونت علیه زنان نتیجه داده و سبب کاهش خشونت علیه زنان شده است: «این جای خوشبختی است که از چهار هزار و پنج هزار به این قدر رسیده است. هماهنگی وزارت حج و اوقاف و دیگر وزارت‌خانه‌ها سبب شده تا شمار خشونت کمتر شود.»

ارقام متفاوت

همه ساله وزارت امور زنان، کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و بخش حقوق بشر یوناما آمار ثبت شده از خشونت علیه زنان را به نشر می‌رسانند. آماری که وزارت زنان ارائه می‌کند بسیار کمتر از آن است که توسط نهادهای دیگر ارائه می‌شود.

به گونه نمونه گزارش سال ۱۳۹۵ کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‌دهد که در طول یک سال ۵۵۷۵ مورد خشونت علیه زنان صورت گرفته است. ظاهرا هیچ کار فوق‌العاده‌ای انجام نشده که سبب شود خشونت علیه زنان به یک بارگی از هزاران مورد در سال به ۱۶۳ مورد در نیمه امسال کاهش یابد.

وزارت امور زنان نیز می‌پذیرد که این وزارت آمار کلی خشونت علیه زنان را در اختیار ندارد و آمار ارقام خشونت به صورت پراکنده در اختیار نهادهای مختلف قرار دارد. خانم وردک گفت: «این ارقام را ما ارقام نهایی نمی‌گوییم. تعدادی از قضایا در دسترس ما نیست. تعدادی از قضایا در لوی سارنوالی و وزارت عدلیه و کمیسیون مستقل حقوق بشر ثبت می‌شوند. این ارقام تنها آماری است که توسط وزارت امور زنان ثبت شده است.»

تغییر دیدگاه علمای دینی

دیدگاه مردم نسبت به زن و حقوق زنان بسیار متفاوت است. قشر سنتی و محافظه‌کار به این باور است که زنان باید در خانه باشند و هرگونه فعالیت آن‌ها در اجتماع خلاف اصول و ارزش‌های دینی است. شدیدترین برداشت از این نوع را گروه طالبان به نمایش گذاشت. این گروه حقوق زنان را به رسمیت نمی‌شناسد و به آنان اجازه نمی‌دهد تا از حق تعلیم، تحصیل، کار و فعالیت در اجتماع استفاده کنند. زنانی که در مناطق تحت کنترول طالبان زندگی می‌کنند، در قرن ۲۱ از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌شان محرومند.

اما شماری از امامان مساجد که دیدگاه میانه‌رو نسبت به حقوق زنان دارند، طالبان و سایر گروه‌های تندرو را به افراطی‌گری متهم می‌کنند و به این باورند که اسلام مخالف تعلیم، تحصیل و کار زنان نیست.

سید عبدالهادی هدایت رئیس بنیاد دعوت علمای افغانستان در این کنفرانس تاکید کرد که زنان از تمام حقوق انسانی برخوردارند: «زن مدرسه و مکتب است، علمبردار علم و معرفت است. فرهنگ و دینداری در سرشت زن و تشکیل دهنده نصف مهم جامعه است. زن به عنوان انسان قابل حرمت، دارای حقوق فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است.»

آقای هدایت گفت که آنچه گروه‌های تندرو علیه زنان انجام می‌دهند، جفا به اسلام است: «انجام اعمال ناشایسته و خشونت‌بار دلالت به اسلام‌ستیزی و افراطیت دارد و دشمنی با اسلام است. انجام همچو اعمال خلاف ارزش‌ها و آموزه‌های اسلام است.»

از آرشیف دویچه وله: