تبصرۀ الکساندر کوداشف سردبیر پیشین  دویچه وله در مورد درگذشت هیلموت کوهل سیاستمداری که درازمدت ترین دورۀ صدراعظمی آلمان را داشته است.

هیلموت کوهل صدراعظم آلمان و وحدت اروپا بود. تنها شانزده سال صدراعظمی و بیست و پنج سال ریاست حزب دموکرات مسیحی نشان دهندۀ استقامت باورنکردنی، نیروی شگفت انگیز عمل، ارادۀ آهنین برای قدرت و همچنان موفقیت های دموکراتیک وی در انتخابات بوده است. اینکه کوهل چهار بار پیهم به عنوان صدراعظم آلمان انتخاب شد، دستآورد چشمگیری در زندگی سیاسی به حساب می رود.

او که ظاهراً رئیس دایمی حزب دموکرات مسیحی پنداشته می شد، در مسألۀ پیشرفت ها در صفوف حزب اش و همچنان در رابطه با بی اعتمادی در برابر جریان های منتقد، یک احساس افسانوی داشت. با آنهم وقتی او به عنوان رئیس حزب در سال۱۹۸۹ در یک نشست حزبی برای بقای سیاسی حزب اش در شهر بریمن آلمان مبارزه می کرد، پردۀ آهنینی برداشته شد و این برای وی کمک بزرگی کرد. با سقوط دیکتاتور های کمونیست برای کوهل و برای آلمان فرصتی به دست آمد و او به یک اقدام تأریخی دست زد. این صدراعظم آن زمان آلمان از این روزنه و فرصت تأریخی استفاده کرد و در آن ماه ها دولتمرد برازنده ای شد.

هیلموت کوهل بدون شک صدراعظم وحدت آلمان است. او سیاستمداری بود که تعلل، ترس و قید و شرط ها در داخل و خارج را بدور کرده و از نوامبر سال ۱۹۸۹ هدفمندانه برای وحدت دو آلمان کوشید تا آنکه در سوم اکتوبر۱۹۹۰ آن را به واقعیت کشاند. کوهل همواره در موقع ضرورت احساس درونی سیاسی و تأریخی خود را تبارز می داد. به این ترتیب برخی از مردم او را بیسمارک قرن بیستم می خوانند.

اما هیلموت کوهل تنها یک وطنپرست آلمانی نبود که از تحولات هدیه گونۀ تأریخی در اروپای شرقی استفاده کرده باشد. این سیاستمدار که طولانی ترین دورۀ صدراعظمی در آلمان را سپری کرده است، همزمان یک اروپایی راسخ بود. کوهل سیاستمداری بود که در ۱۶ سال و همچنان در نشست های بیشمار سران اروپا همواره آماده بود وحدت اروپا را بیشتر تحکیم کند. این تلاش وی متوجه جامعۀ اروپایی، اتحادیۀ اروپا، که پیوسته بزرگتر می شد، و همچنان دورنماهای کسب عضویت این اتحادیه برای کشور های اروپای مرکزی و شرقی که در سال ۲۰۰۴ ایجاد شد، بود.

از سوی دیگر هیلموت کوهل از جمع بنیان گذاران واحد پولی یورو در اروپا بود. این مسأله موقف او را به عنوان یک دولتمرد اروپایی برجسته می سازد، زیرا او در ابعاد بزرگ تأریخی می اندیشید و به این نتیجه رسیده بود که تنها یک واحد مشترک پولی می تواند وظیفۀ مارک قوی آلمانی را در رقابت احتمالی فرانسه، بریتانیا و یا کشورهای دیگر عضو اتحادیۀ اروپا به موفقیت برساند. این تصمیم درستی بود که وحدت قارۀ قدیمی را برگشت ناپذیر ساخت.

هیلموت کوهل یک دولتمرد بود. او سیاستمداری بود که از وحدت دوبارۀ آلمان و همزمان وحدت اروپا حمایت می کرد. کوهل مردی با استقامت مختص به خودش بود که هرآنچه را درست می پنداشت در راه تحقق آن می کوشید. این خصلت وی، با وجود انتقادهای گوناگون به خصوص در آلمان، او را در سطح جهان به یک سیاستمدار بسیار محبوب و والا مرتبه مبدل ساخته بود.

الکساندر کوداشف/ ر.ر