در دوم اپریل سال 1993، حکومت آلمان شرکت سربازان اردوی آلمان را در چهارچوب عملیات ناتو در یوگوسلاویا تصویب کرد. این نخستین ماموریت بین المللی سربازان آلمان بعد از جنگ دوم جهانی بود.

اردوی آلمان تحریم های سلاح را در آدریا و عملی کردن منع پرواز را بر فراز بوسنیا نظارت می کند. عملیات سربازان آلمانی خارج از مناطق ناتو مورد منازعه است. احزاب سوسیال دموکرات و دموکرات آزاد آلمان آن را مخالف قانون اساسی کشور خواندند، چون قانون اساسی عملیات جنگی آلمان را به استثنای دفاع از کشور و متحدین آن اجازه نمی دهد.

محکمه قانون اساسی آلمان در حکم خود در ماه 12 جولای سال 1994 تایید کرد که آلمان به عنوان عضو ناتو و سازمان ملل متحد اجازه دارد تا با نیروهای نظامی در عملیات این دو سازمان شرکت کند. اما محکمه با وضاحت بر ملاحظات پارلمان در چنین موارد تاکید کرد: بوندیس تاگ یا پارلمان آلمان باید با شرکت در این عملیات موافقت کند.

اردوی آلمان فدرال با عملیات در کوزوو در چهارچوب ماموریت ناتو "نیروی متحد"، در آغاز سال 1999، نخستین عملیات نظامی در تاریخ اش را انجام داد. هواپیما های تورنادوی آلمان برای شناسایی قلمرو هوایی داخل عمل شدند و مکان های دفاعی هوایی صربی ها را هدف گرفتند.

حکومت ایتلافی آن زمان آلمان برای نخستین بار خارج از قلمرو کشورش از سلاح به عنوان ابزار سیاسی کار گرفت. این امر باعث برانگیختن تشنجات شدید سیاسی دراین کشور شد. در یک گردهمایی حزب سبزها درسال 1999، یک مرد 37 ساله یک کیسه پر از رنگ سرخ را به سوی یوشکا فیشر، وزیر خارجه وقت آلمان پرتاب کرد. مهاجم می خواست به این طریق علیه ماموریت ناتو در کوزوو اعتراض کند.

بعد از حملات تروریستی 11 سپتمبر سال 2001، ناتو برای نخستین بار در تاریخ اش، کمک متحدین را براساس ماده 5 پیمان اتلانتیک شمالی فراخواند. حکومت آلمان حمایت اش را از "مبارزه علیه تروریسم" اعلام کرد. سربازان آلمان در چهارچوب عملیات آزادی پایدار در افغانستان و حوزه دریایی در شاخ افریقا داخل پیکار شدند.

مساله سهم گیری اردوی آلمان در مبارزه علیه ترور در حکومت ایتلافی آن زمان (از حزب سوسیال دموکرات و حزب سبزها) مورد منازعه بود. گرهارد شرودَر، صدر اعظم آلمان که به ایالات متحده امریکا نسبت به "همبستگی نامحدود" کشورش اطمینان داده بود، رای گیری درباره ماموریت اردوی آلمان فدرال در افغانستان را با کسب رای اعتماد مرتبط کرد. او با رای نه چندان زیاد، موافقت پارلمان را به دست آورد.

از سال 2002 به این سو، اردوی آلمان در عملیات نظامی آیساف در افغانستان شرکت می کند. در زمان حاضر 4628 سرباز اردوی آلمان در افغانستان حضور دارند؛ 52 سرباز این کشور طی 11 سال عملیات در افغانستان کشته شده اند. در پایان سال 2014، سربازان خارجی افغانستان را ترک می کنند.

بر اثر حمله بر دو تانکر تیل ربوده شده توسط طالبان به تاریخ 4 سپتمبر سال 2009 در جنوب قندوز، بیش از 100 انسان کشته شدند که در میان آنها کودکان نیز بودند. دگروال آلمانی گیورگ کلاین، امر بمباران را بر این تانکر ها صادر کرده بود. این بیشترین شمار قربانیان در عملیات نظامی اردوی آلمان در افغانستان بوده است.

از دسامبر سال 2012 به این سو، راکت های پاتریوت آلمانی در جنوب شرق ترکیه مستقر شده اند؛ ترکیه این راکت های دفاعی را به دلیل نگرانی از حملات راکتی سوریه، به عنوان حمایت از شرکای ناتو خواسته است.

از سال 1992 به این سو، 100 سرباز اردوی آلمان در عملیات خارجی کشته شده اند. با افتتاح محل یادبود قربانیان در 27 نوامبر سال 2008، در برلین، از سربازان آلمانی که در خارج کشته شده اند، نیز یاد بود می شود.