1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

تحلیل: چگونه آلمان کارمندان محلی افغانش را تنها گذاشت

۱۴۰۲ تیر ۴, یکشنبه

با خروج عجولانه نیروهای ناتو در دو سال قبل از افغانستان، شمار زیادی از کارمندان محلی نهاد های آلمانی در ناامنی تنها گذاشته شدند. یک کمیسیون در پارلمان آلمان تحقیق میکند که چه اشتباهی هنگام خروج از افغانستان رخ داده است.

Konflikt in Afghanistan - Taschkent
روند تخلیه کارمندان محلی از افغانستان (عکس آرشیف)عکس: picture alliance/dpa/Bundeswehr

دو سال قبل خروج سربازان آلمان از افغانستان پایان یافت. شش هفته بعد تر طالبان به قدرت رسیدند. نیروهای کاری پیشین افغان به خاطر حفظ جان شان نگران بودند.

تصاویر شوکه آور روند خروج عجولانه نیروهای خارجی از افغانستان، از طریق رسانه ها در جهان پخش شدند. در یکی از این تصاویر انسانهای مأیوس در میدان هوایی کابل دیده می شدند که در اطراف هواپیمای تخلیه امریکایی تلاش می کردند به گونه ای نجات داده شوند. زمانی که این هواپیما از زمین بلند می شد، چند تن در محفظه تایر های آن وارد شده و امید داشتند به این ترتیب به جای امن برسند؛ اما لحظاتی بعد آنها از ارتفاع زیاد به زمین افتاده و جان باختند.

به اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید

هزاران نیروی کاری محلی که برای اردوی آلمان، سفارت و یا کمکهای انکشافی آلمان کار می کردند، در افغانستان با ترس در مورد حفظ جان شان تنها گذاشته شدند.

بیشتر بخوانید: آیا برنامه پذیرش افغان‌های در معرض خطر از سر گرفته می‌شود؟

یک کمیسیون تحقیقاتی برای افغانستان در پارلمان آلمان از تابستان سال گذشته به این سو در این مورد تحقیق میکند که چه اشتباهی هنگام خروج از افغانستان رخ داده است. بیش از ۴۰ نشست با مصاحبه های شاهدان عینی روشن کرده است که دفتر صدارت کشور با فقدان مدیریت سیاسی مواجه بوده است و این امر با روند دشوار بررسی های بروکراتیک همراه بوده است.

وزارت خانه های سهیم در این تحقیقات، علاقمندی های مختلف داشته اند و دورهای نشست نمایندگان ارشد وزارت خانه ها و ادارات متفق الرای نبوده اند و محاسبات اشتباهی مشاجره برانگیز در این مورد وجود داشته است که گویا اردوی افغانستان، طالبان را دست کم از پایتخت دور نگه خواهد داشت.

یک مدیر امور خطر برای انجمن همکاری های بینالمللی آلمان (جی آی زید) که نیز وضعیت را نادرست ارزیابی کرده بود، از «یک تجربه غرور شکن و متواضع کننده» سخن گفته است.

بیشتر بخوانید: حکومت امریکا تقصیر خروج پر هرج و مرج از افغانستان را به گردن ترامپ انداخت

در این کمیسیون تحقیقاتی یک مرد که نخواسته از او نام برده شود، وضعیت خروج از افغانستان را با خروج ایالات متحده امریکا از ویتنام در سال ۱۹۷۵ مقایسه کرد. او گفته است که همه به این نظر بودهاند که در افغانستان «صحنه های سایگون» وجود نخواهد داشت، «و اما همه ما در وسط چنین وضعیت قرار داشتیم.»

اردوی آلمان در این ارتباط از فبروری سال ۲۰۲۰ به بعد، پس از آنکه توافقنامه صلح میان طالبان و ایالات متحده امریکا امضا شد، تلاش کرد تا تخلیه امدادگران افغان اش را به آلمان آماده کند. یک دگروال، مسئول روندکاری نیروهای محلی در اردوی آلمان، در این ارتباط از مشکل مهم «محدودیت ظرفیت» در روند صدور ویزا سخن گفت.

برمبنای اظهارات شواهد عینی، در وزارت داخله آلمان «تصمیم گیرندگان حق اقامت» پذیرش گروهی را متوقف کردند و بر بررسی انفرادی اصرار می کردند. در این مورد به سندی ضرورت بود که براساس آن یک کارمند محلی باید ثابت می ساخت که به دلیل فعالیت اش برای آلمانی ها، شخصاً و به شدت مورد تهدید طالبان قرار دارد.

بیشتر بخوانید: «حکومت فدرال باید راه را برای اخراج مهاجران بیشترهموار کند»

یک خانم حقوق دان از وزارت داخله آلمان تائید کرد که در این وزارت «یک قاعده روشن» علیه پذیرش گروهی وجود داشت. در آن موقع وزارت خارجه و وزارت همکاری های انکشافی آلمان عجله نداشتند. آنها می خواستند کارمندان افغان شان را در افغانستان نگهدارند، اما در نظرداشتند که بعد از خروج سربازان، در آنجا حضور داشته باشند.

یک دیپلومات ابراز نگرانی کرد که یک خروج نیروهای کاری محلی، می توانست یک سیگنال جدی سیاسی را در پی داشته باشد. یک سرپرست کارشناسان وزارت داخله آلمان تأکید کرد که از یک وضعیت «هرکه می تواند خود را نجات دهد»، باید جلوگیری می شد.

افزون برآن بررسی های روند کاری نیروهای محلی پیشین فقط زمانی کارکرد داشته است که سالانه فقط تا حدود ۲۰ نفر می خواستند به آلمان بیایند، اما این روند برای هزاران پناهجو ناکارا بوده است.

بیشتر بخوانید: هشت خبرنگار افغان به دلیل عدم انتقال به بریتانیا شکایت کردند

پیش شرط برای پذیرش این بوده است که متقاضی باید نخست یک شکایت نامه را در مورد اینکه در معرض خطر قرار دارد، به کارفرمای آلمانی خود ارایه می کرد، و بعد از آن درخواست ویزا برایش امکانپذیر می شد. قاعدتاً این درخواست در سفارت آلمان صورت می گیرد. اما در سفارت آلمان در کابل از حمله انفجاری در سال  ۲۰۱۷ به بعد، دیگر دفتر صدور ویزا وجود نداشت. متقاضیان برای این کار باید به پاکستان و یا هند سفر می کردند.

ویدیوهای معلوماتی را در یوتیوب دویچه وله دری ببینید

در بهار سال ۲۰۲۱ به هرصورت اردوی آلمان در همین مورد توانست کمک اداری انجام دهد: سربازان برای سیستم ویزا از طریق وسایل موبایل آموزش دیدند و در پایگاه مزار شریف، اسامی، تاریخ های تولد و مشخصات بیومتریک همکاران محلی افغان شان را ثبت کردند. سپس این وسایل و نیز پاسپورت های کارمندان محلی با هواپیمای نظامی برای بررسی به آلمان انتقال داده شده و از همین طریق پس فرستاده شدند.

به این ترتیب ویزا برای حدود ۲۲۵۰ امداگران اردوی آلمان و خانوادههای شان صادر گردید.

اما بسیاری از کارمندان محلی از چنین حمایتی برخوردار نبودند. زمانی که نیروهای نظامی آلمان در پایان سال ۲۰۲۱ از افغانستان خارج شدند، این کارمندان افغان در کشور شان باقی ماندند.

epd/si/hm

عبور از قسمت گزارش روز دویچه وله

گزارش روز دویچه وله

عبور از قسمت مطالب بیشتر از دویچه وله