دبیرکل سازمان ملل متحد روز پنج شنبه گرسنگی‌های مرگبار در مناطق تحت محاصره نیروهای دولتی و گروه‌های شورشی سوریه را «جنایت جنگی» عنوان کرد. او گفت: «بگذارید واضح بگویم: استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی، جنایت جنگی است.»

بان در اعلامیه خود افزوده است: «همه جوانب، به شمول حکومت سوریه که مسئولیت اولیه برای حفاظت از مردم را دارد، به این عمل و دیگر اعمال بی‌رحمانۀ منع شده توسط قانون بشردوستانه بین المللی مرتکب شده اند.»

بان کی مون این سخنان را بعد از آن ابراز می‌دارد که کاروان مواد امدادی به شهر محاصره شده مضایا در سوریه رسید. این شهر در هفته‌های اخیر در پی درخواست باشندگان آن برای مواد غذایی و دیگر مواد اولیه خبرساز شد.

کمیته بین المللی صلیب سرخ نزدیک به چهار ماه با حکومت سوریه و گروه‌های مختلف مسلح و قدرت‌های منطقه صحبت کرد تا که این هفته جواز ارسال مواد کمکی به این شهر محاصره شده را دریافت کرد.

به گفته پاول کرزیسیک، سخنگوی کمیته بین المللی صلیب سرخ در سوریه، در نتیجه هماهنگی مشترک این کمیته با هلال احمر عربی و ملل متحد، لاری های مواد کمکی مانند مواد غذایی، آرد، ادویه، کمپل، مواد حفظ الصحه و لباس به مضایا انتقال داده شد.

مضایا که در شمال غرب دمشق و در نزدیکی مرز لبنان قرار دارد، نزدیک به پنج ماه تحت محاصره نیروهای جانبدار حکومت سوریه قرار داشت.

روز پنج شنبه همچنین لاری دیگر حامل مواد امدادی به قریه‌های فوا و کفریا در شمال سوریه فرستاده شدند. این قریه‌ها تحت محاصره شورشیانی است که برای سرنگون ساختن حکومت بشار اسد می‌جنگند.

جلسه اضطراری شورای امنیت

کشورهای فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده امریکا روز پنج شنبه خواستار برگزاری جلسه اضطراری شورای امنیت شدند. هدف این جلسه تقاضای پایان دادن به محاصره شهرها در سوریه و اجازه دادن به کمک رسانی به مردم مواجه با قحطی است.

فرانسیوس دلاتر، سفیر فرانسه در سازمان ملل متحد گفت این جلسه روز جمعه برگزار خواهد شد: «این جلسه توجه جهان را به تراژیدی بشری آشکار شده در مضایا و دیگر شهرهای سوریه جلب می‌کند.»

زید رعد الحسین، کمیشنر عالی حقوق بشر ملل متحد گفت آن‌هایی که مسئول این محاصره‌ها هستند باید مورد پیگرد قرار بگیرند. او که در یک کنفرانس حقوق بشر در قطر صحبت می‌کرد، گفت: «ما چنین اعمالی را محکوم می‌کنیم. آوردن قحطی بر سر شهروندان براساس قانون بشردوستانه بین المللی جنایت جنگی است. طبیعی است که این گونه اعمال چه در مضایا باشد یا ادلب، باید محکوم گردد.»