تبصره: اروپا در محافظت از زنان در کمپ‌های آوارگان ناکام شده است

بیاته هنریش، خبرنگار دویچه وله در این تبصره می‌نویسد که هرچند گزارش‌های محدودی از تجاوز و آزار جنسی در کمپ های مهاجرین به بیرون درز کرده است، اما موارد افشا نشده این گونه آزارها بیشتر بوده و زمان آن رسیده است که در این خصوص اقدام صورت گیرد.

دهلیزهای طولانی تا رسیدن به تشناب، دروازه های بدون قفل حمام ها و کابین تشناب ها، محلات عمومی و نبود حریم خصوصی از واقعیت های عینی در بیشتر اقامتگاه های آوارگان اند. این فضایی نیست که زنان و کودکان فراری از خشونت و بی رحمی در آن خود را محفوظ احساس کنند.
در حقیقت زنان و کودکان به ویژه در مراکز پناهجویان آسیب پذیر هستند. زمانی که مردم آسیب دیده از نظر روانی مجبور می شوند در چنین فضای محدود به صورت مشترک زندگی کنند، غالباً بر ضعیفان و افراد آسیب پذیر خشونت صورت می گیرد. افرادی که مورد خشونت قرار می گیرند، از شرم و خجالت ساکت باقی می مانند.
در این حالت قربانی فرصتی ندارد که از خود دفاع کند، هیچ شبکه اجتماعی برای بیان رنج های خود در اختیار ندارد و مهم تر این که آنها قادر به صحبت و تکلم به زبانی کشوری نیستند که در آن زندگی می کنند و حتی نمی دانند که کجا برای طلب کمک مراجعه کنند. مرتکبین چنین جنایات می تواند هر کسی باشد، یک همراه خشن، یک هم اتاقی فحاش، اعضای مراکز پناهجویان که به عنوان مسئول عمومی پنداشته می‌شوند و یا رضاکارانی که اطفال آسیب پذیر را طعمه خود ساخته و مورد اذیت و آزار جنسی قرار می دهند.
پناهندگی در برابر حمایت
چنین خبرها معمولاً سرخط رسانه ها را تشکیل نمی دهند. رقم قضیه های ثبت ناشده می‌تواند بسیار بیشتر باشد و این هشدارها از طرف کسانی بلند می شود که مصروف کار های مسلکی در بخش های مشوره دهی و سرپناه پناهجویان زن اند. انستیتوت حقوق بشر آلمان و کمیشنری مستقل فدرال دستور داده است که آزار و اذیت جنسی در برابر کودکان باید مورد تحقیق قرار گیرد. اقدامات حمایتی به گونه جدی نیاز است.
اقدام های مورد نیاز شامل تغییر ساختارهای مراکز پناهجویان می شود، مثلاً جاهای اختصاصی برای زنان بدون همراه و مادرانی که تنها زندگی می کنند. ایالت هامبورگ در نظر دارد که خیمه های محافظتی را صرفاً برای زنان در یک کمپ بزرگ برپا کند. این یک راه حل موقتی است. افزون بر این، در مراکز پناهجویان باید اقدام های ایمنی رعایت شده و به گونه مرتب توسط مقامات بازرسی گردند.
همچنین رهنمودهای قانونی نیز به همین اندازه مهم پنداشته می شود. قوانین پیچیده مهاجرت برخلاف قوانین حمایتی قرار می گیرند. به طور مثال در قضیه خشونت گسترده، پولیس می تواند مرتکبین را مجبور به ترک منزل اش نماید، اما چه واقع خواهد شد زمانی که مجرم قانوناً مجبور می شود در مراکز مهاجرین باقی بماند و تنها با دریافت مجوز از مقامات مسئول فقط محل بود و باش خود را تغییر دهد؟
و چه واقع خواهد شد زمانی که یک خانم در معرض حمله قرار می گیرد و نیاز دارد که یک سرپناه در شهر دیگری جستجو کند، ولی این هم از لحاظ قانونی مجبور است که در همان شهر باقی بماند؟ و یا خانمی که ویزایش با ویزای شوهرش مرتبط بوده و هراس دارد که هرگاه او را ترک کند، دوباره اخراج خواهد شد؟
تعهد به حقوق بشری
این فقط برخی از مسایل پیچیده ای هستند که در قضایای تازه خشونت و تجاوز جنسی بر زنان و اطفال مطرح می شوند. این موضوعی است که قبلا توجه گسترده را به خود جلب نکرده بود.
چنین پرسش ها باید مطرح گردند با آنکه جوامع بیشتر تحت فشار فوق العاده برای میزبانی تازه واردان قرار می گیرند. در آینده، هرچند ما نیاز داریم که ستندردها را در محلاتی که برای کودکان و زنان اقامتگاه ساخته می شوند، مورد بررسی قرار دهیم. چنین حمایت ها باید عرضه گردند، دسترسی به افراد قابل اعتماد در ساحه و مقامات باید وجود داشته باشد.
در ضمن این چیزی نیست که اختیاری باشد. این از مسئولیت های اخلاقی ما می باشد. محافظت در برابر خشونت های مرتبط با جنسیت بخشی از توافقات حقوق بشری آلمان در سطح بین المللی است که آلمان آن را تصویب و امضا کرده است.

بیاته هنریش/ ترجمه: امان الله جواد