1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

بیست سالگی استقلال تاجیکستان

۱۳۹۰ شهریور ۱۹, شنبه

بیستمین سالگرد استقلال تاجیکستان روز جمعه 9 سپتمبر در دوشنبه، پایختت تاجیکستان برگزار شد. در این مراسم برخی مقامات کشورهای فرانسه، هندوستان، نظامیان ویژۀ روسیه، افغانستان و ایران نیز اشتراک داشتند.

بازار دوشنبه، پایتخت تاجیکستان
بازار دوشنبه، پایتخت تاجیکستانعکس: DW

نهم سپتمبر سال 1991 میلادی تاجیکستان نیز مانند سایر جمهوری های سابق اتحاد شوروی توانست از مدار دولت شوراها بیرون شود و استقلال خود را اعلام کند.

امامعلی رحمان، رییس جمهور تاجیکستان در سخنرانی خود به مناسبت این روز از انکشاف و دستاورد های حکومتش در طی دو دهه استقلال وآزادی ستایش کرد.

آقای رحمان بهبودی سطح زندگی مردم را در وحدت و ثبات کشور دانست و گفت که در طول این مدت، حدود 1700 کیلومتر راه ارتباطی، 17 تونل و 5 پل ارتباطی بین افغانستان و تاجیکستان بنیاد شده و این کشور با وجود مشکلات سیاسی به یک قلمرو واحد در منطقه عرض وجود کرده است. او همچنان به مشکلات پس از استقلال اشاره کرد و گفت: "از نخستین قدمهای استقلال، حلقه های معین سیاسی با استفاده از روشهای تفرقه اندازی توانست دولت جوان تاجیکستان به گرداب جنگ داخلی بکشانند".

رییس جمهور تاجیکستان جوانان آن کشور را سرمایۀ ملی عنوان کرد و به حضور فعال آنها در نهادهای مختلف دولتی تأکید کرد.

اما خانم معتبرغفارزاده، رییس سازمان غیردولتی "آشتی ملی" می گوید که انتظار می رفت رییس جمهور در سخنان خود به مشکلات جامعه و راهبردهای بعدی دولت پیرامون بهبودی وضع زندگی مردم نیزحداقل اشاره ای کند. او گفت: "امروز تاجیکستان همچون یک دولت مستقل باید دستآوردهای بیشتری داشته باشیم".

وارثان استقلال چه کسانی هستند؟

در حالی که مردم و دولت تاجیکستان از بیستمین سالروز استقلال کشور تجلیل می نمایند، رهبران برخی از احزاب سیاسی این کشور بر این باور هستند که اکثر مقامات دولت کنونی در واقع به روند استقلال طلبی جنبشهای سیاسی کشور درآن زمان هیچ گونه ارتباطی نداشته و در گذشته ازطرفداران بقای نظام شوروی نیز محسوب می شدند.

شخصیت های سیاسی و کارشناسان تاجیک استقلال کشورشان را مرهون عوامل مختلفی می دانند. امنیت عبدالنظر، معاون حزب سوسیال دموکرات تاجیکستان می گوید که استقلال تاجیکستان و در مجموع کشورهای سابق اتحاد شوروی در واقع یکی از دستاوردهای تاریخی میخایل گورباچف رییس جمهور وقت اتحاد شوروی می باشد که به این کشورها اهدا گردید.
 
محی الدین کبیری، ریس حزب نهضت اسلامی تاجیکستان می گوید که در روند استقلال خواهی کشور در آن زمان، نقش شخصیت های دیگر سیاسی از جمله نقش سید عبدالله نوری، رهبر و مؤسس این حزب بیشتر قابل ملاحظه می باشد که بارها به جرم استقلال خواهی زندانی شده بود. او می گوید: "بسیاری ها بعد از اینکه میوۀ استقلال را چشیدند، اگرچه در آن زمان مخالف استقلال تاجکیستان بودند واستقلال خواهان را دشمن وطن می دانستند، زیرا وطن آنها شوروی بود؛ اما امروز بیرق استقلال در دست آنها است".

این درحالی است که حزب دموکرات تاجیکستان اخیرأ خواستار قدردانی دولت از شخصیت های استقلال طلب که قبلأ به عنوان مخالفین سیاسی دولت دانسته می شدند، گردیده است.
صابرف، رییس این حزب می گوید که دولت و حکومت کشور نباید ارزشهای معنوی و ماندگار شخصیت های مبارز و استقلال طلب را به دست فراموشی بسپارد.

در سوی دیگر، اکثر رهبران احزاب سیاسی تاجیکستان، نقش طاهرعبدالجبار رییس جنبش رستاخیز را که چندی قبل درگذشت،در کسب استقلال تاجیکستان نسبت به سایر رهبران سیاسی کشور مؤثر می دانند. اما به گفتۀ آنها، مقامات دولت نقش او را دراین روند تاریخی تا هنوز نادیده گرفته اند.

حسیب دروازی / دوشنبه
ویراستار: عاصف حسینی
 

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه

عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله