با افزایش خشکسالی، کم آبی و جنگل زدایی ساحات جنگلی همواره کوچکتر و کمتر می‌شود. یافته های تحقیق اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت نشان می دهد که به خصوص در کشورهای فقیر زنان مجبورند راه های طولانی تری را برای جمع آوری هیزم به منظور پخت و پز طی کنند. از این جهت خطر تجاوز جنسی افزایش می یابد.

نویسندگان این تحقیق بیش از یک هزار مورد را بررسی کردند. نتایج نشان می دهد که در مواقع خشکسالی و بعد از جاری شدن سیلاب ها آمار ازدواج های زیر سن افزایش می یابد. از آنجایی که دسترسی به مواد غذایی کاهش می یابد، بسیاری از خانواده ها دخترانشان را در بدل مواشی به ازدواج می دهند و یا هم به هدف اینکه یکی از اعضای نان خور خانواده کمتر شود و مصارف کاهش یابد، تلاش می کنند که آنها در خورد سالی ازدواج کنند.

هنگامی که پیامدهای ناشی از بحران های اقلیمی برداشت حاصلات را کاهش داده و یا از بین ببرد، در هر آن جایی که مسئولیت زراعت به دوش زنان باشد، موقعیت اجتماعی و خانوادگی آنها کاهش می یابد. از این رو بار دیگر زنان بیشتر در خانواده هایشان در معرض خشونت قرار می گیرند. به گفته کارشناسان مهمترین وسیله برای حفاظت زنان در برابر خشونت ها تنوع در منابع درآمد زنان است.

وقتی که بسیاری از مردان مناطق شان را به دلیل تغییرات اقلیمی و یا نبود فرصت های کاری ترک می کنند، زنانی که در آنجا باقی می مانند باید به تنهایی با پیامدهای تغییرات اقلیمی کنار بیایند و با همه مشکلات زندگی دست و پنجه نرم کنند.

نقش های کلیشه ای جنسیتی باعث شده است که که آمار مرگ و میر زنان در هنگام بروز فجایع و بلایای طبیعی به طور قابل توجهی نسبت به مردان زیادتر باشد. این معمولا وظیفه زنان است که در خانه از افراد مسن و یا کودکان مراقبت و نگهداری کنند. آنها به خانه تعلق دارند، چیزی که آنها را بیشتر در برابر طوفان ها و یا جاری شدن سیلاب ها آسیب پذیر می کند.

بعد از وقوع فجایع طبیعی نیز زنان و دختران آسیب پذیر باقی می مانند، به گونه مثال زمانی که آنها در کمپ های بیجاشدگان هیچ پناهگاهی برای حفاظت ندارند و در مسیر رفتن به حمام و یا تشناب در معرض خشونت مردان قرار دارند.

به خصوص زنانی که متعهد به محیط زیست اند در معرض خطر قرار می گیرند. تحقیقی که از سوی اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت انجام شده، نشان می دهد که این زنان مورد تهدید یا خشونت جنسی قرار می گیرند تا جایگاه شان در جامعه تضعیف شده و سایر زنان از فعالیت در این عرصه بترسند. چنین مواردی به خصوص در امریکای جنوبی دیده شده است.

طی کردن مسیرهای کوتاه توسط بایسکل یا پیاده ساده‌ترین راهی است که ما می‌توانیم برای کاهش کاربن دای اکساید انجام بدهیم. این کار علاوه بر این، به صحت ما نیزمفید است. به همین شکل استفاده از قطار به جای هواپیما نیز باعث می‌شود که در کاهش تغییرات اقلیمی نقش بازی کنیم.

برای خرید، باید دقیق باشیم و هوشیارانه عمل کنیم. حالا بیش از هر زمان دیگری انتخاب کردن اجناس مناسب برای محیط زیست ساده‌تر است. با این کار می‌توانیم تولیدات مناسب با محیط زیست را تقویت کنیم. خریداری اجناس دست دوم و خودداری از اصراف نیز اهمیت مهمی در مبارزه با تغییرات اقلیمی دارد. خوب است همواره با خود فکر کنیم که آیا به آنچه می‌خریم واقعاَ نیاز داریم یا نه.

آیا می‌دانید که هر سال تقریباَ یک سوم مواد غذایی تولید شده ضایع می‌شود؟ کاری که می‌توانیم انجام بدهیم این است که ضایعات مواد غذایی را به حداقل کاهش بدهیم. می‌توانیم غذاهای پس‌مانده را مصرف کنیم و از مواد باقی‌مانده به صورت ابتکاری غذای جدید آماده کنیم. علاوه بر این، می‌توانیم ضایعات مواد غذایی را در سطل جداگانه انداخته و به کود تبدیل کنیم.

هرچند امروزه بیش از هر زمان دیگری از طریق اینترنت به دنیا وصل هستیم، کوشش کنیم چراغها، لپتاپ‌ها و دیگر وسایل برقی را وقتی نیاز نداریم خاموش کنیم. این کار می‌تواند در درازمدت به ذخیره مقدار بزرگ انرژی بی‌انجامد. وقتی این کارها را تکرار کنیم، به زودی تبدیل به عادت می‌شود، عادتی که به نفع اقلیم است.

صدای مان را برای مبارزه علیه تغییرات اقلیمی بلند کنیم. نه تنها از طریق تظاهرات خیابانی، بلکه سیاستمداران محلی را وادار کنیم که برای مبارزه علیه تغییرات اقلیمی وارد عمل شوند. در این رابطه اطلاع حاصل کنیم و با اطرافیان و دوستان مان صحبت کنید که چه کارهایی می‌توانیم برای کمک به سیاره زمین انجام بدهیم. قدرت اعتراض و خواست مردم را دست کم نگیریم.

همه ما می‌توانیم عادات غذایی خود را سالم بسازیم. پرورش حیوانات برای استفاده از گوشت و لبنیات یکی از عوامل اصلی جنگل‌زدایی و انتشار گاز کاربن دای اکساید است. استفاده بیشتر از غذاهایی نباتی و میوه‌جات و کاهش مصرف گوشت سهم منفی ما بر محیط زیست را کمتر می‌سازد.

بازیافت اجناس نقش مهمی در مبارزه علیه تغییرات اقلیمی دارد. پیامدهای ویرانگر زباله‌های پلاستیکی به خصوص در دریاها و اقیانوس‌ها به صورت فزاینده آشکار می‌گردد. بازیافت باعث می‌شود که تولید چنین اجناسی کاهش یابد. علاوه بر این، می‌توان از وسایل استفاده شده چیزهای جدیدی درست کرد. چرا از بوتل پلاستیکی لامپ یا چراغ و یا خانه پرندگان نسازیم؟

از خانه بیرون شده و از مناظر زیبای طبیعت دیدن کنیم. هرچند این کار ارتباط مستقیمی با اقلیم ندارد، اما زیبایی این مناظر این مفکوره را در ذهن ما زنده می‌کند که باید از آن محافظت کنیم و علیه تغییرات اقلیمی وارد عمل گردیم.