میشل عبداللهی: «سیاستمداران ما هیچ کاری برای کاهش نژادپرستی در آلمان انجام نداده اند»

میشل عبداللهی، برگزارکننده مجالس ادبی (Poetry-Slam)، گرداننده برنامه تلویزیونی، خبرنگار و هنرمند اجرامحور است. او در سال ۱۹۸۱ در تهران به دنیا آمد و در سن پنج سالگی (با والدینش) به آلمان مهاجرت کرد. عبداللهی از سال۲۰۰۰ در برنامه های آلمانی زبان و اروپایی (Poetry-Slam) فعال بوده است.

در جلساتی که تحت این عنوان برگزار می شود، شرکت کنندگان باید مضمون هایی را که خودشان نوشته اند در یک زمان مشخص با اجرای حرکات خاص و هنرمندانه بخوانند. تماشاگران در پایان فرد برنده را تعیین می کنند.

او در سال ۲۰۱۵ جایزه تلویزیون آلمان و در سال ۲۰۱۷ جایزه "گوستاف گروند گنز" را دریافت کرد. عبداللهی خود را یک آلمانی ایرانی مقیم شهر هامبورگ می داند.

او می گوید: «وطن برای من جایی است که تخت خواب من آن جا است و تخت خواب من فعلا در هامبورگ است. اما من در ایران هم یک تخت خواب دارم و وقتی که ایران هستم، آن جا می خوابم. اما خانه من در آلمان است.این جا به من بیشتر از هرجای دیگر خوش تیر می شود». 

«این که برخی می گویند، برو کارت را در وطن خودت انجام بده، بسیار ناراحت کننده است»

عبداللهی می گوید: «نژادپرستی در آلمان وجود دارد، این را ما همه می دانیم. همه آن هایی که «مهاجر» هستند، می دانند که نوعی از نژادپرستی تلویحی و روزمره است و نوع دیگر آن شدید و منزجرکننده است.

من هر روز نژادپرستی را تجربه می کنم. کافی است که نگاهی به صفحه فیس بوک و تویترخودم بیاندازم. حالا در این بحثی که آغاز شده، مردم بالاخره راجع به این مساله صحبت می کنند.

مردم تحت عنوان #MeTwo در شبکه های اجتماعی از تجربیاتشان می گویند و این که برخی در واکنش به آن ها می گویند: «این حرف ها حقیقت ندارد» و  «پس برگرد به کشورت» خیلی دردناک است.

سیاستمداران در آلمان اصلا کمکی به کاهش نژادپرستی در آلمان نکرده اند. گفته های سیاستمداران اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن (سی اس یو) که یکی از احزاب ائتلافی برسر قدرت است، باعث می شود که مردم بدون هیچ شرم و خجالتی، نظریات نژادپرستانه شان را اظهار کنند.

من فکر نمی کنم که بحثی که تحت عنوان #MeTwo راه افتاده، کمکی به تغییر این وضع بکند. نژادپرستی (اینگونه) از بین نمی رود. اما امیدوارم که به این وسیله در جامعه حساسیت ایجاد شود. ما نباید راجع به آن هایی صحبت کنیم که می دانند نژادپرست هستند. اما همه آن هایی که ناآگاهانه حرف هایی زده اند، شاید الان متوجه شوند که این گفته های شان چقدر آسیب زننده و تاثیرگذار است».

 ایدیل بایدار با نام مستعار جیلت عایشه

«من این جا متولد شده ام. من به این جا مهاجرت نکرده ام. اما همیشه به من به چشم مهاجر نگریسته می شود ».

ایدیل بایدار در سال ۱۹۷۵ در شهر سله به دنیا آمد. او هنرپیشه و کمیدین است و در کاباره نیز اجرای برنامه می کند.

والدین بایدار از ترکیه به آلمان مهاجرت کرده اند. ایدیل بایدار در یوتیوب با بازی در نقش جیلت عایشه، یک دختر ۱۸ ساله ترک از محله کرویتس برگ برلین به شهرت رسید.

او در زمان کار به عنوان کارمند امور اجتماعی در یکی از مکتب های برلین دیده بود که چگونه با دانش آموزان مهاجرتبار در مکتب های آلمان رفتار می شود. ایدیل بایدار در نقش جیلت عایشه پیش داوری هایی را که تماشاگرانش راجع به مهاجران دارند، به رخ شان می کشد.

او می گوید: «من متوجه شده ام که سیاستمداران اصلا قصد ندارند هیچ کاری برای برخورد با نژادپرستی که ما به طور روزمره شاهد آن هستیم، انجام دهند. آن ها پروژه هایی علیه نژادپرستی راه اندازی می کنند، اما هیچ علاقه ای به تغییر واقعی اوضاع، تعریف رفتار نژادپرستانه و مجازات آن ندارند.

اگر من این جا پیش پولیس بروم و بگویم که  مورد تبعیض قرار گرفته ام و به من توهین نژادپرستانه شده است، شکایت من اصلا ثبت نمی شود.

آلمان برای من جایی است که در آن زندگی می کنم و هنوز هم می توانم زندگی کنم. هنوز معلوم نیست که چه مدت بتوان این جا زندگی کرد. همه چیز به این بستگی دارد که روند فعالیت های سیاسی در آلمان چه مسیری را در پیش می گیرد . من همین حالا هم راجع به این فکر می کنم که اگر حزب راستگرای «بدیل برای آلمان» و راستگرایی در این کشور موفق شود، چه گزینه هایی (به غیر از آلمان برای زندگی) دارد.

«من از این جامعه به بیرون هدایت شده ام»

من دیگر در این بحث ها که کی به کجا تعلق دارد، شرکت نمی کنم. به من نسبت مهاجر داده می شود. من را از این جامعه به بیرون هدایت کرده اند، در حالی که من این جا به دنیا آمده ام. دیگر نمی گذارم که راجع به من این گونه قضاوت شود. دیگر اجازه نمی دهم که کسی من را آلمانی بنامد.

من یک خارجی هستم با پاسپورت آلمانی!  نمی خواهم در وضعیتی قرار بگیرم که یکی دیگر به من بگوید، چقدر آلمانی هستم. اگر که اختیار تفسیر هویت من را کس دیگری داشته باشد، دیگر اصطلاح شهروند مستقل معنا ندارد. اختیار هویت من باید در دست خودم باشد.».

یاکوتو

«آلمانی یا غیرآلمانی؟ این حرف ها دیگر کهنه شده است»

یاکوتو، با نام اصلی جنیفر یاآکوتو کیک در سال ۱۹۸۸ در هامبورگ به دنیا آمد. پدر این خواننده موسیقی سول و ترانه سرا از غنا و مادرش آلمانی است. یاکوتو تا سن ۱۱ سالگی در غنا به سر می برده و بعد با خانواده اش دوباره به هامبورگ برگشته است. اوکه سه آلبوم نشر کرده است، در ترانه هایش از نارسایی های اجتماعی و نژادپرستی انتقاد می کند و راجع به آوارگان نیز ترانه هایی داشته است. یاکوتو امروز در شهرهای هامبورگ و پاریس زندگی می کند. 

او می گوید: «آلمانی» یا «غیر آلمانی» یعنی چه؟ به نظر من این افکار در دنیا جهانی شده امروزی قدیمی شده و از مد افتاده است. در آلمان شما را مجبور می کنند که خود را متعلق به یک کشور، یک فرهنگ یا یک پاسپورت بدانید و این به نظر من بسیار آزاردهنده است، چون روند پیشروی جامعه را متوقف می کند. افزون براین با چنین طرز فکری به انسان هایی که با دو هویت مختلف زندگی می کنند، توهین می شود.

«من خودم را برای تعلق به یک گروه رنج نمی دهم»

وقتی که من در سن ۱۲ سالگی در آلمان به مکتب رفتم و کودکان آلمانی من را آزار دادند، سعی نکردم با آن ها دوست شوم.

من در مکتب به دنبال آن هایی بودم که شبیه من بودند و سعی کردم به این وسیله به نتایج خوبی دست یابم.  این گونه بود که در سن ۱۵ سالگی نخستین گروه موسیقی ام را تشکیل دادم. من خودم را برای تعلق به هیچ گروهی آزار نمی دهم.

اما من فکر می کنند این اشتباهی است که خیلی از دو فرهنگی ها مرتکب آن می شوند: آن ها سعی می کنند به هر قیمتی خود را با سیستم زندگی در آلمان انطباق دهند. حالا خوب است که در شبکه های اجتماعی با #MeTwo بحثی (در این زمینه) آغاز شده است و تبادله نظر انجام می شود.

اما مهمتر از آن قدم بعدی است: این که ما علیه نژادپرستی به طور سیستماتیک و علمی برخورد کنیم. این که راجع به نژادپرستی در زندگی روزمره گزارش داده شود و به دانش آموزان در این زمینه تدریس شود. اطفال باید در کودکستان بیاموزند که چگونه می توان با فرهنگ های مختلف کنار آمد. زیرا در این دنیا نمی توان جلوی روند درهم آمیختن هویت ها و فرهنگ ها را گرفت.