این 31 مسافر از قوم هزاره 37 روز پیش در مسیر شاهراه کابل - قندهار در ولایت زابل گروگان گرفته شدند و هنوز از سرنوشت آن ها خبری در دست نیست. مقام های حکومتی گفته اند که این مسافران را فراموش نکرده و در این مورد سکوت استراتژیک کرده اند.

این راهپیمایی در مقابل دروازه پارلمان افغانستان انجام شد. در قطع نامه این راهپیمایی آمده است: «با وجود گذشت یک ماه و شش روز از ربوده شدن این مسافران، هنوز هم سرنوشت آنان مشخص نیست و حکومت وحدت ملی به جز از راه اندازی یک عملیات محدود کاری دیگری نکرده و خانواده های مسافران را نیز از سرنوشت عزیزان شان در جریان قرار نمی دهد.»

چشم‌های منتظر خانواده‌ها

هنوز انگیزه این گروگان گیری واضح نشده است. مقام های دولتی نیز غالباً از اظهار نظر در این رابطه خودداری می کنند. رئیس جمهور افغانستان فقط گفته است که در این رابطه "سکوت استراتژیک" کرده است.

شماری از اعضای خانواده های مسافران ربوده شده نیز در این تظاهرات شرکت کرده بودند. آن ها گفتند که حکومت توانایی آزادی این مسافران را دارد ولی در این راستا اقدامی نکرده است.

حسن علی که پسرش در بین گروگان ها است در این راهپیمایی گفت: «امروز حق و حقوق غریب پایمال است. گناه مردم چیست که این قضیه را دنبال نمی کنند. آیا حکومت نیرو ندارد، اردو ندارد، اسلحه ندارد یا گوش شان کر است و نمی شود؟»

خانواده های گروگان ها گفتند در صورتی که حکومت نمی تواند گروگان ها را آزاد کند، حداقل در مورد سرنوشت آن ها معلومات دهد زیرا هیچ کسی نمی داند که گروگان ها در کجا هستند و از سوی کدام گروه به گروگان گرفته شده اند.

قمر همسر یکی از گروگان ها در این راهپیمایی گفت شوهرش یگانه نان آور خانه بود و کودکانش از یک ماه به این سو گرسنه هستند. او گفت هیچ کسی از وضعیت ناگوار این خانواده خبر نمی گیرد: «کس از کس خبر ندارد. خبر ندارند که کودکانم و خودم در چه حال و روز هستیم. روز تا شام منتظر هستیم فقط نان خشک می خوریم و گاهی همین را هم نداریم.»

در شبکه های اجتماعی نیز کمپاینی زیر عنوان "31 مسافر هزاره را آزاد کنید" به راه انداخته شده است.

اعتراض به ناامنی‌های غزنی

تظاهرکنندگان شکایت کردند که نمایندگان ولایت غزنی در پارلمان به مشکلات مردم رسیدگی نمی کنند. آنها تمثال نمادین یک فروند هواپیما را به نمایندگان ولایت غزنی و یک ذره بین را به رئیس جمهور اهدا کردند. راهپیمایی کنندگان گفتند که نمایندگان غزنی از ناامنی ها در این ولایت خبری ندارند و از موکلین شان احوال نمی گیرند.

راهپیمایی کنندگان گفتند که حکومت به امنیت غزنی توجهی ندارند. غزنی از ولایات ناامن افغانستان است و طالبان در این ولایت نفوذ گسترده ای دارند. ساکنان شماری از ولسوالی های این ولایت به دلیل ماین گذاری ها و برخوردهای مسلحانه بین طالبان و حکومت نمی توانند به مرکز ولایت و کابل سفر کنند.