اکثر پستانداران می‌توانند ویتامین سی را سنتز کنند، یعنی آن را خود تولید می‌کنند. انسان‌ها این کار را نمی‌توانند. ما باید ویتامین‌های مورد نیاز بدن را با خوردن مواد غذایی تامین کنیم. ویتامین سی در کیوی، نارنج، مالته و سبزیجاتی مانند کلم غنچه‌ای، بروکلی و مرچ دلمه نیز یافت می‌شود. متاسفانه این سبزیجات تا حدی در برابر حرارت حساس اند، بنا براین باید در هنگام پختن آنها کمی احتیاط شود.

ویتامین سی چیزی نیست که بگوییم «خوب است داشته باشیم»،‌ بلکه برای بدن ما خصوصاً برای افراد مسن، بیمار و گیاه خوار، بسیار مهم است. کارکرد بیوشیمی آن نیز در بدن تمامی انسان‌ها یکسان است و از اهمیت یکسانی نیز برخوردار است. ویتامین سی شامل آن دسته از ویتامین‌هایی است که انرژی مورد نیاز را به بدن نمی‌دهد اما برای عملکردهای اساسی بدن اهمیت حیاتی دارد، به شمول سوخت و ساز سلولی و سیتم دفاعی بدن ما.

انتی‌اکسیدان‌ها مواد مغذی در غذاها هستند. ویتامین سی به عنوان یک انتی‌اکسیدان، آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد اکسیجن به مولکول‌هایی اساسی بدن را کاهش می‌دهد. این رادیکال‌ها در فرایند طبیعی سوخت و ساز ایجاد می‌شوند. با این حال آلاینده‌هایی مانند تنباکو به سرعت باعث استرس اکسیداتیو و افزایش شکل‌گیری رادیکال‌های آزاد می‌شوند. این مسئله نیاز بدن به ویتامین سی را افزایش می‌دهد.

از ویتامین سی موجود در توت زمینی نه تنها بدن انسان برای محافظت در برابر رادیکال‌های آزاد اکسیجن استفاده می‌کند، بلکه ویتامین سی موجود در آن به اصطلاح یک کوفاکتور مهم برای فعالیت‌های متعدد آنزایمی مانند ترکیب پروتئین‌هاست. این ویتامین بخشی از تاندون، استخوان، غضروف و پوست است. بنا بر این وقتی زخم به زودی و خوبی بهبود نمی‌یابد، می‌تواند بیانگر کمبود ویتامین سی در بدن باشد.

بدن انسان برای اینکه بتواند از خود در برابر عفونت‌ها محافظت کند نیاز به ویتامین سی دارد. ویتامین سی نه تنها به مثابه انتی‌اکسیدان محافظت از سلول‌ها را به عهده دارد بلکه در صورت بروز عفونت‌ها نیز از بدن محافظت می‌کند. این امر مهاجرت سلول‌های ایمنی و به اصطلاح نوتروفیل‌ها را در محل عفونت تحریک می‌کند و همچنان فاگوسیتوز یا تجزیه مواد بلعیده شده و از بین بردن عوامل بیماری‌زا را تقویت می‌کند.

کمبود شدید ویتامین سی در بدن می‌تواند باعث بیماری السکوربوت شود. عدم بهبودی زخم‌ها، ظاهر شدن کبودی در بدن، آسیب به موها و دندان‌ها وهمچنان درد در ناحیه مفاصل از علائم این بیماری بالقوه کشنده می‌باشد. مصروف روزانه ده میلی گرام ویتامین سی برای محافظت بدن در برابر این بیماری کافی است. علاوه بر این ویتامین سی خطر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری قلب و سکته مغزی را کاهش می‌دهد.

بنا بر معلومات مرکز محافظت از مصرف کنندگان در آلمان، برای مردان مصرف روزانه ۱۱۰ میلی گرام ویتامین سی و برای زنان ۹۵ میلی گرام توصیه شده است. برعکس محققان دانشگاه ایالتی اورگن برای تمامی بزرگسالان مصرف روزانه ۴۰۰ میلی گرام ویتامین سی را توصیه کرده اند. مصرف این مقدار بی‌ضرر است و اگر بیشتر از حد تجویز شود، از طریق ادرار دفع می‌گردد.

یکی از ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه‌ها برای ایجاد حس تعادل و احساس سلامت در بدن نوشیدن آب است. نوشیدن آب در صبح باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و ایجاد تعادل در آن است. نوشیدن آب به تخلیه سریع‌تر سموم از بدن کمک می‌کند.

برخی از اعضای بدن دارای مقدار بسیار زیاد آب اند، مثلاً چشم ها. زجاجیه یا آبگینه چشم، که یک مایع شفاف لزجی در پشت عدسیه چشم است، تا ۹۹ درصد از آب تشکیل شده است. عضلات بدن با حدود ۸۰ درصد مایعات، نیز دارای میزان بلند مایعات است. پس برای تأمین کافی مایعات مورد نیاز بدن، بهترین کاری که می توانیم انجام بدهیم اینست که بنوشیم، بنوشیم و باز هم بنوشیم.

بدن ما روزانه حدود ۲ لیتر مایعات را از دست می دهد، از جمله از طریق پوست و به این ترتیب حرارت بدن تنظیم می گردد، به ویژه زمانی که هوا بسیار گرم باشد. اما هوای خشک یک مرکز گرمی نیز می تواند روی مصرف مایعات بدن ما تأثیر بگذارد.

این ضایعات باید دوباره جبران گردند، و به همین دلیل باید روزانه یک و نیم تا ۲ لیتر مایعات بنوشیم. این نیازمندی در هنگام فعالیت بدنی، مانند ورزش، و همچنان در هوای گرم، هنگام داشتن تب، استفراغ و یا اسهال، بیشتر می شود. حتمی نیست که تنها آب بنوشیم، بلکه خوردن سوپ، میوه و یا انواع سبزیجات نیز در تأمین ذخیره مایعات بدن سودمند است.

بدن ما با از دست دادن یک تا دو درصد مایعات، اولین علایم را نشان می دهد. با از دست دادن حدود ۷ درصد مایعات بدن، وضعیت خطرناک می شود و علایم تسریع ضربان قلب و سرگیجی بروز می کنند، زیرا همه واکنش های کیمیایی و روند فعالیت های بدن، مستلزم مایعات اند. یک کمبود ۱۲ درصدی مایعات بدن، در بدترین حالت، می تواند به عوارضی مانند وضعیت شوک و یا حالت کوما منجر گردد.

سر دردی، سرگیجه، خشکی غشا های مخاطی در دهن و گلو و احتمالاً مشکلات در قورت کردن، اولین علایم نشان دهنده نیاز فوری بدن ما به آب اند. همچنان گاهی احساس خستگی و ضعف می کنیم، ولی آن را با ننوشیدن آب کافی ربط نمی دهیم.

کم آبی در بدن باعث شروع پیش از موعد چین و چروک پوست و افزایش آن می‌شود. نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که نوشیدن نیم لیتر آب ولرم در صبح ناشتا باعث افزایش جریان خون و درخشندگی و شفافیت پوست می‌شود.

نوشیدن کم آب بر رشد مو تاثیر زیادی می‌گذارد. یک چهارم وزن تار مو از آب تشکیل شده است. نوشیدن فراوان آب باعث تقویت درونی و تغذیه بهتر مو می‌شود. اگر آب کمتری به مو برسد مو نازک و شکننده می‌شود.

مغز و نخاع شوکی ما نیز نمی توانند بدون مایعات کار کنند. ما حدود ۱۴۰ ملی لیتر «مایع مغزی-نخاعی» داریم که در طبابت به آن به اختصار «سی اس اف» می گویند. این مایع شفاف که مغز ما در آن به اصطلاح شناور است، مانع یک تکان مغزی می شود. روزانه حدود نیم لیتر از این مایع تولید و دوباره تجزیه می گردد، که البته باید متناسب با آن جبران گردد.

گرما و از دست دادن مایعات اضافی بدن به شکل عرق، می تواند نظم جریان خون در بدن را برهم زده و انسان بیهوش گردد. بلند رفتن فشار خون نیز می تواند علامتی باشد که خود بدن با آن نیاز فوری به مایعات را نشان می دهد. خون ما بدون مایع کافی غلیظ شده و در نتیجه سیستم گردش خون نمی تواند بدون مشکل کار کند.

نمی‌توان برای تمام افراد حجم آب یکسانی را برای آشامیدن تجویز کرد. زیرا میزان نوشیدن آب می‌تواند با توجه به فیزیک بدنی و میل افراد متفاوت باشد. به طور مثال مردان روزانه نسبت به زنان به مقدار بیشتری آب احتیاج دارند. همینطور فرد مضطرب سریعتر از فرد آرام تشنه می‌شود. در عین حال افرادی که به خوردن میوه و سبزیجات گرایش دارند کمتر نیاز به مایعات دارند تا افرادی که بیشتر نان و گوشت مصرف می‌کنند.

مایعات، به ویژه آب، همچنان برای انتقال مواد ضروری مانند سودیم و پوتاسیم به تمام نقاط بدن نقش بسیار مهمی دارند. این مواد از جمله برای کنترول فشار خون، تعادل ویتامین دی، فعالیت عضلات و عملکرد قلب بسیار ضروری اند. پس روزانه نوشیدن مایعات کافی را فراموش نکنید!

هرگاه ما در طی چند ساعت پنج لیتر و یا بیشتر از آن مایعات بنوشیم، این می تواند بسیار پیامد خطرناکی داشته باشد. در موجودیت بیش از حد مایعات در بدن، گرده ها نمی توانند به گونه منظم آن را از بدن بیرون بکشند. یکی از بدترین پیامد های آن می تواند ورم مغز باشد. شرط بندی در نوشیدن آب زیاد نیز نظم بدن را مختل می سازد.

هرچه سن انسان بلند می رود، به همان پیمانه احساس تشنگی کمتر می شود. از این خاطر است که افراد مسن معمولاً فراموش می کنند که به قدر کافی مایعات بنوشند. این امر می تواند به سرگیجه، سردرگمی، اختلال هوش و بیهوشی منجر گردد. در صورت کمبود شدید مایعات، باید یک داکتر این کمبود را توسط تزریق سیروم جبران کند.

برخی از افراد مسن آگاهانه از نوشیدن مایعات خودداری می کنند، زیرا در سنین بالا شمار زیادی از افراد نمی توانند ادرار خود را تحت کنترول داشته باشند. گاهی هم به خاطر اینکه شبانه چند بار به تشناب نروند، آگاهانه از خوردن مایعات کافی خودداری می کنند، اما در هر صورت باید متوجه آب مورد نیاز بدن بود.

این مرد مصاب به کولرا است. اما نسبتاَ خوش چانس است. زیرا در شفاخانه صنعا پایتخت کشور نسبتاً بهتر مراقبت شده است. درعین زمان شفاخانه ها نمی توانند همه وقایع کولرا را وارسی کنند.

از ۶ ماه می به اینسو که این عکس گرفته شده است، شمار مریضان به طور فوق العاده ای افزایش یافته است. دومینیک اشتیلهارت مدیر کمیته بین المللی صلیب سرخ از یک "وضعیت فاجعه بار انسانی" در پایتخت هشدار داده است. در دو هفته گذشته ۱۱۵ نفر در اثر این مرض عفونی ساری جان سپرده اند.

زباله ها در سرک های صنعا پایتخت یمن انبار شده اند، زیرا کارگران تنظیفات به دلیل عدم پرداخت مزد شان دست به اعتصاب زده اند. مردم در این کشور که تا سرحد گدائی دچار فقر است، در زباله ها مواد غذایی و سائر ضروریات شان را جستجو می کنند. از سال ۲۰۱۴ به اینسو در این کشور جنگ داخلی حاکم است.

در عین زمان وضع حفظ الصحه عمومی در شفاخانه ها بسیار خراب است. برای اینهمه مریضان کولرا دیگر بستری وجود ندارد. آن ها در صورت ضرورت عاجل باید روی زمین شفاخانه دراز بکشند.

اسهال و استفراغ شدید غالباً آغاز این مریضی را نشان می دهد که در اثر آلوده شدن آب آشامیدنی و یا آب کثیف بده رفت از یک شخص به شخص دیگر سرایت می کند. مهم آن است که برای این مریضان مقدار کافی مایعات، شکر و نمک رسانده شود. هرگاه این کار صورت نگیرد، ظهور کولرا در نزد اطفال می تواند به سرعت منجر به وضعی گردد که برای زنده ماندن خطرناک باشد.

یک موتر بار بردار در آن جاده های صنعا حرکت می کند که بعد از بارندگی های شدید دچار سیلاب شده است. این آب نیز می تواند عامل مرض را به دیگر جاها انتقال دهد.

نه تنها صنعا بلکه در سائر بخش های یمن نیز پرسونل طبی باید از چنین مریضانی مراقبت کنند. بنابراین وزارت صحت یمن از سازمان های بین المللی امدادی تقاضا نموده است که در مورد تدابیر حمایتی بیشتر تصمیم بگیرند.