زنان و دختران، بخشی از این گردهمایی برای یادبود از قربانیان حملات دو هفته گذشته بوده اند. در همه تحولات غم انگیز روح و روان این بخش جامعه شدیدآ آسیب می بیند.

"از چهار شنبه گذشته تا این چهار شنبه۱۸۰ جان باخته و ۶۰۰ تن دیگر زخم برداشته اند"،  شعاری است که توسط یکی از بانوان حمل می شود. 

شرکت کنندگان برای یادبود از قربانیان حملات تروریستی اخیر در شهرهای کابل، هرات، تهران و لندن شمع افروزی نمودند.

در اینجا مسائلی چون پوست، زبان و ملیت رنگ باخته و همه با هم یکصدا  "حملات تروریستی" را محکوم می کنند. در میان شرکت کنندگان هیچ مرزی دیده نشده بلکه همه برای دفاع از ارزش ها و کرامت انسانی در اینجا گردهم آمده اند.

عکس هایی از کودکان، زنان و مردانی که در حوادث اخیر آسیب دیده اند، در اطراف این محل به نظر می رسند. این تصاویر بی جان گویای واقعیت تلخیست که همه روزه در هر گوشه و کنار افغانستان زهر اندوه را به کام افراد بی گناه می چکاند.

یادبود کنندگان با ادای احترام به قربانیان این حملات، با زبان های مادری شان  پیام تسلیت می نویسند.

گفته می شود که این گردهمایی خودجوش بوده و با استقبال گرم همگان روبرو شده است.

پناهجویان و جوانان افغان با حمل پرچم سه رنگ افغانستان در این گردهمایی شرکت کردند. 

آن ها تراوش های ذهنی شان را در خصوص جریحه دار شدن پیکر انسانیت در نتیجه این حملات بی رحمانه  تروریستی بر روی کاغذ می نویسند. 

سیمای اندوهگین یادبود کنندگان عمق فاجعه و اندوه درونی شان را بازگو می کند.

گل های چند رنگ در کنار هم در محل یادبود به یاد قربانیان فجایع اخیر پرپر شده اند. 

"ما با افغانستان غم شریک ایم"، "ما تشنه صلح هستیم" و "ما خسته از جنگ هستیم" برخی از شعارهایی بودند که توسط شرکت کنندگان حمل می شدند.

این سفریست که با فلاکت و خطرات برای جسم و روح توأم است. صدها هزار انسان که غالباً از سوریه اند، برای فرار از جنگ و مصائب آن در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به ترکیه و یونان سفر کردند. هنوز هم حدود ۱۰ هزار نفر در سواحل آن کشور در جزایر لسبوس، خیوس و ساموس وجود دارند. بیش از شش هزار پناهجوئی که تازه آمده اند از ماه می تا جنوری ثبت نام شده اند.

در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ بیش از یک میون انسان کوشیدند از طریق یونان یا ترکیه، از راه بالقان، بعد از عبور از مقدونیه، صربستان و هنگری به اروپا بیایند. این امواج مهاجران تنها هنگامی متوقف گردید که این راه رسماً مسدود گردید و بسیاری کشورها مرز های شان را بستند. امروز، بسیاری مهاجران راه بسیار خطرناک مدیترانه از طریق لیبیا را برای آمدن به اروپا برگزیده اند.

این عکس جهان را تکان داد. جسد آیلن طفل سه ساله کردِ سوریائی در سپتمبر ۲۰۱۵ توسط امواج بحر به ساحل ترکیه آورده شده است. این عکس در رسانه های اجتماعی وسیعاً دست به دست شد و نماد بحران مهاجران گردید. اروپا دیگر نمی توانست چشم از آن فرو بندد.

یورش در دقایق آخر: پس از آنکه معلوم شد راه به سوی اروپا دیگر باز نمی ماند، هزاران پناهجو کوشیدند تا در بس های مزدحم و قطار ها در کرواتسیا سوار شوند. در اکتوبر ۲۰۱۵ هنگری مرزهایش را بست و کمپ های کانتینری برپا نمود تا پناهجویان در طی مدتی که درخواست پناهندگی شان ارزیابی می شود، در آنجا بمانند.

یک ژورنالیست مجارستانی در ماه سپتمبر ۲۰۱۵ پس از آنکه با یک مرد سوریائی در آویخت که می خواست در منطقه روزسکه واقع در مرز بین صربستان و هنگری از نزد پولیس بگریزد، موجب سروصدا شد. در اوج بحران لحن علیه پناهجویان خشن تر شد. در آلمان حملات علیه اقامتگاه های پناهجویان افزایش یافت.

مسدود گردانیدن رسمی مرزها در راه بالقان در مارچ ۲۰۱۶ منجر به نا آرامی هائی حین عبور از مرز گردید. هزاران پناهجو در ساحل ماندند و گزارش هائی از خشونت های بیرحمانه وجود دارد. بسیاری مانند این پناهجویان در مقدونیه یونان پس از آنکه مرز بسته شد کوشیدند تا مرز را احاطه کنند.

یک طفل آغشته به خون و خاک آلود. این عکس عمران پنج ساله را نشان می دهد که با انتشارش در سال ۲۰۱۶، افکار عامه را تکان داد. این عکس تمثیل هنری برای دهشت در جنگ داخلی سوریه و رنج های مردم سوریه گردید. یک سال پوستر تصویر جدید یک پسر در انترنت انتشار یافت که او را خوشحال تر نشان می داد. حامیان اسد می گویند که این تصویر سال گذشته برای اهداف تبلیغاتی تولید شده است.

یک مرد سوریائی در روز بارانی در ایدومنی واقع در مرز مقدونیه یونان دخترش را بردوش دارد. او امیدوار است در اروپا امنیتی برای خانواده اش فراهم سازد. طبق قواعد دوبلین، پناهجویان می توانند در اولین کشور اروپائی که پا می گذارند، درخواست پناهندگی بدهند. بسیاری کسانی که به راه شان ادامه می دهند و به کشور دیگری می روند، شاید به همان کشور اولی که نخست آمده بودند، واپس فرستاده شوند.

مقامات در شمال فرانسه کمپ مشهور "جنگل" را در "کاله" برچیدند. در جریان تخلیه و نقل مکان در ماه اکتوبر ۲۰۱۶ این کمپ آتش گرفت. حدود ۶۵۰۰ باشنده آن در بین سایر پناهگاه در فرانسه تقسیم شدند. شش ماه بعد سازمان های امدادی گزارش دادند که بسیاری پناهجویان زیر سن به حیث بی سرپناهان در اطراف کاله زندگی می کنند.

با وجود خطر نهایت زیاد در جریان این سفر، بسیاری پناهجویان ، از فقر و جنگ در کشورهای زادگاه شان فرار می کنند. آن ها توقع دارند به آینده بهتری در اروپا دست یابند. قایق های انسان ها را بیشتر از ظرفیت شان حمل می کنند و قایق های رابری غالباً واژگون می شوند. تنها در سال ۲۰۱۷ میلادی ۱۸۰۰ نفر هنگام عبور از مدیترانه جان باخته اند. در سال ۲۰۱۶ شمار کسانی که جان سپرده اند ۵۰۰۰ نفر بود.

زندان های کمپ در لیبیا انتظار صدها هزار پناهجو از بخش سفلی صحرای افریقا و خاور میانه را دارد که می خواهند از بحیره مدیترانه عبور کنند. قاچاقبران انسان کنترول این تجارت را در دست دارند. سازمان های حقوق بشری می گویند که شرایط در کمپ ها فاجعه بار است. شاهدان عینی از بردگی و فحشای اجباری گزارش داده اند. با اینهم زندانیان هرگز از رویای آمدن به اروپا منصرف نمی شوند.