یکی از بزرگترین نیروگاه های خورشیدی چین در دانهوانگ در شمال غربی ولایت گانسو موقعیت دارد. در سال ۲۰۱۰ این شبکه برق خورشیدی در آنجا آغاز شد. ظرفیت آن از ۱۰۰ میگاوات سهم قابل توجهی از ظرفیت انرژی خورشیدی کل کشور در آن زمان را ارائه می کرد. از آن زمان به بعد چین استفاده از انرژی خورشیدی را به شدت توسعه داد.

شهر کوچک شرقی چاجوا در چین نباید با شهر میلیونی چاوژو در جنوب شرقی این کشور اشتباه گرفته شود. پانل های خورشیدی به طور مستقیم در دامنه های تپه ها ساخته شده است. در حالی که نیروگاه ها در صحرای گابی هزاران کیلومتر از شهرهای بزرگ چین دور است، چاجوا کمتر از ۵۰ کیلومتری نانجینگ موقعیت دارد.

چین قصد دارد تا سال ۲۰۲۰میلادی ظرفیت تولید انرژی خورشیدی را همه ساله ۲۰ گیگاوات افزایش دهد. در سال ۲۰۱۶ این کشور حتی برای رسیدن به این هدفش به طور قابل توجهی پیشی گرفته بود و۳۴ میگاوات اضافی نصب کرد. تنها در سه ماه نخست سال ۲۰۱۷ انرژی خورشیدی در مقایسه به مدت مشابه سال گذشته ۸۰ درصد افزایش یافته است.

یکی از دلایل مهم برای سرمایه گذاری های عظیم دربخش انرژی های تجدید پذیر آلودگی هوای به شکل گسترده در شهرهای بزرگ است که از استفاده از سوخت های فسیلی ناشی می شود. در اینجا کارگران سیستم های فتوولتاییک یا تبدیل کننده انرژی نوری به انرژی خورشیدی را برروی سقف یک خانه در شهر چهار میلیونی ووهان نصب می کنند.

در بهبود کیفیت هوا در شهرها تحرک الکتریکی نیز می تواند نقش بازی کند. البته تا زمانی که جاده های چین عاری از دود موترها شوند، زمان زیادی طول می کشد. اگر چه دولت چین می خواهد تا سال ۲۰۲۰ میلادی ۳۴۳ میلیارد دالر در بخش بهره برداری از انرژی خورشیدی سرمایه گذاری کند.

در حال حاضر بزرگترین نیروگاه خورشیدی جهان در دلینگها چین وجود دارد. ۲۵ کیلومتر مربع اشعه های خورشیدی نیز در شش برج طراحی شده است که در نتیجه گرما بعدا برق تولید می شود. چنین نیروگاه های تولید انرژی خورشیدی گران تر از سیستم های فتوولتاییک اند اما به طور قابل توجهی انرژی ثابت ارائه می کنند. نیروگاه دلینگها پس از اتمام کار باید تا ۸۱۰ گیگاوات ارائه کند. نویسنده: دی. والتر / پ.ع

کشتی دوبدنه یا کاتامرن متعلق به انجمن سویسی «ریس فور واتر» بزرگترین قایق تفریحی در جهان است که بدون مواد سوخت فسیلی حرکت می کند. صفحات سولاری که روی عرشه کشتی نصب شده اند، انرژی مورد نیاز را برای موتورهای الکترونیکی این کشتی تامین می کنند و بطری ها را برای حرکت شبانه چارج می کنند.

این چوپان در ترکیه تلفون همراه خود را از طریق صفحات سولاری قابل حمل چارج می کند. چنین صفحات سولاری برای استفاده در بیرون محبوبیت دارند. این صفحات همچنین برای بکس های پشتی یا خیمه ها هم موجود اند. هر کسی که از شبکه برق دور باشد، با این صفحات سولاری برای شرایط اضطراری بهتر مجهز است.

این هواپیما بدون استفاده از کیروسین یا به اصطلاح تیل طیاره، سراسر جهان را در چند مرحله پیمود. سلول های خورشیدی روی بدنه و بال های این هواپیما انرژی مورد نیاز ماشین را تأمین می کنند و بطری های آن را چارج می کنند. با پرواز کردن به دور جهان، پیشگامان استفاده از انرژی خورشیدی برای هوانوردی، آنچه را که با این انرژی امکان پذیر است، نشان می دهند.

سلول های خورشیدی پروازهای فضایی طولانی تری را امکان پذیر می کنند. صفحات سولاری در فضا باز می شوند و انرژی ایستگاه های فضایی مانند (ای اس اس) یا ماهواره ها و کپسول های بدون سرنشین را تأمین می کنند. فضاپیما های کاوشگر مجهز با صفحات سولاری در حال حاضر تا سیاره مشتری پرواز کرده اند، با آنکه تابش خورشید در آنجا ۲۵ برابر کمتر از مدار زمین است زیرا خورشید از آنجا بسیار فاصله دارد.

در سال ۱۹۵۵، اولین مادول خورشیدی تۀمین برق برای تقویت تلفون در جنوب ایالات متحده امریکا نصب شد. پس از آن استفاده از این فناوری نخست در سفرهای فضایی صورت گرفت. در حال حاضر انرژی خورشیدی تقریباً در همه عرصه ها کاربرد دارد.

کار بالای زمین های زراعتی خسته کننده است. این روبات دنمارکی اما کار خود را به تنهایی، کاملاً خودکار و سازگار با محیط زیست انجام می دهد. به عنوان مثال این روبات می تواند شلغم یا لبلبو را از زمین بکشد، علف های هرزه را خرد کند و بدون تفریح و وقفه به کارش ادامه بدهد. برق از صفحات سولاری که در روی سقف اش نصب اند، تامین می شود. این ماشین زراعتی توسط »جی پی اس« از راه دور هدایت می شود.

سرانجام به پایان رسید: نصب کنندگان به اولین دستگاه سولاری روی آب در کینیا افتخار می کنند. صفحات سولاری روی اجسام شناور ویژه ای نصب شده اند. این سیستم، برق مورد نیاز شمال نایروبی پایتخت کینیا را تأمین می کند. در جاهای دیگر از این سیستم شناور در دریاچه ها گاهی با پرورش ماهی ترکیب می شوند.

۲۰۱۹ این دستگاه های شناور نور خورشیدی در بحر در ساحل مالدیو نصب شدند. آنها برای اقامتگاه های توریستی برق تولید می کنند. دستگاه ۶۸۰ کیلوواتی نسبتاً کوچک است، اما تا کنون یکی از بزرگترین دستگاه های سولاری در بحر به شمار می رود. هنوز تحقیقات در مورد نصب دستگاه های سولاری در داخل بحر ادامه دارد، زیرا طوفان ها و امواج قوی آب شور، در مقایسه با مکان های با آب شیرین، به صفحات سولاری شدیدتر صدمه می رسانند.

در روستای توکول در سودان جنوبی شبکه برق وجود ندارد. صفحات سولاری اکنون برق محلی تولید می کنند. طور مثال برای تلفون های همراه و چراغ ها. فقدان انرژی درینجا یک مشکل بزرگ است. در سراسر جهان ۸۴۰ میلیون انسان تا سال ۲۰۱۶ برق نداشتند. پیش بینی می شود که این رقم تا سال ۲۰۳۰ به ۶۵۰ میلیون نفر کاهش یابد. یکی از دلایل آن استفاده از برق خورشیدی و استفاده از صفحات سولاری می تواند باشد.

جهیل موسوم به »موتزی« در ارتفاع بیشتر از ۲۴۰۰ متر در نزدیکی بازل بلندترین مخزن آب در سویس است. یک دستگاه تولید نور خورشیدی بزرگ نیز بر روی آن نصب شده است. این صفحات سولاری به ویژه در زمستان برقی زیادی تولید می کنند، زیرا برف نور اضافی خورشید را منعکس می کند. تابش خورشید در ارتفاعات بلند بسیار قوی تر است و هوای غبار آلود در ارتفاعات کمتر در دره باقی می ماند.