گیدو وستروله روز دو شنبه (6 قوس 1391/ 26 نوامبر 2012) با همتای افغان اش زلمی رسول در برلین دیدار کرد. او در یک کنفرانس خبری مشترک با زلمی رسول گفت که آلمان نمی خواهد پس از سال 2014 خلاء امنیتی در افغانستان ایجاد شود.

نیروهای آلمان براساس برنامه ریزی پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) تا پایان سال 2014 میلادی از افغانستان خارج می شوند. وزیر خارجه آلمان اطمینان داد که جدول زمانی خروج نیروها از افغانستان رعایت می گردد.

وستروله گفت: «ما افغانستان را پس از خروج نیروهای خارجی نیز تنها نمی گذاریم. ما این کشور را به حال خود رها نمی کنیم». قرار است که تا آغاز سال 2014 میلادی شمار نیروهای آلمانی از حدود 4600 تن در حال حاضر به 3300 تن کاهش یابد. کابینه فدرال آلمان روز چهار شنبه این هفته می خواهد در این مورد تصمیم بگیرد.

خوشبینی وزیر دفاع آلمان

همزمان، فراکسیون ایتلاف احزاب سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی آلمان، کنفرانسی را در مورد افغانستان پس از 2014 در برلین برگزار کردند. توماس دیمیزیر، وزیر دفاع آلمان و عضو حزب دموکرات مسیحی در این کنفرانس گفت که ماموریت ارتش فدرال آلمان در افغانستان را باید با توجه به موفقیت های درازمدت ارزیابی کرد و این کشور را نباید پس از خروج نیروهای جنگی بین المللی آلمانی تنها گذاشت.

وزیر دفاع آلمان در این کنفرانس گفت: «این که در آغاز سال 2015 چه اتفاقی می افتد، مهم نیست». او افزود که باید وضعیت افغانستان را در پنج تا هشت سال آینده در نظر گرفت و این که آیا یک روند پیشرفت پایدار به جریان می افتد یا نه. وزیر دفاع آلمان گفت که در این باره خوشبین است.

این سیاستمدار آلمانی اعتراف کرد که تجهیزات نیروهای امنیتی افغان که شمار آن ها به تقریبا 350 هزار تن می رسد «مطابق معیارهای ما نیست».

اما جامعه بین المللی هنوز تا زمان خروج همه نیروهای جنگی از افغانستان دو سال وقت دارد. در این دو سال به گفته او برای آموزش و تجهیز بهتر نیروهای نظامی استفاده خواهد شد. وزیر دفاع آلمان در ادامه گفت که افغان ها همین امروز نیز بخش بزرگی از عملیات نظامی را به طور مستقل انجام می دهند.

ادامه کمک ملکی

حکومت فدرال آلمان پس از پایان سال 2014، سالانه 150 میلیون یورو در دسترس حکومت افغانستان می گذارد. اما یک مساله به گفته وزیر دفاع آلمان از هم اکنون روشن است: برای کسب موفقیت درازمدت نیروهای محافظتی بین المللی آیساف و نیروهای امنیتی افغان به تنهایی مسوول نیستند. به گفته این سیاستمدار آلمانی روند صلح و گفتگو با پاکستان نیز بسیار مهم می باشند. دیمیزیر تاکید کرد: «افغانستان باید در بخش های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی همراهی شود. در این صورت است که این کشور راه موفقیت را در پیش می گیرد».

در ماه های اخیر در میان حلقات دیپلوماتیک آلمان در افغانستان این نگرانی ایجاد شده است که امنیت امدادگران پس از خروج نیروهای جنگی خارجی تا پایان سال 2014 چگونه تامین می شود.

گفته می شود که هم اکنون نیز پیدا کردن امدادگر در بخش کمک های توسعه ای در ولایت بدخشان بسیار دشوار است. ارتش فدرال آلمان پایگاه و شفاخانه نظامی اش را در فیض آباد به افغان ها واگذار کرده است. به خصوص در زمستان پرواز با هلیکوپتر در این منطقه کوهستانی امکان پذیر نیست. این شفاخانه نظامی در سال های گذشته گسترش یافته است، اما اصول معیاری در آنجا رعایت نمی شود.