کشورهای دنمارک، ناروی، فنلند و تا حدی سویدن که تا حال از پناهجویان استقبال می کردند، اکنون کاهش امتیازات و کمک ها به آوارگان تازه وارد را آغاز کرده اند و سیاست های پناهندگی را دشوارتر ساخته اند.

اسل توج، یک کارشناس روابط بین الملل می گوید: «به نظر می رسد که یک نوع رقابت مشخص برای کم کردن مزایای اجتماعی سخاوتمندانه برای پناهجویان، وجود دارد».

سیاست مهاجرت دنمارک از سال 2001 تاکنون دشوارتر شده است؛ از هنگامی که حزب راستگرای "مردم دنمارک" توانست سیاستگذاران امور مهاجرت را تحت تاثیر خود قرار دهد. در ماه جولای امسال، اندکی پس از انتخابات، حزب "دی. پی. پی" دومین حزب بزرگ کشور مزایای پناهجویان را کاهش داد تا به این ترتیب هجوم پناهجویان را کاهش دهد.

در قانون جدید که از ماه سپتمبر به اجرا درآمد، مهاجر تازه وارد بدون طفل ماهانه 5945 کرون معادل 797 یورو دریافت می کند. این افراد پیش از این، ماهانه 10849 کرون دریافت می کردند.

شمار زیادی از آوارگان از کشورهای سوریه، افغانستان و اریتره همچنان وارد دنمارک می شوند اما آنها غالبا به سوی مقاصدی حرکت می کنند که بیشتر به نفع شان است.

کریستین تالیسین دال، رهبر حزب "دی. پی. پی" می گوید: «بسیاری از آنها می گویند که وضعشان در دیگر کشورها مثلا سویدن بهتر است، بنابراین آنها آنجا می روند».

این حزب که ائتلاف کوچکی از حزب لیبرال دنمارک است، آنچه را که می تواند انجام می دهد تا جذابیت این کشور برای پناهجویان کاهش یابد.

در حکومت های دو کشور دیگر اسکاندیناوی یعنی ناروی و فنلند نیز افرادی حضور دارند که مخالف پناهجویان هستند؛ بنابراین، آنها نیز مزایای و خدمات اجتماعی را برای پناهجویان کاهش می دهند و شرایط را برای یکجا شدن خانواده ها و اعطای تابعیت و یا اقامت دائم دشوارتر می سازند.

جوران کالمیر وزیر عدلیه سویدن از حزب راستگرای "پروگرس پارتی" می گوید: «روشن است که کشورهای اسکاندیناوی سخاوتمند و مرفه هستند، اما باید از خود بپرسیم که آیا آن را باید با کسانی که اینجا می آیند شریک سازیم؟»

ناروی، جزیره مرفه ای که سرمایه خود را مدیون سوخت های کربونی است، تردید دارد که آیا می تواند وضعیت اجتماعی را با همین کیفیت نگه دارد اگر بهای نفت کاهش یابد.

حتا سویدن شدیدا لیبرال که نسبت به نفوسس بیشترین پناهجو را پذیرفته است (190 هزار پناهجو در کشوری با کمتر از 10 میلیون نفوس)، تصمیم گفته تا سخاوتمندی خود در قبال پناهجویان را کاهش دهد.

همزمان با قدرت گرفتن حزب راستگرای "دموکرات های سویدن"، این کشور انتظار دارد که دیگر شرکای اروپایی اش نیز مسئولیت بیشتر به دوش بگیرند و سیاست یکجایی خانواده های پناهجویان را تشدید ببخشند.

مگنوس هاگوی، دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه لینا می گوید: «سوسیال دموکرات ها نگران هستند که رای خود را به حزب ضد مهاجرت "دموکرات های سویدن" واگذار کنند. حزب دموکرات های سویدن سرمایه خود را از ترس مردم از هجوم پناهجویان به دست می آورد».

او همچنان توضیح داد: «ما پیشاپیش شاهد حملاتی بر اقامتگاه های پناهجویان در سراسر سویدن بوده ایم. مردم نیز درباره هزینه مهاجران نگران هستند. بسیاری از مردم درباره آینده شان نگرانند که چطور مهاجران می توانند بر دولت رفاه این کشور تاثیر بگذارند».

روز شنبه نیز مکانی که برای اقامتگاه پناهجویان در نظر گرفته شده بود، به آتش کشیده شد.

کشورهای اسکاندیناوی همچنان از رسانه ها برای توقف مهاجرت در کشورهای مبدا استفاده می کنند. در ماه سپتمبر دنمارک آگهی هایی را در مطبوعات لبنان به چاپ رساند تا بتواند آوارگان سوریه را از مهاجرت به این کشور منع کند. ناروی و فنلند نیز تلاش کرده اند تا پیامشان را از طریق فیسبوک به پناهجویان برسانند.

کالمیر، وزیر عدلیه سویدن می گوید: «قاچاقبران انسان شایعاتی را در شبکه های اجتماعی پخش می کنند و به مردم این باور را می دهند که آنها باید کشورهای خود را به مقصد اروپا ترک کنند، چرا که گویا مرزهای اروپا باز است». او توضیح می دهد: «ما باید این شایعات را اصلاح کنیم و روشن بسازیم که چه در انتظار آنهاست... کمک اندک، دشواری در یکجا شدن خانواده (آوردن فامیل) و رد شدن بسیاری از کیس ها».