هنگامی که رئیس جمهور دونالد ترامپ بر سکوی سخنرانی قرار گرفت، مخاطبان می توانستند مطمئن باشند که وی بدون در نظرداشت مکان و نوعیت پیام، به قدر کافی از اسلوب مشهور سخنرانی اش استفاده می کند.

و این سخنرانی نخست و به شدت مورد انتظار ترامپ در مجمع عمومی ملل متحد در نیویارک نومید کننده نبود. رئیس جمهور موصوف چندین مشی را  ارائه نمود که فقط می توان آن را "ترامپیسم" نمونه خواند.

یکی از لفاظی های او که احتمالاَ بیشتر مورد توجه قرار خواهد گرفت، «مرد راکتی» خواندن رهبر کوریای شمالی می باشد که شباهت به یکی از اظهارات شدید اللحن تویتری اش در گذشته دارد. او علاوه بر این خاطر نشان نمود که کیم جونگ اون در یک «ماموریت انتحاری» قرار دارد. ترامپ همچنان کوریای شمالی را در صورت ادامه توسعه سلاح های هسته ئی، تهدید به «نابودی کامل» نمود.

او به نحوی که برای یک رئیس جمهور ایالات متحد امریکا معمول نیست، به این اجتماع رهبران جهانی گفت که برخی قسمت های جهان «به جهنم می روند.»

میری ستکی، تحلیلگر سخنرانی رؤسای جمهور در دانشگاه دولتی پنسلوانیا گفت: «من نشنیده ام که یک رئیس جمهور یک رهبر خارجی را با کلمه "مرد راکتی" خطاب کرده باشد.» او افزود که این نکته از آن جهت قابل نگرانی است که چنین اشارتی در ارتباط با تهدید کوریای شمالی به نابودی، در ملل متحد، یعنی یک نهاد نهایت مهم صورت می گیرد که به همکاری بین المللی اختصاص دارد.

بی مورد

جنیفر مرسیکا که در دانشگاه "ای اند ام" تکزاس در بخش سخنرانی رؤسای جمهور تحصیل می کند گفت: «چنین چیزی در تویتر ناخوشایند بود و حتا بیشتر از آن در مجمع عمومی ملل متحد بی مورد بود.»

کاتلین هال جمیسن، مدیر مرکز سیاست دولتی (عامه) اننبرگ و کارشناس سخنرانی رؤسای جمهور در دانشگاه پنسلوانیا، خاطر نشان نمود که علاوه بر این «تهدید به "نابودی کامل کوریای شمالی" در صورتی که ایالات متحد امریکا "مجبور به دفاع از خود و متحدانش گردد"، یک جمله بندی غیر ماهرانه است، زیرا این دلالت به از بین بردن یک فضای جغرافیائی و به طور ضمنی شهروندان بی گناهی می نماید که در مورد تصامیم کیم جونگ اون چیزی گفته نمی توانند.»

نیکولاس میلر یک دانشمند تکثر سلاح های هسته ئی در کالچ دارتموت مدعی است که این کلمات می توانند پیامدهائی داشته باشند.

اظهارات بی ثبات کننده

میلر گفت: «اظهارات ترامپ در مورد کوریای شمالی و ایران بی ثبات کننده است و احتمال منازعه و تکثر هسته ئی را افزایش می دهد... تهدید به "نابودی کامل کوریای شمالی" به احتمال زیاد تنها نزد پیونگیانگ این احساس را بر می انگیزد که -  چه درست و یا غلط – جنگ را قریب الوقوع باور کند و سلاحش را مقدم تر به کار گیرد.»

قطع نظر از مکان این اظهارات، ملاحظات جنگ طلبانه ترامپ در قبال کوریای شمالی از مُد افتاده است و نمی تواند در بازی روانشناختی که بین رئیس جمهور ایالات متحد امریکا و رهبر کوریای شمالی صورت می گیرد، کدام تاثیری داشته باشد.

اما اظهارات وی در مورد ایران می تواند دارای تاثیرات بسیار بزرگتر باشد، زیرا آن ها می توانند دلالت بدان نمایند که رئیس جمهور آماده است در بازبینی قرارداد هسته ئی که در ماه آینده در واشنگتن صورت می گیرد، این قرارداد را یا لغو کند و یا تغییر بدهد.

میلر گفت: «ترامپ اشارت نمود که شاید او از برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) بیرون رود، ورنه آن را تضعیف می کند.»

او افزود: «بیرون رفتن ایالات متحد امریکا (از برجام) احتمال تشدید برنامه غنی سازی (یورانیم) ایران را افزایش می دهد، و این کشور را نزدیک به قابلیت تولید سلاح هسته ئی می گرداند. این امر خطر جنگ در منطقه را افزایش خواهد داد. بسیار احتمال دارد کشورهائی مانند عربستان سعودی در صدد داشتن سلاح های هسته ئی خود شان گردند و حتا راه حل دیپلوماتیک را برای مساله کوریای شمالی دشوارتر گرداند.»

عدم دعوت به مباحثه

مرسیکا گفت که «او دعوت به مذاکره و مباحثه نکرد، بلکه اعلام نمود که در فرجام ملل متحد در مورد توافق با ایران در میان گذاشته نشده است.» او علاوه نمود که این طرز برخورد با مرجعی مانند مجمع عمومی ملل متحد که یک نهاد مشورتی است، غیر معمول می باشد.

احتمالاً به خاطر استمالت از بسیاری کسانی که در نیویارک حضور داشتند، ترامپ به صورت خاص به برنامه قبلی اش برای کاهش نهایت زیاد کمک های مالی به ملل متحد اشارت خاصی نکرد. در عوض به نظر می رسید که او از راهیافت مجازات و پاداش در این سازمان کار می گیرد. او در حالیکه از بار مالی «غیرمنصفانه» بر واشنگتن شکایت کرد، زیرا ایالات متحد امریکا به مثابه بزرگترین کمک کننده با ملل متحد معاضدت نموده است، اما گفت که در صورتی که ملل متحد نقش اش را ایفا کند، اینهمه کمک ها ارزش آن را دارد. اما در این مساله مانند بسیاری مسائل دیگر مانند کوریای شمالی، ایران و یا بحران جاری در ونزویلا، ترامپ به صورت خاص کدام مشی عملی سیاسی، پیشنهاد و یا تقاضا را مطرح نکرد.

ترامپ از ملل متحد چه می خواهد؟

ستکی گفت: «معمولاَ شما علامت هایی می گیرد که رئیس جمهور از ملل متحد چه انتظاری دارد. چنین چیزی (در سخنرانی اش) وجود نداشت.»

در عوض ترامپ کوشید تا شعار «امریکا اول» را بسیار بزرگ گرداند که خود ویژگی دوران ریاست جمهوری او را با هدف همکاری در بین جامعه بین المللی تشکیل می دهد که ملل متحد از آن نمایندگی می نماید.

مرسیکا گفت: «او کوشید سیاست امریکا اول خود را همچون یک نسخه روشنگرانه برای نفع خودی برای همه ملل جا زند و از اعضای ملل متحد نیر دعوت نمود که کشورها و شهروندان شان را در جایگاه اول قرار دهند.»

خشنودی طرفداران

قضاوت از روی واکنش مخاطبان حاضر در سخنرانی ترامپ نشان می دهد که او به مشکل توانست اظهارات مکررش برای «ملل قوی و مستقل» به مثابه ستون کار ملل متحد را به خورد مردم بدهد. پاسخ به آن، مانند بسیاری ملاحظات دیگر ترامپ سکوت بود و در اندک موارد با کف زدن های مودبانه همراه بود.

در حالیکه رهبران خارجی ای که در نیویارک اجتماع کرده بودند از آنچه که در نخستین سخنرانی ترامپ در ملل متحد شنیدند، خرسند نبودند، شاید بسیاری از حامیان امریکائی ترامپ با این طرز برآمد رئیس جمهور شان خشنود باشند که از شعار "امریکا اول" در برار نخبگان سیاسی جهانی دفاع کرد.

ستکی گفت: «من فکر می کنم که این سخنرانی ای بود که برای طرفدارانش بسیار لذت بخش بود.»

rr/af(Michael Knigge)