حدود ۳۰ کیلومتر دورتر از منطقه خشکه، جزیره یی موقعیت دارد  که اهالی آنجا آنرا "باشان چار" یا "جزیره شناور" می نامند. ۲۰ سال قبل این جزیره وجود نداشت، اما به مرور زمان، سنگ و ریگهای رسوبی ایکه امواج دریایی آنها را با خود می آوردند، سبب ایجاد این جزیره گردیدند.  از جا های دور، نمای ساختمان ها قابل شناسایی هستند که امروز بخشی از جزیره را زیر سایه های شان قرار داده اند.

در این خانه ها قرار است به زودی ۱۰۰ هزار  نفر اسکان داده شوند، اما نه شهروندان بنگله دیش، بلکه مهاجرین روهینگیا از کشور همسایه میانمار. آنها در پی خشونت های وحشتناک در زادگاه شان، مجبور به فرار به بنگله دیش گردیدند و در کمپ هایی که به سرعت ایجاد شدند، پناه یافتند.

حالا حکومت در داکه پایتخت بنگله دیش اسکان آنها را از این کمپ ها در جزیره دور افتاده "باشان چار" سرعت می بخشد. براساس معلومات دویچه وله، این اسکان خلاف خواست آنها صورت  می گیرد.

گزارشگران دویچه وله به عنوان نخستین خبرنگاران غربی، اجازه یافته اند که از جزیره "باشان چار" دیدار کنند، اما نه به تنهایی، بلکه آنها را سربازان نیروی دریایی که اعمار ساختمان ها را در جزیره زیر نظارت قرار می دهند، همراهی می کند. آنها حالا می توانند با انتقال به این جزیره دورافتاده، از آن دیدار کنند.

فرار از میانمار

برنامه اعمار "باشان چار" برای مهاجرین روهینگیا در سال ۲۰۱۵ مطرح شد. اما در ماه اگست سال ۲۰۱۷، وضعیت وخیم شد: بیش از ۷۳۰ هزار روهینگیایی حین کمتر از چند هفته از زادگاه شان از طریق مرز به بنگه دیش فرار کردند. دلیل این فرار، برخورد های خشونت آمیز میان ملیشه های روهینگیا و اردوی میانمار بود که روستا های روهینگیا ها را بمباران کردند و به آتش کشیدند.

سازمان ملل متحد این حملات علیه اقلیت مسلمانان را به عنوان یک "نمونه مهم برای پاکسازی قومی" محکوم کرد. کشورهمسایه بنگله دیش سخاوتمندانه مهاجران روهینگیا را پذیرفت و آنها را به خیمه های بزرگ موقتی در نزدیکی شهر "بازار کاکس" انتقال داد.  این کمپ همواره توسعه یافت و امروز بزرگترین کمپ مهاجرین در جهان است.

وضعیت مهاجرین امروز بسیار ناگوار است: کمپ ها در نزدیکی شهر ساحلی بازار کاکس بیش از اندازه پُر هستند. حالا این خطر وجود دارد که لغزش زمین، کلبه های فقیرانه از تخته های فلزی ( آهن چادر) و تکه پارچه ها را ویران کند. در بهار گرما به سختی قابل تحمل است.

چنانچه دویچه وله گزارش می دهد، امنیت نیز در کمپ ها یک مشکل است، به خصوص شب ها که امدادگران کمپ ها را ترک می کنند. قتل ها، آدم ربایی ها و تجاوزات جنسی، حوادث نادر نیستند.

اعمار ساختمان ها در جزیره "باشان چار" در اوایل سال ۲۰۱۸ آغاز شد و حالا قرار است به زودی کار آن پایان یابد.

 Naomi; Arafatul; Czimmek,nf/hm