سیلاب خان و خانواده اش که در منطقه "افغان بستی" زندگی می کردند، روز پنجشنبه گذشته خانه و کاشانه شان را از دست دادند. او فعلاً نه خانه، نه پول و نه حتی امکانات اولیه زندگی را در دسترس دارد.

خانواده سیلاب خان و تقریباً سه هزار خانواده دیگری در "قریه افغان" زندگی می کردند که در منطقه "ای 11" اسلام آباد پاکستان ساخته شده بود. شاروالی اسلام آباد روز پنج شنبه تمام خانه های این منطقه را تخریب کرد و ساکنان این قریه که در جمع شان افغان ها، خانواده های بیجاشده پاکستانی از مناطق مهمند، باجور و وزیرستان نیز زندگی می کردند، در زمان بسیار کوتاه که برای شان داده بود، بی خانمان ساخت.

سیلاب خان که جز بازگشت به افغانستان چاره دیگری ندارد، می گوید: «ما عذر و زاری کردیم که سه روز برای ما وقت بدهند تا خانه ها را خالی کنیم اما قبول نکردند و بالای خانه های که هنوز سامان ما داخل آن بود، بلدوزر گشتاندند و خانه ها را با وسایل آن ویران کردند.»

شماری از افغان های ساکن این منطقه می گویند که کارمندان شاروالی و پولیس در برابر افراد خانواده های که حاضر به ترک خانه های شان نبودند، از زور و خشونت کار گرفته و حتی از گاز اشک آور استفاده کردند. سیلاب خان می گوید: «با وجودی که سه طفل با من بود، من را چهار پنج دنده زندند.»

بسور بی بی خانم سیلاب خان با صدای لرزان تخریب خانه شان را یک "ظلم بزرگ" عنوان کرده می گوید که در این جریان شمار زیادی مجروح شده اند زیرا مقامات برعلاوه مردان خانواده، زنان و کودکان را هم لت و کوب می کردند. او در ادامه می گوید: «تمام خانه ها و دکان ها را ویران کردند. اطفال ما از مرگ نجات یافتند. وضعیت طفل خودم آنقدر خراب شد که ما فکر کردیم می میرد.»

مقامات پاکستانی اما گفته اند که برای ساکنان "قریه افغان" چهار بار خبر داده شده بود تا خانه های شان را ترک کنند، ولی آن ها تنها در صورت حاضر به ترک خانه های شان بودند که در نزدیکی همین منطقه زمین به دست بیاورند.

فعالان جامعه مدنی از تخریب "افغان بستی" که در جریان آن 150 نفر مجروح گردیده اند، شدیداً انتقاد کرده اند. ارشد عباس یکی از فعالان جامعه مدنی پاکستان می گوید که "خانه های هزاران فامیل تخریب گردیده است. حکومت باید ببیند که مشکل را از بین می برد و یا آن را باز هم افزایش می بخشد."

در جستجوی سرپناه

سیلاب خان می گوید در جریان تخریب خانه ها، افرادی بودند که اموال آنها را دزدی می کردند. او می گوید: «من به چشمان خودم دیدم که قفل بکس ها را می شکستاندند و پول نقد و زیورات را می دزدیدند.» سیلاب خان می گوید که دزدها جمعه شب به خانه های کسانی که بخشی از اموال شان را انتقال داده بودند، وارد شده و دست به سرقت زدند. او در ادامه می گوید: «بعد از تخریب خانه ها مردم شب تاریک را صبح کردند و در جریان شب هم اموال شان را دزدان به سرقت بردند.»

ساکنان "قریه افغان" در اسلام آباد فعلاً در منطقه خیبر پشتونخوا، چارسده و اطراف شهر پیشاور جابجا شده اند. شماری هم به افغانستان برگشته اند. شمار زیادی از این بیجاشدگان از جانب اقارب شان حمایت به دست آورده اند و برای شان سرپناه موقت داده شده است. ریاض خان یکی از کمک کنندگان است که خانواده سیلاب خان را حمایت کرده است. ریاض خان می گوید: «ما به او کمک کردیم و برای چند روز در خانه خود برای شان جای دادیم.»

آغاز مشکلات

"افغان بستی" مانند بسیاری مناطق دیگر در پاکستان بعد از آغاز جنگ در افغانستان توسط مهاجران افغان ساخته شده و از سال ها به این طرف مهاجران افغان در این مناطق زندگی می کنند. در این منطقه نه تنها افغان ها بلکه پاکستانی های بیجا شده نیز مسکن گزین شده اند.

گفته می شود که در پاکستان بیشتر از سه میلیون مهاجر افغان زندگی می کنند. کمپ های که این مهاجران در جریان سال های متمادی در آنها جابجا شده بودند به مناطق مسکونی بزرگ تبدیل گردیده و خیمه های مهاجران به خانه ها تبدیل شده اند. همچنین مغازه های خورد و بزرگ نیز از طرف مهاجران در این مناطق ایجاد گردیده است.

مشکلات افغان های مقیم پاکستان بعد از حمله بالای مکتبی در پیشاور در سال ۲۰۱۴ که در آن بیش از۱۰۰ طفل کشته شدند، بیشتر گردیده است. پاکستان پس از این حمله افغانستان را متهم کرد که جنگجویان مسلح را کمک می کند. به تعقیب آن، تخریب کمپ های مهاجران افغان نیز در پاکستان آغاز گردیده و بسیاری مهاجران مجبور به بازگشت به افغانستان گردیدند.

از طرف دیگر مقامات پاکستانی در برابر مهاجران افغان رفتار خشن در پیش گرفته و آنها را به دزدی، قاچاق مواد مخدره و دیگر کارهای غیرقانونی متهم می کند. سر تاج خان پسر سیلاب خان که ۲۵ ساله است نیز از طرف مقامات پاکستانی برای مدت کوتاه بازداشت گردیده است.