حبوبات و دانه‌های نباتی مانند نخود، لوبیا و عدس هم به سادگی تهیه می‌شوند و هم از نظر صحی بسیار مفید اند. این حبوبات به دلیل کمک‌ در جلوگیری از دیابت یا مرض شکر، کاهش خطرات بیماری‌های قلبی و کمک در کاهش وزن و کلسترول مورد توجه قرار دارند. اما با وجود این که حبوبات ظرفیت بالقوه بهبود بخشیدن به تغذیه در کشورهای در حال توسعه را دارند، غالباً از توجه دور مانده اند.

فهرست فواید حبوبات به این هم خلاصه نمی‌شود. حبوبات دارای میزان زیاد فیبر یا الیاف غذایی، منبع پروتئین کم‌چرب و عاری از جلاتین اند. این دانه‌های نباتی همچنین حاوی عناصر اساسی خوراکی مانند آهن، پوتاسیم، مگنیزیم و جست اند. به این ترتیب، حبوبات منبع عالی غذایی برای مردمی است که به غذاهای مقوی دسترسی ندارند.

در کانگو، رواندا، هندوستان و چندین کشور دیگر به شیوه زراعتی موسوم به (HarvestPlus) انواع جدید لوبیای تقویت یافته با عنصر بیشتر آهن به نام (iron-biofortified) پرورش داده می‌شود که نظر به انواع لوبیاهای عادی خاصیت غذایی بهتری دارند. در مناطقی که یک سوم باشندگان آن‌ها از کمبودی عناصر اساسی غذایی یا کم‌خونی رنج می‌برند، این لوبیاها می‌تواند ۴۵ درصد نیازمندی‌های روزانه غذایی را تامین کند.

مایویش ماردیا، پروفیسور اقتصادهای در حال توسعه در دانشگاه دولتی مشیگان می‌گوید که حبوبات می‌توانند در رفع مشکلات کشورهای در حال توسعه کمک کنند. حبوبات نه تنها خاصیت غذایی مناسب و فواید صحی دارند، بلکه ارزان و به سادگی قابل پرورش اند و همچنین نسبت به تولید گوشت تخریبات محیط زیستی کمتری در پی دارند.

برآورد ملل متحد نشان می‌دهد که تامین پروتئین از حبوبات یک پنجم هزینه تامین همان مقدار پروتئین از شیر را دارد. علاوه بر این، برای تولید ۵۰۰ گرام حبوبات به حدود ۱۶۰ لیتر آب ضرورت است، در حالی که برای تولید ۵۰۰ گرام گوشت گاو، ۷۰۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود.

حبوبات معمولاً در مناطقی پرورش می‌یابند که دسترسی به سیستم‌های پیشرفته آبیاری و کودهای کیمیایی ندارند، به این مفهوم که حبوبات می‌توانند امتیازهای غذایی را برای مناطقی به بار بیاورند که توانایی پرورش انواع دیگر گیاهان را ندارند. گذشته از این، حبوبات در برابر سرما و خشکسالی مقاوم اند و نسبت به بسیاری گیاهان دیگر قابلیت سازگاری با آب و هوای شدیدتر را دارند.

حبوبات از زمان‌های دور به این سو به عنوان مواد غذایی انسانی استفاده می‌شوند. باستان‌شناسان در اناتولی، ترکیه امروزی، نشانه‌هایی از تولید نخود و عدس را یافته اند که سابقه آن به سال‌های ۷۰۰۰ تا ۸۰۰۰ قبل از میلاد می‌رسد. در بسیاری فرهنگ‌ها، لوبیا و دیگر حبوبات مهم بوده اند. در این عکس مزرعه عدس در ایتالیا دیده می‌شود.

حبوبات به عنوان بخشی از فرهنگ انسانی در عرصه هنر نیز مورد استفاده قرار گرفته است. رنگولی هنری است که ریشه در هند دارد و در آن از موادی چون ریگ‌های رنگ شده، گلبرگ‌ها، لوبیا و عدس برای ایجاد طرح‌های پیچیده در روی زمین استفاده می‌شود. در این عکس هندی‌ها با ساختن یک پرچم بزرگ کشورشان با استفاده از برنج و عدس حمایت خود را از دهقانان معترض بیان داشته اند.

حبوبات کاربرد چندگانه دارند و می‌توان از آن‌ برای صبحانه، غذای چاشت و یا ترکیبات دیگر غذایی درست کرد. از حبوبات می‌توان به عنوان عناصر صحی در کیک و شیرینی، خوراک‌های سبک و سردستی و حتی نوشیدنی استفاده کرد. شیرینی‌هایی که در این عکس دیده می‌شوند ربطی به حبوبات ندارند، اما شکل‌های آن الهام گرفته از غذای سده ۱۸۰۰ امریکایی‌هاست که در اصل از لوبیا و ترکاری‌های خانگی درست می‌شد.