در کمپ مهاجرین در کاراتبه در جزیره لیسبوس و در مقر ثبت نام "موریا"، مهاجرین شنیده اند که به کاوالا در شمال یونان انتقال داده می شوند.

در بندر موتلینه کشتی بزرگ "ال. ونیزیلوس" برای انتقال مهاجرینی که نمی خواهند این جا را ترک کنند، توقف کرده است. آنها ترس دارند که به ترکیه بازگشت داده می شوند. در این صورت سفر پرمشقت آنها به سوی شمال اروپا در همین جا پایان خواهد یافت.

بی اطمینانی در میان مهاجرین

نور، خانم جوانی که در دمشق میکرو بیولوژی تحصیل کرده است، فرزندش را در آغوش دارد. او از سپیروس گالینوس، شاروال لیسبوس، هراسان می پرسد که آنها را به کجا انتقال می دهند. گالینوس به او اطمینان می دهد که هدف سفر، کاوالا در شمال یونان است.

محمود با زن و سه کودکش از سوریه به شاروال قصه می کند که او باید حتماً به آتن برود، جایی که باقی اعضای خانواده اش انتظار آنها را می کشند. او تکت سفرش را نشان می دهد که تاریخ حرکت به روز چهارشنبه است.

گالینوس به او وعده می دهد که او می تواند به روزچهارشنبه به آتن برسد. محمود از شنیدن این خبر، کمی خاطرش جمع می شود.

با وجود اطمینان دادن مقامات محلی، بسیاری از مهاجرین از بالا شدن در کشتی "ال. ونیزیلوس" سرباز می زنند. این کشتی بندر را نیمه پر ترک می کند و به دلایل ناروشن، نه به سوی کاوالا و نه به سوی ترکیه می رود، بلکه در ساحل الوزیس در آتن لنگر می اندازد.

"ما می خواهیم از قربانیان حفاظت کنیم"

وضعیت در این جا از هر جهتی مبهم است و بسیاری از ماده های توافقنامه اتحادیه اروپا و ترکیه تا به حال ناشناخته مانده است. این در حالی است که مقامات محل در ماه های گذشته تلاش کرده اند تا در این جا ساختارها برای ثبت و اسکان مهاجرین را ایجاد کنند.

پیش از این در تابستان سال گذشته در شهر موتیلینه 30 هزار مهاجر در خیمه ها به سر می بردند؛ جمعیت شهر نیز 30 هزار است. از آن زمان به بعد شماری از اردوگاه های کوچک و بزرگ با امکانات حمام، تشناب و محلات بازی در این جا ایجاد شده است.

در این جزیره بیش از 180 سازمان امدادی و حدود 2000 امدادگر رضاکار از چندین کشور برای مراقبت از مهاجرین فعال هستند.

فشار دایمی برای جامعه

باشندگان جزیره لیسبوس نیز با وجود بحران اقتصادی، با مهاجرین تازه وارد برخورد خوبی دارند. تقریباً یک سوم جمعیت آن، از نسل مهاجرین یونانی هستند که در سال 1922 از آسیای صغیر به این جا جاگزین شدند.

با وجود این همه حوادث غمناک روزانه برای مهاجرین و غرق شده ها، برای مردم این جا یک فشار دایمی است. این جا در لیسبوس به ندرت کسی باور می کند که توافقنامه اتحادیه اروپا و ترکیه، در درازمدت شمار مهاجرین را کاهش دهد.

از زمان تصویب توافقنامه اتحادیه اروپا و ترکیه به روز جمعه گذشته در در نشست بروکسل، بازهم هرشب ده قایق پر از مهاجرین به ساحل شمالی یونان می رسند. در تازه ترین مورد بار دیگر دو مهاجر جان باختند.

جزیره تفریحی لیسبوس به یک جزیره مهاجرین تبدیل شده است که پیامدهای آن برای صنعت توریسم ویرانگر است. کاهش ثبت نام جهانگردان در فصل تابستان حالا 80 درصد است. این خبر ناخوشی برای خانواده ای بی شمار این جزیره است که به پول توریسم وابسته هستند.

اما این مبهم است که وضعیت در لیسبوس در درازمدت چه خواهد شد و این که آیا شمار مهاجرین غیرقانونی از ترکیه کاهش خواهد یافت یا نه.

با وجود آن، مردم در این جا تلاش می کنند تا خود را با وضعیت سازگار کنند و آنها حتی به این باور هستند که بخش کوچکی از مهاجرین می توانند خود را در این جزیره ادغام کنند.

تصادفی نیست که رستورانت معروف قدیمی "اوروف" در کنار ساحل دو لوحه برای مشتریان عربی اش نصب کرده است که در اینجا می توان غذا بدون گوشت خوک نیز صرف کرد.