برده داری در حوزه ساحل که در ادامه چندین قرن مروج بود ، در سال ۱۹۸۱ منع قرار داده شد. با آنهم بسیاری از انسان ها در این گوشه جهان هنوز هم از این امر رنج می برند.
در سال ۲۰۱۴ حراطین یا اخلاف برده های سیاهپوست برای اولین بار در پایتخت موریتانیا به تظاهرات دست زدندعکس: picture-alliance/ZUMA Wire/A. Dragaj
اعلانات بازرگانی
ماتالا اولد امبوریک به عنوان یک برده بزرگ شده است. او که از عذاب برده داری جان سالم بدر برده است، پس از ۳۰ سال از نزد «مالک» یا ارباب خود آزادی بدست آورده و امروز در حومه نواکشوت پایتخت موریتانیا زندگی می کند. اما امبوریک یک انسان فقیر است و برای بدست آوردن نان شب و روز خود زحمت می کشد. او در مصاحبه ای با دویچه وله گفت: «من از شتر ها و گاو ها مراقبت می کردم و برای ارباب خود آب می بردم. مجبور بودم چوب بشکنانم و از آن زغال تهیه کنم.»
او باوجود عذاب بردگی خودش، بیشتر به خاطر سرنوشت خانواده اش رنج می برد. او می گوید: «وحشتناک بود. آنها خواهر و مادرم را لت و کوب می کردند و در برابر چشمانم آنها را مورد تجاوز جنسی قرار می دادند.» این کابوس امبوریک بالاخره در سال ۲۰۰۳ زمانی به پایان رسید که یک کارمند یک سازمان غیر دولتی از ارباب وی خواستار آزادی اش گردید.
عدم حق کرامت و حیثیت
موریتانیا در سال ۱۹۸۱ به عنوان آخرین کشور، برده داری را منع اعلام کرد. با آنهم به اساس تخمین حامیان حقوق بشر، هنوز هم هزاران نفر، اغلب از اقلیت حراطین در این کشور حوزه ساحل در افریقا، هنوز هم به سرنوشت ماتالا اولد امبوریک دچار اند و به عنوان برده، خدمتکار خانه و یا عروس های کودک زندگی می کنند. اما منسوبین حراطین، که اخلاف برده های سیاهپوست اند، در آزادی نیز در فقر و در حاشیه جامعه بسر می برند.
شعار ضد برده داری در سال ۲۰۱۵ در نواکشوت پایتخت موریتانیاعکس: Getty Images/AFP/Stringer
برده داری در موریتانیا در شمالغرب افریقا سابقه طولانی دارد. سارا ماتوسن، کارمند سازمان بین المللی ضد برده داری مستقر در لندن، می گوید: «تیره پوست ها از نسل های متمادی توسط مورو های سفید پوست در موریتانیا اسیر گرفته شده اند و حتی زبان آنها را نیز پذیرفته اند. فرزندان و نواده های شان نیز خودبخودی جز ملکیت ارباب ها بودند.» خود سارا ماتوسن در سنیگال زندگی می کند.
بردگی کاهش می یابد
سارا ماتوسن می گوید: «این نوع برده داری امروزه رو به کاهش است. در ۴۰ سال گذشته بسیاری از برده ها از سوی اربابان شان آزاد ساخته شده اند.» اما او می افزاید که در کار شان شاهد مواردی بوده اند که اربابان انسان ها را بدون پرداخت مزد وادار به کار اجباری می کرده اند. به قول وی قوانینی، مانند قانونی که در سال ۲۰۰۷ از سوی حکومت موریتانیا برای مجازات برده داران وضع گردید، عملی نمی گردند. نظام قضایی این کشور در واقع عاملان را تحت پیگیرد قانونی قرار نمی دهد.
بسیاری از برده های پیشین و یا اخلاف برده ها هنوز هم در حاشیه جامعه زندگی می کنندعکس: Robert Asher
به گفته ماتوسن اشکال سنتی برده داری در بسیاری از کشور های افریقا چندین قرن سابقه دارد. او می گوید: «ما این مشکل را به ویژه در میان گروه های قومی در حوزه ساحل می بینیم؛ در کشور های مانند چاد، سودان، مالی و نیجر. از دیدگاه تاریخی بیشتر از همه سفید پوستان قوم طوارق از مناطق شمالی، تیره پوستان از مناطق جنوبی افریقا را به بردگی می گرفته اند.»
سازمان بین المللی کار «آی.ال.او» از ۳،۷ میلیون انسان سخن می گوید که در مناطق جنوب صحرای اعظم در شرایط مشابه برده داری بسر می برند.
مارتینا شویکوفسکی / ص.ا، ن.ف
آلبوم عکس: برده داری مدرن
با وجود این که برده داری در جهان ممنوع اعلام شده است، انواع مدرن آن هنوز وجود دارد. بیش از۴۰ میلیون مرد، زن و کودک در سراسر جهان به بردگی گرفته شده اند. شماری از آن ها برای پس دادن قرض مجبور به کار زیر شرایط بردگی هستند.
عکس: Michael Hylton/Anti-Slavery International
نیروی کاری غیرقانونی
با وجود این که برده داری در سراسر جهان ممنوع است، انواع مدرن آن هنوز وجود دارد. بیش از ۴۰ میلیون تن در آسیا، افریقا، کشورهای حاشیه خلیج فارس و امریکای لاتین مجبور به کار هستند. برخی از آن ها باید مبالغ هنگف قرضداری خود را پس بدهند. در افریقا یا امریکای لاتین، کودکان به کار در مزارع مجبور می شوند.
عکس: Bharat Patel
فروش انسان ها، تهدید و سوء استفاده از آن ها
به گزارش اداره سازمان ملل برای مبارزه با مواد مخدر و جرائم، قاچاق انسان یک تجارت بزرگ است. در بخش هایی مانند ساخت و ساز و یا معدن، منحصرا از مردان سوء استفاده می شود. در حالی که در اغلب موارد زنان هستند که مجبور به تن فروشی می شوند و برای کار در خانه مورد سوء استفاده قرار می گیرند. اما همه آن ها با تهدید، خشونت و نیرنگ و فریب مجبور به کار می شوند. در بیشتر موارد گزارشی در این باره نشر نمی شود.
عکس: AFP/Getty Images/M. Vatsyayana
وقتی که کودکان به بردگی گرفته می شوند
برخی اوقات والدین به خاطر فقر و ناداری مجبور به فروش کودکان شان می شوند. در نزدیکی دریاچه ولتا در کشور غنا، کودکان مجبور می شوند به عنوان ماهیگیر کار کنند. والدین به کودکانشان می گویند که آن ها را برای کارآموزی می فرستند. اما در حقیقت، این کودکان مجبور به کار و زندگی در شرایط هولناکی هستند. به گزارش سازمان بین المللی کار حدود ۱۰ میلیون طفل در سراسر جهان به بردگی گرفته شده اند.
عکس: picture-alliance/dpa/T. Ridley
عروسان کودک
به گزارش صندوق بین المللی حمایت از کودکان سازمان ملل «یونیسف»، از هر پنج دختر یکی پیش از رسیدن به سن سن ۱۸ سالگی ازدواج می کنند. همه آن ها مجبور به این کار نمی شوند. اما هر سال میلیون ها دختر خوردسال پیش از رسیدن به سن ۱۵ سالگی مجبور به ازدواج می شوند. در بسیاری از موارد جلو ادامه تحصیل این دختران گرفته می شود و آن ها بدون دریافت هیچگونه معاشی مجبور به کارگری برای خانواده همسرشان هستند.
عکس: picture alliance/Tone Koene
برده های خانگی
در سراسر جهان از دختران توسط خانواده های خودشان یا افراد دیگر به عنوان برده های خانگی سوء استفاده می شود. در برخی موارد به خانواده های افراد فقیر وعده داده می شود که کودکانشان در بدل کار در خانه به مکتب فرستاده می شوند. اما همینکه آن ها به همراه برده شدند، در داخل خانه زندانی شده و مجبور می شوند که ۱۲ تا ۱۴ ساعت در روز کار کنند. بسیاری از آن ها قربانی سوء استفاده جنسی می شوند.
عکس: David Rose/Panos Pictures
میلیون ها تن باید برای پس دادن قرضه کار کنند
قربانیان این نوع برده داری مجبور می شوند برای پس دادن قرضداری خود کار کنند. اما مبلغ این قرض در اغلب موارد افزایش می یابد. حتی اگر تمام اعضای خانواده ها ده ساعت در روز در کارگاه های خشت پزی، معادن یا مزارع کار کنند. براساس برآورد سازمان بین المللی کار، حدود ۳۰ میلیون تن برای پس دادن قرضه شان به عنوان برده کار می کنند. بیشتر این افراد در هندوستان و پاکستان هستند.
عکس: Anti-Slavery International
مهاجران غیرقانونی، قشر بسیار آسیب پذیر
خطر سوء استفاده از مهاجران غیرقانونی در سراسر جهان بسیار بالا است. آن ها اغلب نمی دانند که برای دفاع از حقوق شان به کجا مراجعه کنند، معمولا به زبان محل زندگی شان تسلط ندارند و نمی دانند از چه مراجعی کمک بخواهند. شمار مهاجران غیرقانونی که فقط در اروپا به کار در مزارع مشغول هستند، دقیقا مشخص نیست. بسیاری از آن ها در شرایط بسیار بدی زندگی می کنند و برای دریافت مبلغ بسیار اندکی به کار واداشته می شوند.
عکس: DW/N. Swanepoel
افرادی که به عنوان برده به دنیا می آیند
از فرزندان بردگان افریقایی در موریتانی به عنوان «حراطین» یاد می شود. با وجود این که برده داری در کشور موریتانی در شمال غرب افریقا رسما ممنوع است، خرید و فروش انسان ها هنوز رواج دارد. برآورد می شود که در حال حاضر از ۶۰۰ هزار تن در موریتانی به عنوان کارگر خانگی و یا در بخش زراعت سوء استفاده می شود که به این ترتیب شمار آن ها به یک پنجم کل جمعیت می رسد.
