این تحقیق از سوی گروهی از سیاست‌گذاران ارشد سابق ایالات متحده امریکا انجام شده است و آن‌ها واضح ساخته اند که خواستار بازگشت امریکا به طولانی‌ترین جنگ این کشور در افغانستان نیستند، جنگی که در تابستان ۲۰۲۱ با خروج سربازان امریکایی از افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت پایان یافت.

بیشتر بخوانید: «برنامه‌ریزی نامناسب اداره بایدن سبب خروج پر هرج و مرج از افغانستان شد»

اما این تحقیق گفته است که بعد از تمرکز بسیار زیاد به مبارزه علیه تروریسم در پی حملات تروریستی یازدهم سپتمبر ۲۰۰۱، به نظر می‌رسد این روند به سمت معکوس در حرکت است، چنانچه ایالات متحده امریکا بیشتر به موضوعاتی چون رقابت با چین، تهاجم روسیه به اوکرایین و جنگ اسرائیل و حماس متمرکز است.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

این تحقیق که در سال ۲۰۲۲ توسط انستیتوت صلح ایالات متحده امریکا به راه انداخته شد، نتیجه‌گیری کرده است که «هم تصمیم‌گیران و هم بسیاری کسانی که در آژانس‌های امنیت ملی کار کرده اند، نشانه‌های از چیزی شبیه تراوما (آسیب روانی) جمعی ناشی از مبارزه ۲۰ ساله ضد تروریسم را نشان می‌دهند.»

در این تحقیق آمده است: «پایان غم‌انگیز ماموریت ایالات متحده امریکا در افغانستان این مساله را تبدیل به یک موضوع سمی کرده، و تمایلات به دور نگهداشتن منطقه از آجندای سیاسی و انظار عمومی را تقویت کرده است.»

اما این تحقیق بیانگر این است که تحرکات افراطی «به شیوه‌ای قدرت می‌گیرد که منافع ایالات متحده امریکا و متحدانش را تهدید می‌کند» و افراط گرایان «سلسله‌ای از فرصت‌های تازه برای تجدید گروه، توطئه و همکاری» در افغانستان یافته اند.

بیشتر بخوانید: سیگار: تا ۳ هزار عضو داعش در افغانستان حضور دارند

این سیاست‌گذاران سابق به شاخه خراسان داعش، گروه رقیب طالبان، اشاره کرده است که در افغانستان پناهگاه یافته است و در حمله بزرگ ماه مارچ در مسکو دخیل بود و همچنین تحریک طالبان پاکستانی که یک شورشگری مسلحانه علیه حکومت پاکستان را به پیش می‌برد.

این گزارش از ایالات متحده امریکا خواسته است که در زمینه استفاده از نیرو در برابر تهدیدها از افغانستان «کمتر محدود» باشد، نه به این مفهوم که به جنگ متعارف بازگردد، بلکه در برابر تهدیدات شناسایی شده علیه ایالات متحده امریکا اقدام نظامی کند.

این گزارش گفته است که ایالات متحده امریکا «نمایش قدرت» مانند پرواز هواپیماهای بی‌سرنشین را در نظر بگیرد تا بر رهبران طالبان در زمینه قطع رابطه با القاعده فشار وارد کند.

نویسندگان این تحقیق با اشاره به این که قابلیت‌ها و استخبارات ایالات متحده امریکا در افغانستان بعد از خروج از این کشور کاهش یافته است، از حکومت این کشور خواسته اند که همکاری با پاکستان، به شمول مبارزه علیه شورشیان و دسترسی طولانی مدت به حریم هوایی پاکستان را از سر بگیرد.

یوتیوب دویچه وله دری را ببینید

در جریان ماموریت ایالات متحده امریکا در افغانستان، پاکستان به دریافت‌کننده بزرگ کمک‌های این کشور تبدیل شد، اما مقام‌های امریکایی به این باور بودند که اسلام آباد بازی دوگانه را به پیش می‌برد و همزمان با همکاری با ایالات متحده امریکا به طالبان نیز پناهگاه می‌دهد. حکومت جو بایدن علاقه ناچیزی به تعامل با پاکستان در این زمینه نشان داده است.

لاورل میلر که ریاست مشترک این تحقیق را به عهده داشته و قبلاَ به عنوان نماینده امریکا در امور افغانستان و پاکستان کار کرده است، گفت: «افراد زیادی هستند که فعلاَ در سطوح عالی رتبه حکومت ایالات متحده امریکا کار می‌کنند و براساس تجارب ۲۰ سال جنگ افغانستان قویاً از پاکستان بیزار اند.»

خانم میلر که حالا ریاست «بنیاد آسیا» را به عهده دارد، افزود که یک احساس قوی در این مورد وجود دارد که پاکستان با ایالات متحده امریکا صادق نبوده است: «اما واقعیت‌های مشخص تغییرناپذیر وجود دارد، به شمول این که پاکستان در جوار افغانستان موقعیت دارد، کشوری که فعلاَ پناهگاه گروه‌های تروریستی است.»

خانم میلر توضیح داد: «بنابراین من فکر می‌کنم گزینه دیگری جز داشتن نوعی از رابطه با پاکستان که ایالات متحده امریکا را قادر به حفاظت از منافع‌اش در منطقه سازد، وجود ندارد.»

او گفت که سیاست ایالات متحده امریکا در قبال پاکستان از پالیسی واشنگتن نسبت به هند نیز متاثر شده است. هند یک شریک فزاینده ایالات متحده امریکا است و مدت‌هاست که از مناسبات واشنگتن با همسایه و دشمن تاریخی‌اش پاکستان انتقاد می‌کند.

در این تحقیق از حکومت ایالات متحده امریکا خواسته شده است به پاکستان واضح بسازد که اگر ملیشه‌های مستقر در این کشور بار دیگر به هند حمله کنند، این کار «عواقب منفی جدی» خواهد داشت.

مایکل نگاتا، جنرال بازنشسته‌ای که در مبارزه با تروریسم تجربه دارد، دیگر رئیس این گروه تحقیقی است. ان پاترسون و مایکل مک‌کینلی، سفیران اسبق ایالات متحده امریکا در پاکستان و افغانستان و دانشمندان برجسته از دیگر اعضای این گروه تحقیقی هستند.

af/na (AFP)