فیصل، پسر عبدالستار ایدهی با تایید مرگ پدرش به خبرگزاری فرانسه گفت: «پدرم از مشکلات شدید گرده رنج می برد و هر دو گرده او از کار افتاده بودند».

رسانه های اجتماعی پاکستان بیدرنگ به ستایش از او به عنوان کسی که خدمات ارزنده اجتماعی برای مردم و یتیمان انجامد داد، پرداختند. نواز شریف، نخست وزیر پاکستان با نشر بیانیه ای گفته است: «خداوند به ایدهی صاحب بهترین جایگاه را در بهشت نصیب کند». او همچنان گفته است: «او یک گوهر و سرمایه واقعی پاکستان بود. ما یک خادم بزرگ بشریت را از دست دادیم». دیگر شهروندان پاکستان او را "بزرگترین پاکستانی" خوانده اند و مرگ او را "تراژیدی ملی" عنوان کرده اند.

عبدالستار ایدهی در جستجوی عدالت، با تیمش طی سال ها به ساخت بخش زنان شفاخانه، یتیم خانه، سرپناه و خانه کهنسالان پرداختند. خدمات آنها شامل همه کسانی می شد که نمی توانستند بر مشکلات خود فایق آیند. این در حالی است که خدمات دولتی برای افراد نیازمند و تهی دست در پاکستان اندک است.

بارزترین اقدام سمبولیک بنیاد او این است که امبولانس های خیریه خود را به صحنه حملات تروریستی می فرستد به قربانیان یاری برسانند. بنیاد او حدود 1500 امبولانس دارد.

ایدهی بارها نامزد جایزه صلح نوبل بود اما نتوانست به آن دست یابد. به جای او، ملاله یوسفزی جایزه صلح نوبل را به پاکستان آورد.

ایدهی اوایل سال روان در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفته بود: «من کارهای زیادی انجام داده ام. من از زندگی ام راضی ام».