مانور امسال ناتو بزرگترین تمرین نظامی پیمان آتلانتیک شمالی از زمان جنگ سرد تاکنون است؛ اما آیا تکنالوژی نظامی پیشرفته می تواند تانک ها و تجهیزات قدیمی را منسوخ کند؟

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه لاف زده است که او در مقابله با ناتو، راکت های ماوراء صوت شکست ناپذیر در اختیار دارد. تصاویر جدید نشان می دهند که پوتین دیپوی تسلیحات اتومی خود را در کالینینگراد، واقع در مرز شرقی ناتو تقویت می کند. علاوه بر این، حملات بی وقفه سایبری از این کشور انجام می شود به طوری که ممکن است سیستم های تسلیحاتی غربی از کار بیفتند.

اما ماجرای جنگ های کلاسیک با تسلیحات قدیمی و هزاران سرباز در دنیای جنگ سایبری چه می شود؟

در افتتاح مانور نظامی "ترایدنت جنکچر ۲۰۱۸" ینس ستولتنبرگ، دبیر کل ناتو گفت که این ائتلاف نظامی باید برای هرچیزی آماده باشد. او گفت: «آنچه که ناتو نیاز دارد [قدرت] معتبر بازدارندگی است، [یعنی] طیف کامل پاسخگویی از سلاح های متعارف گرفته تا سلاح های اتومی.»

اما در مقابل، اولریکه فرانکه تحلیلگر مسائل امنیتی و دفاعی در بخش روابط خارجی شورای اروپا هشدار می دهد که هرچند گزینه های نظامی باید بیشتر شوند، اما اساسات نباید فراموش گردند.

فرانکه می گوید: «بیشتر کشورهای عضو ناتو واقعا برای یک جنگ سایبری واقعی آماده نیستند و تکنالوژی های جدید زیادی هستند که به طور موثر به کار گرفته نشده اند. این مسئله کمی مشکل ساز است چون یکبار دیگر به تلاش بیشتر و پول بیشتر نیاز می رود. اما اگر ناتو بخواهد حالا تمام تسلیحات معمول نظامی را کنار بگذارد و فقط روی سایبر یا به عبارت دیگر تسلیحات خودمختار و چیزهایی شبیه آن تمرکز کند، نیز از نظر من مورد انتقاد قرار دارد. ما نیاز داریم تا هر کاری انجام دهیم».

دگروال آروی ژور، در مرکز "فرماندهی مشترک" ناتو در نورفولک ایالت ویرجنیا کار می کند. او می گوید که آنها کوشش می کنند تا با تکنالوژی جدید از سربازان حمایت کنند، نه این که تکنالوژی را جایگزین سلاح های قدیمی بسازند.

ژور کنار یک مرکز فرماندهی ایستاده است که در آن ده ها حسگر (سنسور) نشان می دهند که آیا نیاز است تا سربازان و هواپیماهای بی سرنشین برای مقابله با "دشمن" به جنگل های برفی ناروی اعزام شوند یا خیر.

ژور می گوید: «این ابزار عملیات نظامی را کارآمدتر می سازد. با این ابزار شمار سربازانی که برای عملیات نظامی نیاز است، کاهش می یابد و شما همچنان می توانید مشکلاتی را که نیروی نظامی با آن روبرو می شوند، کاهش دهید. وقتی شما در بخش لوجستیک به نیروی کمتری نیاز داشته باشید، می توانید نیروها را به بخش جنگی منتقل کنید».

در پایگاه نظامی "رنا" که نیروهای آلمانی، بلجیمی، هالندی، فرانسوی و لاتویایی مشترکا آنجا حضور دارند، دگروال هیگل لمرشمیت ظرفیت های آموزشی را زیر نظر دارد و بررسی می کند که چطور تانک ها و دیگر تجهیزات می توانند از راه های آبی عبور کنند. لمرشمیت می گوید که برخی از این تجهیزات از زمان جنگ سرد هستند اما هنوز کارآمد می باشند.

همه این کوشش ها در ناروی بسیار زیاد مورد استقبال قرار گرفته است. این کشور حدود ۲۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک زمینی دارد. علاوه بر این، بخشی از مرز مشترک دو کشور منطقه دریایی بین "دریای بارنتس" و "اقیانوس قطب شمال" واقع شده است.

با این همه، دگروال آیستاین کواروینگ، افسر نارویژی می گوید که روابط کشورش در سطح اردو با روسیه بسیار خوب است. او اشاره می کند که حتا اسلو یک سال پیش از الحاق شبه جزیره کریمیا به روسیه، پیشنهاد داده بود تا میزبان تمرینات نظامی باشد.

ناروی، کشوری که نفوس پراکنده دارد و نسبتا دور افتاده است، هنوز هم حس می کند که نسبت به دیگر متحدان ناتو آسیب پذیر است. دگروال کواروینگ می گوید که مدیریت و هماهنگی فعالیت های زمان بر ۲۵۰ فروند هواپیما، ۶۵ کشتی و حدود ۱۰ هزار نفربر و موتر سنگین به علاوه هزاران نیرو در این مانور ناتو برای کشورش دشوار نیست. او می گوید که چنین مانوری برای کشوری که شامل پیمان ناتو و ماده پنجم این پیمان یعنی دفاع جمعی است، استراتژی ملی برای بقا را می سازد.

دگروال کواروینگ می گوید: «حس اطمینان دست می دهد. فکر می کنم که ما در اردو بیشتر از دیگر مردم کشور مورد توجه هستیم و این بسیار خوب است. البته که داشتن متحدانی مانند ایالات متحده که تجهیزاتش را در ناروی مستقر کرده، نیز خوب است».

فقط اردوی ناروی چنین حسی را ندارد بلکه واحد نظارت رسانه ها از سوی حکومت ناروی که مسئول آگاهی بخشی اجتماعی است، می گوید که رویکرد شهروندان ناروی به ناتو بیش از پیش مثبت شده است.

اینگویل وایدر یکی از حامیان حضور ناتو در ناروی است. او می گوید: «ما هراس نداریم که جنگ شود. جنگ رخ نمی دهد اما چیزهای زیادی حالا در دنیا رخ می دهد که ما نمی دانیم. ناتو برای ما مهم است».

تیری شلوتز / ع. ح.