اين درحاليست که بيکاري ونبود اشتغال از جمله معضلات اجتماعي اقتصادي است که حکومت افغانستان را به طور جدي به چالش گرفته وبا گذشت هر روز افزايش مي يابد.

هرچند وزارت به نام کار وامور اجتماعي با تشکيلات نسبتاً وسيعي ادعاي متصدي کار واشتغالزايي را مي کند، اما اين مشکل هميشه رو به ازافزايش بوده است.

براساس برنامه انکشاف مهارت ها که به عنوان يکي ازاولويت هاي اساسي دولت افغانستان درسال 1383 خورشيدي درنشست برلين اعلام گرديد، وزارت کار وامور اجتماعي اين برنامه را به شکل نسبي تعقيب کرده است. گاهي هم برنامه هاي آموزشي کوتاه مدت را به منظور بهبود اوضاع اشتغالي وکار درافغانستان راه اندازي کرده است.

اين برنامه تحت نظارت کميته رهبري وزيران 11 وزارت خانه اداره مي شود که رياست اين کميته را وزارت کار وامور اجتماعي به عهده دارد.

مسوولان وزارت کار وامور اجتماعي هدف اساسي اين برنامه را بهبود بخشيدن وضعيت اجتماعي واقتصادي افغانستان از طريق عرضه ي سيستم ملي انکشاف مهارت ها وآموزش هاي فني وحرفه اي مطابق به نيازمندي هاي بازار کار توصيف مي کنند.

آقاي محمد غوث بشيري معين کار وزارت کار وامور اجتماعي مهمترين عامل بيکاري درافغانستان را نبود افراد فني ونبود حرفه مي خواند، اومي گويد قرار دادهايي به ارزش 67 ميليون افغاني با شرکت ها و"ان جي او هاي "(موسسات غيردولتي ) مختلف به امضاء شدکه به وسيله ي آن " درحدود 3700 تن جوان دربخش هاي زراعت وموضوعات مختلف تربيه مي شود و به مدت 18 ماه برنامه تکميل خواهد شد.» بشيري خود به شکل آرزو و يک خواست مي گويد:« اميدوارم که حرفه هاي مختلف درولايت هاي مختلف که قبلاً تعيين شده است تطبيق گردد».

اين پروژه براي جوانان درولايت هاي بغلان، فارياب، قندوز، زابل، ارزگان وخوست دربخش هاي زراعتي وآموزش هاي فني مفيد وکاربردي ، درنظرگرفته شده است.

مسوولان وزارت کار واموراجتماعي مي گويند: دراين پروژه ها دو هدف درنظر گرفته شده است، يکي آموزش حرفه وفن ديگراين که از طريق مصروف ساختن جوانان بيکار به مشغوليت هاي سالم ممدي به صلح وثبات افغانستان واقع شوند.

آقاي بشيري درخصوص جزييات اين پروژه اضافه داشت:« اين پروژه شامل سه بخش است که يکي از آن زراعت است. جوانان ودهقانان بي بضاعتي که درتکنالوژي زراعتي معلومات ندارند به آنها مسايل روز آموزش داده مي شود. درسايرمناطق حرفه هاي مختلف چون فلزکاري، کارساختماني، خياطي، راندن تراکتور وچيزهاي ديگر درنظرگرفته شده است».

درکنار وزارت کار واموراجتماعي نهاد هاي ملي وبين المللي ديگر نيزدربخش انکشاف مهارت ها فعاليت دارند، ولي بيشترين مهاجرت هاي جوانان افغانستان به کشورهاي همسايه، به علت نبود اشتغال وحتا نبود حد اقل مصروفيت که بتوان درآمد بخورو نمير داشته باشند ، بوده است که بعضاً اين مهاجرت وپناه جويي ها با حادثه هاي غمناک وتراژيک پايان مي يابند.

خفه شدن ده ها جوان بيکار افغانستان درداخل يک کانتينرقاچاقي چندي قبل درمرزهاي ايران وپاکستان نمونه اي است که بارها برمردم افغانستان رفته وتکرار خواهد شد.

امین بهراد،کابل

ویراستار: یاسر