این یک جنایت وحشیانه بود که بشریت را در همه جهان تکان داده است. قتل خونین یک کشیش سالمند در کلیسایش و آنهم به هنگام نیایش، در کهن ترین میثاق های بشریت یک جنایت است. زیرا مکان های مقدس در معابد عهد عتیق، کنیسه ها و کلیساها به طور نامشروط مقدس اند و همچنان امنیت و حفاظت پناهجویان در آنجاها تضمین می شود.

این یک جنایت وحشیانه است که روح فرانسه را مجروح گردانید. در حالی که دولت این کشور لائیک است، اما مردم مراسم دینی شان را نیز ادا می کنند. فرانسه فرزند ارشد روم است که باری با قریه های نورماندی، بوگونی و وندی در روستاها شناخته می شد. اغلب کلیساهایی که قدرتمندان در این مناطق ساخته اند هنوز هم باقی مانده اند. صرف گاه و بیگاه یک کشیش پیر خوش مشرب عبادت ساده و یا فوق العاده اش را در آنجاها ادا می کرده است. زیرا این زندگانی او است.

نیایش علیه ترور و خشونت

ژاک هامل که به زودی ۸۶ ساله می شد، از ۵۸ سال به اینسو در کلیسای "سنت اتن دو رورره" کشیش بود. او ده سال پس از تقاعدش نیز از جانب مجمع دینی آنجا به حیث یک انسان حساس، ساده و مهربان شناخته می شد و مورد تمجید قرار داشت و مانند هر کشیش روستایی فرانسه ساده و متواضع بود.

دو عامل ترور که به کلیسا یورش برده بودند، هنگامی که پیرمرد هنوز می خواست از خود دفاع بکند گلویش را در برابر محراب بریدند. واژه شهادت توسط اسلامگرایان به گند کشیده شده است. چونکه آن ها قتل می کنند و از خود به حیث "شهید" تجلیل می نمایند. بنابراین آنها صرف جانیان ضد بشری می باشند.

برعکس پیر ژاک هامل به مفهوم دقیق کلمه "شهید" می باشد. او انسان بیگناهی بود که در حال عبادت کشته شد. فرانسه بازهم از چنین نمونه ای تکان خورد. به هفت راهب کلیسای کاتولیک که در سال 1990 در کوه اطلس الجزایر شهید شدند ، اخیراً در پاریس جایی اختصاص داده شده است.

اسقف لیبرن خبر مرگ این کشیش اش را در جریان روز جهانی جوانان در کراکوف دریافت کرد. او شوکه و درمانده شد. با اینهم او جمله مهمی ادا نمود و آن اینکه «کلیسای کاتولیک سلاح دیگری جز دعا و مودت بین مردم ندارد.» اکنون کلیسای فرانسه یک روز روزه گرفتن و دعا کردن را در نظر دارد.

نفرت و حامیان آن

تصمیم بر آن است که عمل بالمثل صورت نگیرد و انتقام گرفته نشود. کاردنیال راینهارد مارکس رئیس کنفرانس اسقف های آلمان نیز به عین ترتیب اظهار نظر کرده است. باید همه آنچه را لازم است انجام داد تا خشونت تازه به وجود نیاید.

با اینهم سوال راجع به کورچشمی جنایتکاران باقی می ماند که مطابق به جنون نظامی مانند "دولت اسلامی" یا داعش از مرگ و کشتار تجلیل و به آن تحریک می کنند. از نگاه مسلمانان آلمان مانند ایمان مازیک قتل پیر هامل مانند کشتار های تروریستی دیگر در این روزها محکوم است. آن ها شرکای ثابت همزیستی ادیان اند، اما درمانده می باشند.

وقت آن رسیده است که واکنش عربستان سعودی دیده شود. چه وقت وهابیت خود عربستان سعودی از اقدامات تروریستی تکان خواهد خورد؟ چه وقت واعظان مساجد و مدارسی که در سرتاسر جهان توسط عربستان سعودی تمویل می شوند، صریحاً اعمال این جنگجویان خودخوانده در راه اسلام ناب را محکوم می کنند؟ در عقب این نفرت و توحش افراد زیادی قراردارند و از جانب دیگر فراوان اند کسانی که از دهشت آن رنج برده اند.