هفته گذشته وزیر امور زنان مالیزیا مجبور شد تا یک توصیه جنجالی خود را پس بگیرد؛ زیرا پس از وضع قیود گشت و گذار در این کشور برای جلوگیری از شیوع کرونا، وزیر مذکور از زنان خواسته بود تا در منازل به آرایش و تزئین لباس و سر و صورت خویش توجه کرده و در برابر مردان نق نزنند. این سخنان وی سبب اعتراضات شدید در شبکه های اجتماعی گردید. این واکنش ها وزیر امور زنان را مجبور به عقبگرد نمود و اصل این توصیه از وب سایت پاک گردید.

این رویداد نشان می دهد که چه تصویر و برداشتی از نقش خانوادگی زنان به ویژه در جنوب و جنوب شرق آسیا وجود دارد. زنان برای حفظ آرامش درونی خانواده ها مسئول خوانده می شوند. در صورتی که دعوا و تنشی در خانواده به میان بیاید، تقصیر را به گردن زنان می افگنند. یک ضرب المثل ویتنامی این وضعیت را چنین خلاصه می کند: «مرد ساختمان خانه را می سازد، زن داخل خانه را.»

نگرانی دبیرکل سازمان ملل از افزایش خشونت علیه زنان

محدودیت بیرون رفتن و تعطیل شدن بسیاری بخش های زندگی به خاطر جلوگیری از شیوع ویروس کرونا به این معنی است که همه اعضای خانواده تحت شرایط خاصی در چهار دیواری منزل باقی بمانند. تحت این شرایط تشدید یافته، اعضای خانواده وقت بیشتر از زمان معمول را با هم سپری می کنند. فشار این وضعیت روز تا روز بر همه اعضای خانواده افزایش می یابد، اما بر زنان این کشورها که اکثراً با برداشت های محافظه کارانه سنتی مواجه اند، این وضعیت دشوارتر می گردد.

بنابراین، انتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد ضمن یک پیام ویدیویی از افزایش و تشدید خشونت های خانوادگی بر زنان به شدت ابراز نگرانی کرده است. او گفته است: «در هفته های اخیر که ترس و نگرانی از بابت وخامت وضعیت اقتصادی و فشارهای اجتماعی افزایش یافته اند، بنا بر گزارش هایی که به ما رسیده اند، خشونت های خانوادگی بر زنان نیز به شدت تشدید یافته و تعداد زنانی که از مراجع امدادی خواهان کمک شده اند، در شماری از کشورها دو برابر شده است.»

اورواشی گاندی، رئیس سازمان غیردولتی (Global Advocay at Breaktrough India) که در عرصه حمایت از زنان و دختران فعالیت دارد، به دویچه گفت: «به زنان یاد داده می شود که به مناسبات خانوادگی توجه داشته و آرامش خانواده را حفاظت نماید. بنابراین، احتمال اینکه زنان از خشونت های خانوادگی در بیرون شکایت کنند قبل از این نیز خیلی نادر بود؛ اما اکنون حین جهانگیر شدن ویروس کرونا، راه برون رفت زنان و دسترسی آنان به کمک خیلی محدود تر شده است.» او افزود که پولیس به جای این که به زنان در فرار از مردان خشونتبار شان کمک کند، ترجیح خواهد داد که قیود رفت و آمد را تطبیق کند.

وظایف و مسؤلیت های بیشتر از قبل

علاوه بر تشدید خشونت خانگی بر زنان، همچنان فشارها بر زنانی که از این بابت مصؤن اند نیز افزایش یافته است. زیرا براساس تحقیق سال ۲۰۱۸ سازمان بین المللی کار «آی ال او» زنان بیشتر از مردان در بخش مراقبت های رایگان یعنی تربیت اطفال و مراقبت از کهن سالان سهم دارند.

براساس منابع این سازمان تفاوت های جنسیتی در این ارتباط در آسیا به تناسب دیگر مناطق جهان خیلی بالا بوده و تقریباً ۸۰ درصد چنین وظایف در کشورهای آسیایی به دوش زنان می باشد.

طور نمونه پس از وضع محدودیت ها در اندونیزیا و اعمال سیاست «فاصله گیری اجتماعی» از ۱۶ ماه مارچ تمام مکاتب این کشور مسدود گردیده اند. مسؤلیت تدریس فرزندان اکنون به دوش زنان افتاده است زیرا به استثنای جاکارتا پایتخت این کشور که از امکانات دیجیتال برخوردار است، روستاها و شهرهای دیگر این کشور با محدودیت های زیادی در این زمینه مواجه می باشند.

این درحالیست که زنان در خانه به کار رسمی خویش ادامه داده و مسؤلیت های امور منزل را نیز همزمان به دوش دارند.

 با توجه به همین وضعیت کمیسیون مبارزه در برابر خشونت علیه زنان از وزارت امور زنان این کشور تقاضا کرده است تا ضمن اقداماتی برای بهبود وضعیت زنان در خانواده ها تلاش کند.

«زنان پهلوان های خارق العاده نیستند»

بهوانا زن ۳۴ ساله هندی است که همراه با همسر و پسر شش ساله اش در دهلی جدید زندگی می کند. در این شهر نیز از پایان ماه مارچ قیود رفت و آمد وضع شده است. او یک مجتمع اینترنتی املاک را مدیریت می کند. او به دویچه ویله گفت: «قیود رفت و آمد برای زنان شاغل به مفهوم دو شیفت کار در روز است.» با آنهم او معتقد است که زنان می توانند در این زمینه به یک دیگر خود کمک کنند: «برای پیشگیری از فشارهای روانی، خستگی و افسردگی نیاز می رود که خانواد ه ها جریان کار و امور منزل خود را تنظیم نمایند. تمام اعضای خانواده نیز باید در قسمت امور منزل مسئولیت بگیرند.»

او خودش در خانه خود امور منزل را تقسیم کرده است. همسرش از آغاز این محدودیت ها مسؤلیت شست و شوی را به دوش دارد. مادر شوهرش آشپزی می کند و پسرش نیز پاک کاری خانه را به دوش دارد.

بهوانا می گوید: «زمان آن فرا رسیده است که بدانیم زنان پهلوان نیستند و نیرو و  توانایی آنان نیز محدود است.»

رودیون ایبش هاوزن/ ن. ف.