فرمانده پولیس کندز جنرال محمد قسیم جنگل باغ می گوید که صبح چهار شنبه وضعیت در شهر کندز نسبت به روزهای قبل بهبود یافته و آنان توانسته اند در بخش هایی از شهر آرامش نسبی را برگردانند.

جنگل باغ به دویچه وله گفت: «وضع امروز خوب است و تمام مردم در شهر گشت و گذار می کنند و به زندگی روزمره خود ادامه می دهند. به مردم اطمینان می دهم که بدون تشویش زندگی روزمره خود را پیش ببرند.»

برخلاف گفته های مقام های حکومتی، مردم از وضعیت و دشواری این روزها شکایت می کنند. به گفته باشندگان کندز، وضع امنیتی آن گونه که باید بهبود نیافته و هنوز جنگ میان طالبان و نیروهای امنیتی در برخی مناطق جریان دارد.

مریم یک تن از دختران تحصیل یافته کندز که روزهای جنگ را در داخل خانه سپری کرده است، از کوهی از مشکلات و درماندگی مردم صحبت می کند: «جنگ مردم را تباه کرد. هست و بود مردم از بین رفت. فعلاً در شهر کندز نان پیدا نمی شود، برق و آب نیست. دوا و دارو نیست و هیچ داکتری در این شهر حضور ندارد. مشکلات بسیار زیاد است.»

هزینه اصلی جنگ کندز را باشندگان این شهر متحمل شده اند. آنها می گویند که تعداد زیادی از خانه ها تخریب گردیده و دکان هاو فروشگاه ها به آتش کشیده شده اند. طی این جنگ ها آسیب های زیادی به مکاتب و موسسات تعلیمی و تحصیلی نیز وارد شده است.

داریوش، یک تن از جوانان کندز که این مشکلات را شخصاً تجربه کرده است، امیدوار است که به این مشکلات هرچه زودتر نقطه پایان گذاشته شود.

داریوش می گوید: «شرایط بسیار سخت بود. حالا هم وضع خوب نیست. دکان ها باز نشده اند و مشکلات کمبود آب و نان به جای خود باقی است. یک مشکل دیگر این است که اکثر مکاتب به آتش کشیده شده و موسسات تحصیلی هم سوختانده شده اند. تشویش و نگرانی مردم زیاد است.»

این تنها داریوش نیست که از وضعیت فعلی اظهار نگرانی می کند، بلکه صدها تن از جوانان نگران آینده خویش اند. توقع مردم از دولت و جامعه جهانی این است که هرچه زودتر به کمک آنان بشتابند و توزیع کمک های بشردوستانه به مردم و قربانیان جنگ را آغاز کنند.

این در حالی است که تا به حال هیچ گونه کمکی از سوی دولت و موسسات امدادی به مردمی که در داخل شهر در بین جبهات جنگ گیر مانده اند، ارائه نشده است. صرفا در سه روز گذشته فرماندهی پولیس کندز برای شماری از مردم غذای پخته شده توزیع کرده است.

دفتر هماهنگی کمک های بشری ملل متحد اعلام کرده است که همه سازمان های امدادی بین المللی از کندز خارج شده و به مردم آسیب دیده دسترسی ندارند. از سوی دیگر ناامنی در راه های منتهی به کندز امیدواری کمک رسانی سریع را کمرنگ کرده است.