تظاهرات پس از نماز جمعه (29 جولای 2011) در سوریه نخست با آرامش پیش رفت، اما اندکی بعد رژیم این کشور چون ماه های پیش از خود واکنش نشان داد. نیروهای امنیتی رژیم سوریه در مقابله با تظاهرکنندگان از گاز اشک آور استفاده کردند و به روی آنها آتش گشودند.

در صفحات اینترنت، تصاویری از تانک های رژیم سوریه مشاهده می شود، اما از آنجایی که رسانه های خارجی در سوریه حضور ندارند، با اطمینان نمی توان تایید کرد که این تصاویر مربوط به تظاهرات روز جمعه هستند.

مردم سوریه نمی خواهند از شدت عمل رژیم ترس را به خود راه دهند. یکی از اعتراض کنندگان از طریق تلفون گفت: "با تظاهرات روز جمعه (29 جولای 2011) سعی می گردد تا کشورهای عربی همسایه نیز از خواب بیدار شوند". شعار این تظاهرکنندگان این است: "خاموشی شما ما را می کشد".

این معترض سوری گفت: "ما از تمام کشورهای عربی و تمام کشورهای جهان اسلامی تقاضا می کنیم به خاموشی خود پایان بخشند و ما را کمک کنند. چرا مصری ها را حمایت کردند، چرا لبنانی ها را؟ چرا از چندین ماه به این طرف هیچ کس برخوردهای رژیم سوریه را محکوم نمی کند؟"

پیش از آغاز تظاهرات روز جمعه، حکومت سوریه تلاش کرده بود تا تظاهرکنندگان را به هراس بیندازد.

در منطقه "دیرالزور" که در شرق این کشور قرار دارد، نیروهای امنیتی سوریه تعدادی را به قتل رساندند. یکی از سخنگویان اپوزیسیون اوضاع را چنین به تصویر کشید: "شماری از اعضای نیروهای امنیتی داخل شهر شدند. با وجودی که تظاهراتی به راه انداخته نشده بود، به سادگی به سوی مردم آتش گشودند. آنها چهار نفر را به قتل رساندند و 13 نفر را زخمی کردند".

در همین حال، صبح روز جمعه، بمبی در یک لوله نفت در نزدیکی شهر "حمص" که یکی از مراکز اصلی مخالفان رژیم است، منفجر شد. آخرین باری که یک لوله نفتی در شرق این کشور آسیب دید، دو هفته قبل بود. حکومت سوریه خربکاران را مسوول این کار می خواند.

اوضاع در سوریه هنوز هم متشنج است و بشار اسد رئیس جمهور این کشور شدیداً زیر فشار قرار دارد. تظاهرات روز جمعه آخرین تظاهرات قبل از آغاز ماه رمضان بود؛ اما گفته می شود که از این پس، سوریه آرام نخواهد بود و در ماه رمضان نیز اعتراض ها در این کشور ادامه خواهند یافت.

یکی از اعتراض کنندگان می گوید: "ما در ماه رمضان نیز در برابر دیکتاتوری و بی عدالتی از خود دفاع خواهیم کرد. سیستم حاکم بالاخره باید بپذیرد که قتل عام علیه بشریت صورت گرفته است. تاریخ نشان خواهد داد که ما برنده می شویم. تاریخ هیچ کس را که امروز خاموشی اختیار می کنند و یا شریک رژیم است، نخواهد بخشید".

دویچه وله / نبیله کریمی الکوزی
ویراستار: عاصف حسینی