جمعیت کثیری روز سه شنبه در شهر غزنی در سوگ مردان، زنان و کودک سر بریده شده عزاداری کردند و تابوت‌های آن‌ها را بر شانه‌های خود حمل نمودند. جنازه‌های این هفت تن از شهر غزنی به کابل انتقال داده می‌شوند.

هرچند این قربانیان از قومیت هزاره ولسوالی جاغوری ولایت غزنی اند، اما خانواده‌های آن‌ها خواهان انتقال جنازه‌ها به کابل شده‌اند و قرار است تظاهرات بزرگی در شهر کابل راه اندازی شود. در کابل آمادگی‌هایی برای انتقال اجساد و راه اندازی تظاهرات گرفته شده است.

شورای امنیت ملی روز سه شنبه نشستی برگزار کرد و در این نشست فیصله شد تا داکتر عبدالله، جیلانی پوپل رئیس اداره ارگان‌های محل، سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور، محمد محقق و انجنیر محمد خان معاونان رئیس اجراییه نظر خانواده‌های گروگان‌ها را بپرسند.

داکتر عبدالله با ستاد تشییع جنازه در کابل گفتگو کرد و بالاخره فیصله شد تا جنازه‌ها به کابل انتقال داده شوند. از سوی دیگر نهادهای مدنی نیز از حکومت خواستند تا امنیت مردم افغانستان تامین شود.

اعتراض نهادهای مدنی

حمیده وردک، یک تن از فعالان حقوق زن روز سه شنبه در گردهمایی نهادهای مدنی در پارک زرنگار در مرکز شهر کابل گفت: «مردم افغانستان با دیدن تصویر قناعت نکنید. تنها جنایت گفتن دردی را دوا نمی‌کند. بیایید دست به کار شوید و از این ماتم ملی چنان ماتم نشان دهید که جهان بلرزد.»

در ولایت بامیان نیز صدها تن در اعتراض به سربریدن گروگان‌ها دست به تظاهرات زدند. باشندگان بامیان از حکومت خواستند که امنیت شاهراه‌ها را تامین کند و دیگر نگذارد تروریستان جای امنی برای سربریدن و گروگان گیری داشته باشند.

قرار است باشندگان کابل در روزهای آینده ضمن برگزاری تظاهرات جنازه‌های سربریده شده را به دروازه‌های ارگ ریاست جمهوری ببرند. حکومت افغانستان زیر انتقاد قرار دارد که برای آزادی این گروگان‌ها کاری انجام نداده است.

عدالت خواهی

نهادهای مدنی گفتند که حکومت افغانستان اراده جدی برای نابود کردن لانه‌های طالبان ندارند. آن‌ها تاکید کردند که با وجود قربانی‌های نیروهای امنیتی، حکومت در قبال شهروندانش احساس مسئولیت نمی‌کند.

احمد ذکی فعال مدنی گفت: «وقتی که دولت ما در جریان قرار می‌گیرد و گزارش‌های امنیتی در مورد جابجایی داعش، طالب و القاعده در مناطقی از افغانستان به حکومت می‌رسد، مقام‌ها با بی‌توجهی از این مسایل چشم پوشی می‌کنند.»

نهادهای مدنی تاکید کردند که حکومت باید خواسته‌های مردم را برای تامین امنیت در نظر گیرد. آن‌ها گفتند که گروگان‌های زابل ماه‌ها در بند ماندند ولی کسی به آن‌ها توجهی نکرد تا بالاخره تروریستان حتی دختر نه ساله را نیز سر بریدند.

عزیز رفیعی، رئیس مجتمع جامعه مدنی گفت: «راه عدالت خواهی راه بسیار طولانی است. سرهای بی‌شماری در طول تاریخ بر نوک نیزه‌ها بلند شده است. این گردن بریدن‌ها نمی‌تواند عزم مردم را برای عدالت و عدالت‌خواهی سرکوب کند.»

فعالان نهادهای مدنی گفتند که مردم افغانستان در ولایات ننگرهار، بدخشان، فاریاب، هلمند و شماری دیگر از ولایات همه روزه قربانی تروریسم می‌شود. آن‌ها در عین تاکید کردند که باشندگان کابل بدور از مسایل قومی و سمتی، به صورت گسترده برای تامین امنیت شهروندان افغانستان دادخواهی کنند.