نخستین دستگاه حرارتی انرژی خورشیدی از این نوع در این بخش جهان، 60 درصد به شرکت بزرگ مصدر در ابو ظبی تعلق دارد. 20 درصد دیگر این دستگاه  به شرکت انرژی فرانسوی توتال و باقی آن به شرکت اسپانیایی ابنگوا (Abengoa) تعلق دارد. این دستگاه انرژی که به نام "شمس1" یاد می شود، 100 مگاوات برق تولید می کند که آن میزان برای مصرف برق 20 هزار خانوار کافی است.

این دستگاه تولید کننده انرژی خورشیدی 120 کیلومتر دورتر از پایتخت ابوظبی، بیش از 2،5 کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار داده است. عبدالعزیزالعبیدی که انجنیری را در آلمان تحصیل کرده، توضیح می دهد: "اینجا آینه ها هستند. در یک مجرای منحنی شکل تقریباً 28 آینه وجود دارند. این آینه ها اشعه آفتاب را منعکس می کنند. به این وسیله درجه حرارت افزایش می یابد و ما به این ترتیب انرژی لازم را به دست می آوریم که برای تولید بخار نیاز داریم".

این جا ردیف عظیمی از آینه ها قرار دارد. برعکس  فوتوولتاییگ (Photovoltaik) که روشنی آفتاب را مستقیماً به برق تولید می کند، دستگاه "شمس1" در این مورد از گرمی آفتاب استفاده می کند. آینه ها اشعه آفتاب را منعکس می سازند و آنها را در آله جذب کننده نیروی حرارت آفتاب جمع می کنند. توسط این آله نفت جریان می یابد. نفت داغ می شود و گرمی توربین های بخار را به حرکت می اندازد و این توربین های بخار از طریق یک جنراتور برق تولید می کند.

شاید فکر شود که تولید برق از انرژی آفتاب در صحرا چندان مشکل نباشد، اما قسمی که عبدالعزیزالعبیدی انجنیری دستگاه شمس 1 توضیح می دهد، این کار چندان ساده نیست: "نخست این که ما با گرد و خاک مشکل داریم. گردها اشعه آفتاب را می پاشانند. به این وسیله ما بعضی وقت ها کمتر شعاع آفتاب را در مقایسه با جنوب اسپانیا به دست می آوریم، باوجودی که ما به خط استوا نزدیک تر هستیم. دوم این که پاک کردن مشکل است؛ در این جا رطوبت هوا بالا است و گرد روی آینه ها محکم می چسپد".

تا سال 2020 ابوظبی صادر کننده نفت، 7 در صد برق خود را از انرژی های قابل تجدید به دست می آورد. آژانس بین المللی انرژی های قابل تجدید که مقر اصلی آن در ابوظبی است، تایید می کند که گرایش در منطقه آشکارا در مسیر استفاده از انرژی خورشیدی قرار دارد. کارشناسان انرژی دوامدار نیز از این رشد در منطقه استقبال می کنند.