وحید غازی خیل، سخنگوی وزارت تجارت افغانستان به دویچه وله گفت که در اثر وضع تحریم های غرب بر ایران، این کشور برای این که در داخل با کمبود مواد رو به رو نشود، صادرات 52 قلم جنس را متوقف کرده است.

اجناسی که بعد از این از ایران به افغانستان صادر نمی شوند، شامل مواد خوراکی، پتروشیمی، پلاستیکی، مواد خام فابریکه ها و همچنان پترول می باشد، اما صادرات گاز و تیل دیزل از ایران به افغانستان ادامه دارد. افغانستان خصوصاً در واردات مواد خوراکه بیشتر به همسایگان اش وابسته است و توقف صدور این مواد، مشکلات جدی را برای افغان ها خلق می کند.

شماری از صاحبان فابریکه های تولیدی در ولایت هرات در غرب افغانستان گفته اند که توقف صدور این مواد به افغانستان، برای آنها مشکلاتی خلق کرده است. خان جان الکوزی، معاون اتاق های تجارت و صنایع افغانستان وجود این مشکلات را تایید می کند.

الکوزی به دویچه وله گفت: «واقعیت این است که توقف صادرات این مواد بازار ما را نزدیک به یک بحران رسانده است». در گذشته نیز دیده شده است که با توقف موقتی صادرات کشورهای همسایه به افغانستان، خصوصاً مواد سوخت، افزایش چشمگیری در قیمت ها را در پی داشته است.

اما وزارت تجارت افغانستان می گوید تاثیرات این تصمیم ایران در افغانستان زیاد نیست. وحید غازی خیل گفت: «متوقف شدن صادرات ایران طبعاً تاثیراتی دارد، اما نه آن قدر زیاد که مردم افغانستان متاثر شوند».

وزارت تجارت افغانستان می گوید که آرد و روغن را که مواد اولیه و به شدت مورد نیاز این کشور است، بیشتر از قزاقستان وارد می کند. دیگر مواد مورد ضرورت افغانستان از کشورهای روسیه، اوکرایین، مالیزیا و دوبی وارد می شود.

بیشترین واردات افغانستان از پاکستان است که سالانه به دو میلیارد و پنج صد میلیون دالر می رسد. ارزش معاملات تجارتی افغانستان و ایران سالانه به یک میلیارد و سه صد میلیون دالر می رسد. بعد از پاکستان، ایران و چین کشورهایی هستند که بیشترین صادرات را به افغانستان داشته اند.

مسوولان اتاق های تجارت و صنایع افغانستان می گویند که تاجران این کشور تصمیم دارند تجارت خود با کشورهای آسیای میانه را بیشتر سازند و مواد سوخت را از این کشورها و روسیه وارد کنند. الکوزی گفت: «ما کوشش می کنیم که از دیگر کشورها، خصوصا از آسیای میانه و هندوستان، پاکستان و چین مواد را خریداری کنیم».

اما او تایید می کند که واردات این مواد از کشورهای دیگر برای افغانستان قیمت تمام می شود، زیرا ایران از نظر جغرافیایی با افغانستان نزدیک است و انتقال مواد از این کشور با هزینه کمتری صورت می گیرد.

به گفته الکوزی، تاجران افغان در انتقال پول به ایران نیز مشکل دارند، زیرا بانک های ایرانی تحت تحریم قرار دارند و تاجران افغان نمی توانند پول خود را از این طریق به ایران انتقال دهند و در آنجا جنس خریداری کنند.