سر و صدای حدود 300 تن از معتادانی که برای ترک اعتیاد به شفاخانه جنگلک رو آورده اند، بلند است. آن ها دشوارترین لحظات زندگی شان را برای ترک اعتیاد می گذرانند.

ترک اعتیاد کار آسانی نیست. تنها درصدی اندک معتادان می توانند دشواری های ترک اعتیاد را تحمل کنند و بار دیگر به مصرف مواد مخدر رو نیاورند.

صفی الله، معتادی که برای تداوی از ولایت لوگر به کابل آمده است می گوید از خانواده اش بخاطر اعتیادی که دارد خجالت می کشد. او می گوید در صورتی که تداوی نشود، خودرا در صحن شفاخانه آتش خواهد زد.

قیس، معتاد دیگری است که یک بار در این شفاخانه تداوی شده اما وقتی دوباره نزد دوستان معتادش برگشته، نتوانسته تحمل کند و باردیگر به کشیدن هیرویین رو آورده است.

این معتاد می گوید هشت ماه اعتیاد را ترک کرده ولی به دلیل نشست و برخاست با دوستان معتادش دوباره به کشیدن پودر رو آورده است: «پودر مانند مانند سریال تلویزیون در هر خانه یافت می شود. با اندیوالانی که نشست و برخواست داشتم همه در ایران معتاد شدند و من هم معتاد شدم.»

یک دود زیاد است و هزار دود کم

مجتبی، معتاد دیگر می گوید در ایران معتاد شده است. به گفته او دوستی با هم اتاقی های معتاد، سرنوشتش را به زیر پل سوخته کشاند و بالاخره به این شفاخانه آورده شد.

این معتاد به جوانان توصیه می کند که از مواد مخدر دوری کنند. مجتبی می گوید مواد مخدر مانند آتشی است که انسان را دود می کند.

او می گوید: «یک دود زیاد است و هزار دود کم است. از اندیوال های پودری دوری کنند بخاطری که با یک دود معتاد می شوند. از همان دود اول دوری کنند».

این معتادان می گویند باردوش خانواده و جامعه هستند و می خواهند از این وضعیت نجات یابند. آن ها در حسرت روزی به سر می برند که برای خانواده شان کاری کرده بتوانند.

مراحل تداوی

مسئولان شفاخانه جنگلک می گویند معتادان پس از سپری کردن یک دوره 45 روزه تداوی رخصت می شوند.

داکتر احمد ظاهر سلطانی می گوید اعتیاد مرضی است که همیشه ممکن است مریض را دوباره به سوی خود بکشاند: «اعتیاد یک مرض مزمن دماغی قابل برگشت و قابل عود می باشد. یعنی در هر زمان و مکانی ممکن است در اثر وسوسه، مریض دوباره به آن گرفتار شود».

آقای سلطانی می گوید شمار کمی از معتادان پس از تداوی دوباره معتاد شده اند. او می گوید بی کاری، بی سرپناهی و اراده ضعیف می تواند پس از تداوی منجر به برگشت به اعتیاد شود.

در 25 روز اول که مرحله انگیزه دهی یاد می شود معتادان از سوی خانواده های شان به شفاخانه آورده می شوند و از نظر روانی برای ترک اعتیاد آمادگی می گیرند.

مرحله بعدی دوره بستری شدن است که حدود 10 روز را در بر می گیرد در این مرحله مواد مخدر بر معتادان قطع می شود و امراضی که در نتیجه ترک اعتیاد به وجود می آید تداوی می گردد.

در آخرین مرحله، دوره سم زدایی آغاز می شود و روان شناسان از نگاه روانی مریضان را وادار به ترک اعتیاد و تحمل دشواری ها می کنند. آقای سلطانی می گوید با پایان تداوی 45 روزه معتادان باید دو سال دیگر نیز برای مشورت روانی و در مان مریضی های تعقیبی به شفاخانه بیایند.